Όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της γηραιάς Αλβιόνας κατά την έκρηξη του Β. Παγκοσμίου Πολέμου εξήγγειλε με το διάγγελμά του την εξής ιστορική φράση «Σας υπόσχομαι μόνο αίμα, δάκρυα και πόνο». Ο λόγος του ήταν ευθύς, ειλικρινής, θαρραλέος και προτρεπτικός για αιματηρές θυσίες και σκληρούς αγώνες,· ήταν ένα προσκλητήριο προς τον λαό, για να εγερθεί η θέληση του αγγλικού λαού για την ελευθερία του και την υπόστασή του. Στη χώρα μας εδώ και οκτώ χρόνια περίπου ακμάζει η οικονομική δυσπραγία και ανθεί η ηθική κρίση, πλήττοντας το λαό μας και βυθίζοντας στην απάνθρωπη ανεργία, την ανήκουστη φτώχια, την απερίγραπτη ερήμωσή της από την έξοδο χιλιάδων νέων επιστημόνων προς το εξωτερικό, η ένδεια επενδύσεων και η εφαρμογή τριών μνημονίων με όλα τα δυσμενή επακόλουθα για τον πολυπαθή και βασανισμένο λαό μας. Είμαστε η μόνη χώρα της Ευρωζώνης που πορεύεται με τις οδηγίες του τρίτου μνημονίου και υπό την αυστηρή εποπτεία των δανειστών μας. Η ευθύνη για τις παθογένειες του τόπου μας βαρύνουν κατά κύριο λόγο το πολιτικό σύστημα και την κυβερνώσα παράταξη, που διαζεύχτηκαν την αρετή και εναγκαλίστησαν τη φαυλότητα και τον αμοραλισμό, την διαφθορά και την διαπλοκή. Ο πρωθυπουργός για να ανέλθει στην εξουσία και να υλοποιήσει τα σκληρά μέτρα λιτότητας, που δήθεν διαπραγματεύεται, επινοεί, μηχανεύεται και εφευρίσκει παραπλανητικές, δόλιες και παραπειστικές δικαιολογίες και υποσχέσεις για να πεισθεί ο λαός και να δώσει την ανοχή ή την έγκρισή του. Είπε ο πρωθυπουργός δεν θα λάβει μέτρα ούτε ένα ευρώ, ενώ έχει ήδη υπογράψει τη συμφωνία μιας νέας λιτότητας κατάφορης από φορολογικά βάρη και περικοπές συντάξεων και μισθών. Δεν έχει ειλικρίνεια και τόλμη. Λείπουν απ’ αυτόν η αρετή και η υπευθυνότητα. Κατέχεται από τον μόνιμο φόβο της απώλειας της εξουσίας. Ο αμοραλισμός του και ο τυχοδιωκτισμός του δεν επιτρέπουν σ` αυτόν να συνδιαλεχθεί με τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις για ένα πρόγραμμα εξόδου από την υποτελή εξάρτηση των δανειστών μας, την οικονομική κρίση και την επίτευξη οικονομικής ανάκαμψης. Γιατί δεν ακούει την ηχηρή αποφθεγματική ρήση του Ευριπίδη που είναι η εξής «Η αρετή είναι το μεγαλύτερο προτέρημα στον άνθρωπο». Η γοητευτική σκέψη του Έλληνα τραγικού δεν τον αγγίζει και τον αφήνει αδιάφορο. Οι πολιτικές συμπεριφορές των πολιτικών μας αποβλέπουν στην κατάