Τα γεγονότα στο Αιγαίο δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο και η έναρξή τους τοποθετείται στη δεκαετία του 60 όταν ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου διαισθανόμενος τους κινδύνους και γνωρίζοντας τις προθέσεις της απέναντι πλευράς, έσπευσε να αποστείλει στρατιωτική δύναμη στην Κύπρο προκειμένου να θωρακίσει τη μεγαλόνησο από τυχόν τυχοδιωκτικές ενέργειες της Τουρκίας. Η χούντα του Ιωαννίδη ήταν εκείνη που απέσυρε το στρατιωτικό αυτό τμήμα από τη Μεγαλόνησο, για να επακολουθήσει η εισβολή και κατοχή του βόρειας Κύπρου, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα!
Η ιστορία του πετρελαίου και των υδρογονανθράκων είναι μία: Πριν την άντληση προηγείται η καταστροφή του κατόχου, είτε μέσω πολεμικής σύρραξης είτε μέσω οικονομικής καταστροφής. Τρανά παραδείγματα που αποδεικνύουν τα ανωτέρω αποτελούν οι Αραβικές χώρες, το Μεξικό, η Βενεζουέλα, η Αργεντινή και πολλές άλλες στην «μαύρη ηπειρο», με μοναδική εξαίρεση τη Νορβηγία και την Βόρεια Θάλασσα, επειδή η εξόρυξη σ’ αυτές τις περιοχές πραγματοποιείται σε διεθνή ύδατα. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν αισιόδοξες ενδείξεις ότι στην περίπτωσή μας θα έχουμε Νορβηγικό παράδειγμα, αλλά αντίθετα, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι έρχεται μεγάλη καταστροφή όχι μόνο μέσω της οικονομικής μας «κατάρρευσης» η οποία είναι ορατή και αναμφισβήτητη, αλλά και μέσω πολύ πιθανής πολεμικής σύρραξης με την γείτονα Τουρκία! Τα μνημόνια είναι το όχημα μέσω του οποίου πραγματοποιείται η οικονομική κατάρρευση της Χώρας, και όσοι «ελπίζουν» σε ανάκαμψη κάποια στιγμή, είναι βαθειά νυχτωμένοι! Ο πολιτικός κόσμος είτε ηθελημένα είτε λόγω άγνοιας, συμμετέχει στην προδιαγεγραμμένη πορεία και την πιθανότατη πολεμική σύγκρουση με την Τουρκία, γεγονός το οποίο ενισχύεται και με την επιθετική ρητορική όλου σχεδόν του πολιτικού φάσματος της απέναντι πλευράς. Ο μόνος που θα μπορούσε να ανατρέψει αυτή την πορεία είναι ο Λαός ο οποίος όμως τελεί «εν υπνώσει».
Η Τουρκία σαν δεύτερος διεκδικητής των κοιτασμάτων στις αναφερόμενες περιοχές, βρίσκεται εγκλωβισμένη στο Συριακό μέτωπο κινδυνεύοντας να χάσει το Κουρδικό τμήμα της, με την δημιουργία Κουρδικού κράτους στο Ιράκ και τη Συρία. Σε δεδομένη τέτοια εξέλιξη τα «ανταλλάγματα» που θα ζητήσει η Άγκυρα καταλαβαίνουμε προς τα πού θα στραφούν.
Την πορεία προς την «καταστροφή» διευκολύνουν αφάνταστα η έντονη «αγροτική» νοοτροπία του συνόλου σχεδόν των πολιτών στην Ελλάδα την Τουρκία και την Κύπρο, η άγνοια και αδιαφορία του κόσμου στα προαναφερθέντα κράτη, η απονεύρωση και αποδυνάμωση της παραδοσιακής εθνικής αστικής τάξης στη Χώρα μας, η οποία σήμερα αναγκαστικά εκφράζεται μέσω της Χρυσής Αυγής, οι ηγεσίες όλων των κομμάτων, οι πολιτικοί εκφραστές των οποίων διαγκωνίζονται στα τηλεοπτικά κανάλια ποιος εφαρμόζει «καλλίτερα» τις επιταγές των δημίων μας, χωρίς ίχνος ντροπής και ενοχής απέναντι σε ένα Λαό που υποφέρει, και τη στιγμή που στα βόρεια σύνορά μας συμβαίνουν σοβαρά γεγονότα που πρέπει να μας προβληματίσουν. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί η χειμερία νάρκη των ηγεσιών όλης της αριστεράς η οποία στην παρούσα φάση θα μπορούσε να παίξει αποφασιστικό ρόλο. Όσον αφορά την εκκλησία για μία ακόμη φορά θα το πούμε ότι η αδιαφορία και η απουσία της στην παρούσα και εν γένει κοινωνική κατάσταση της Χώρας και ιδιαίτερα μετά τον «ύποπτο» θάνατο του Χριστόδουλου, κρίνεται επιεικώς απαράδεκτη!
Μεθοδεύονται και συζητιούνται σε εξωτερικά κέντρα αποφάσεων και άλλες μορφές καταστροφής, όπως διαμελισμοί (έγινε στην Κύπρο), συνεκμεταλλεύσεις, ανεξαρτητοποιήσεις, εμφύλιες διαμάχες ( όρα δημοψήφισμα στην Τουρκία) κ.α.
Σε τέτοιες συνθήκες εγκληματικής παραπληροφόρησης και αποσταθεροποίησης, έρχεται μόνο του το συμπέρασμα, ότι η αναταραχή στο Αιγαίο δεν έχει σχέση με νοσηρή κινδυνολογία, γιατί η καταστροφή που έχει αρχίσει και συνεχίζεται, στηρίζεται σε απόφαση – πρόγραμμα από τη δεκαετία του 70 της Chase Manhatan, και είναι πρόθεση που οπωσδήποτε θα τη φέρει σε πέρας, της πιο αδίστακτης πολυεθνικής του πετρελαίου. Ούτε ακόμη έχει σχέση με πατριδοκαπηλία η εθνικιστικό παραλήρημα, γιατί από πλευράς οικονομίας η «αρπαγή» εθνικού πλούτου υπό την απειλή οιασδήποτε καταστροφής, εξομοιώνεται πάντοτε με εχθρική κατοχή της Χώρας. Κι εμείς μοιραίοι και άβουλοι παρακολουθούμε το σταδιακό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας «παίζοντας» στην κυριολεξία με τις χάντρες και τα καθρεφτάκια που μας «έχουνε δώσει» οι ξένοι, για να μας πάρουν μέχρι στιγμής τα αεροδρόμια, τις επικοινωνίες, τα λιμάνια, την ενέργεια σε λίγο, και τόσα άλλα χωρίς να αναλογιζόμαστε ότι το χρέος αντί να μειωθεί αυξάνεται, και σε λίγο θα ακολουθήσουν οι υδρογονάνθρακες και ο ορυκτός μας πλούτος. Αξίζει δε να σημειώσουμε ότι η εν λόγω πολυεθνική έχει επιλέξει και την περιοχή όπου θα στηθεί η εξέδρα άντλησης του πετρελαίου, που είναι τα νησιά ‘Ιμια! Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε γιατί μέσω της τυχοδιωκτικής ενέργειας των Τούρκων επι κυβερνήσεως Σιμίτη, τα Ίμια έγιναν γκρίζα περιοχή παραμένοντας μέχρι σήμερα στην ίδια κατάσταση.
* Του Ντίνου Ζήσου
