Η Τουρκία είναι διεθνώς απομονωμένη και έχει καταφέρει οι σχέσεις της, με όλους τους γείτονές της, εξαιτίας και της συμπεριφοράς του Προέδρου της, να είναι καθημερινά και ιδιαίτερα με την πατρίδα μας τεταμένες.
Ο πρωταρχικός στόχος του Ερντογάν να μετατρέψει το Πολίτευμα της Τουρκίας από προεδρευομένη κατ’ επίφαση Κοινοβουλευτική Δημοκρατία που, είναι σήμερα σε Προεδρική Δημοκρατία (Μονοκρατορίας) πράγμα που, θα κριθεί με Δημοψήφισμα την 16η Απριλίου τρέχοντος έτους. Για να φθάσει όμως σε αυτό το Δημοψήφισμα συμμάχησε με τον ηγέτη του Εθνικιστικού κόμματος (Γκρίζοι Λύκοι) του Ντεβλέπτ Μπαχτσελί, τη σκληρή γραμμή του οποίου φαίνεται έκτοτε να ακολουθεί, όπως για παράδειγμα στο Κυπριακό.
Εφόσον ως πιθανολογείται το Δημοψήφισμα αυτό γίνει δεκτό από τον Τουρκικό Λαό, οι έδρες των Βουλευτών της Εθνοσυνέλευσης αυξάνονται κατά 50 και γίνονται από 550 που, είναι σήμερα σε 600. Έναρξη ισχύος του νέου Συντάγματος ως προς τη θητεία του Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας, θα είναι το 2019 η οποία παραμένει όμως στα πέντε χρόνια και για δύο μόνο θητείες. Τούτο σημαίνει ότι ο Ερντογάν θα μπορεί να παραμείνει στο θώκο της Προεδρίας μέχρι το 2029. (2019 - 2024, 2024-2029).
Με το νέο Σύνταγμα καταργείται η θέση του Πρωθυπουργού και όλες οι αρμοδιότητες τούτου και οι εκτελεστικές εξουσίες, μεταφέρονται στα χέρια του εκάστοτε Προέδρου. Και έτσι εξηγείται λόγω ευθιξίας και η Παραίτηση τον Μαΐο του 2016 από τη θέση του Πρωθυπουργού του Αχμέτ Νταβούτογλου. Στη θέση του Πρωθυπουργού θεσπίζονται δύο θέσεις Αντιπροέδρων. Έτσι ο εκάστοτε Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας καθίσταται παντοδύναμος και μονοκράτορας. Διακαής πόθος και επιδίωξη του Ερντογάν είναι να υπερκεράσει σε αίγλη και δόξα τον Κεμάλ Ατατούρκ και να καταστεί αυτός, (Ερντογάν) ο υπ’ αριθμόν ένας ηγέτης της πολιτικής ιστορίας της Τουρκίας. Θα τα καταφέρει; Ο χρόνος θα δείξει. Εκτιμώ όμως όχι. Ο Κεμάλ Ατατούρκ είναι ο σωτήρας της Τουρκίας. Οι ρίζες του είναι τόσο βαθιές που, είναι αδύνατον να ξεριζωθούν όσα χρόνια και εάν περάσουν. Ο Κεμάλ έχει ταυτισθεί με τη σημερινή Τουρκία.
Η Τουρκία από την επομένη του αποτυχημένου Πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016, έχει πάψει να λειτουργεί ως ένα κανονικό Κράτος και έχει μετατραπεί σε ένα, στυγνό αυταρχικό καθεστώς που, σκοπός του είναι, να επιβληθεί απ’ άκρον εις άκρον και σε όλη την τουρκική επικράτεια, ένα προσωποπαγές πολίτευμα που, όλοι θα υπακούουν τυφλά στα κελεύσματα του Ερντογάν.
Μέχρι τώρα και καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές το καθεστώς Ερντογάν έχει προβεί σε απίστευτες διώξεις: Απέταξε περισσότερους από 8000 αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων, καθαίρεσε το ένα τρίτο των εν ενεργεία δικαστών, απόλυσε πάνω από 100.000 δημοσίους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα υπαλλήλους, έκλεισε 15 Πανεπιστήμια, τις Στρατιωτικές Σχολές 1.043 σχολεία, 1.229 ιδρύματα, 19 συνδικάτα, 45 εφημερίδες, 39 κανάλια και ραδιοσταθμούς. Γέμισε τις φυλακές με Γκιουλενιστές και τις θέσεις ελέγχου των κρατικών και πολιτειακών θεσμών επάνδρωσε με ανθρώπους της απολύτου δικής του εμπιστοσύνης. Δέκα Βουλευτές του φιλοκουρδικού κόμματος μεταξύ των οποίων και ο Αρχηγός του Ντερμιτας, βρίσκονται ήδη στις φυλακές και έχουν κινηθεί οι διαδικασίες να τεθεί εκτός Νόμου, με την δικαιολογία ότι ενισχύει και καλύπτει πολιτικά το ΡΚΚ. Όλη η Τουρκία έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο δικαστήριο και σε μια κλειστή στην κυριολεξία φυλακή.
Οι Κούρδοι αντάρτες του ΡΚΚ αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν πλέον, στα ίσα τον πανίσχυρο τουρκικό Στρατό, έχουν αλλάξει τακτική και επιλέγουν τη μέθοδο των τρομοκρατικών κτυπημάτων, στις μεγάλες πόλεις με παγιδευμένα αυτοκίνητα και με ανθρωποβόμβες (Καμικάζι), επιδιώκοντας έτσι την καταστροφή του τουρισμού της και γενικότερα της οικονομίας της και την εμπέδωση της ανασφάλειας στους κατοίκους και στους ξένους. Ακολουθούν δηλαδή καλώς ή κακώς το: «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Το 2016 ο τουρισμός σημείωσε μείωση 40% με απώλειες 15 δισ. ευρώ. Από αρχάς του 2016 μέχρι σήμερα η Τουρκική λίρα έναντι του δολαρίου έχει υποτιμηθεί άνω του 20%. ΟΙ εξαγωγές της μειώνονται ενώ απεναντίας οι εισαγωγές αυξάνονται και η ανάπτυξη συνεχώς υποχωρεί και από τα ιστορικά επίπεδα του 8% έχει πέσει κοντά στο 2%, η δε ανεργία βαίνει συνεχώς αυξανόμενη και βρίσκεται ήδη στο 13% από 8%.
Η Τουρκία είναι στην κυριολεξία ένα καζάνι που σιγοβράζει και κανένας μας, δεν γνωρίζει πότε και πως, θα εκραγεί. Το καζάνι ακούει στο όνομα Κούρδοι. Σήμερα είναι 18.500.000. το 2030 θα είναι 25 - 30.000.000 και εφόσον δεν δοθεί σε αυτούς σχετική αυτονομία, η Τουρκία κινδυνεύει να εμπλακεί σε εμφύλια σύρραξη, με απρόβλεπτες συνέπειες γι’ αυτήν και την περιοχή.
Οι συγκυρίες μετά τις εξελίξεις στη Συρία και στο Ιράκ και τη διαφαινόμενη ήττα του χαλιφάτου, φαίνονται ευνοϊκές για την ρύθμιση συνολικά του Κουρδικού προβλήματος που, επηρεάζει μια συμπαγή περιοχή 475.000 τετρ. χλμ. και καλύπτει το νοητά ιστορικό Κουρδιστάν που, κατοικούν σε αυτή 32.000.000 Κούρδοι. Τουρκία 18.500.000 Ιράκ 6.000.000 Ιράν 5.500.000 και Συρία 2.000.000. Δεν μπορεί αυτός ο Λαός με παρουσία σε αυτήν την περιοχή πάνω από 4.000 χρόνια, να μένει εσαεί διαιρεμένος σκόπιμα σε τέσσερα κράτη, να σφαγιάζεται από τα αφεντικά τους και η διεθνής κοινότητα να μένει συνεχώς απαθής και ασυγκίνητη.
Συμπερασματικά προκύπτει ότι, η Τουρκία μπαίνει σε μια εποχή μεγάλης εσωτερικής αστάθειας και τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Ερντογάν για τη μετατροπή της (Τουρκία) το 2030 σε δεκάτη οικονομική δύναμη του κόσμου και το 2050 σε πέμπτη δεν φαίνεται να του βγαίνουν. Η Τουρκία τελικά είναι ένας γίγαντας με πήλινα πόδια.
Τώρα σε ότι μας αφορά η Τουρκία γνωρίζει πολύ καλά ότι το Αιγαίο δεν είναι Κύπρος, αλλά βρίσκεται δίπλα μας. Και όποια απόπειρα κατάληψης εκ μέρους της μικράς ή μεγάλης νήσου θα το πληρώσει πολύ ακριβά. Θα σπάσει στην κυριολεξία τα μούτρα της και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου αλλά απεναντίας μια πραγματικότητα. Και εδώ ταιριάζει απόλυτα το: «Μολών Λαβέ».
Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα Σμήναρχο ε.α.
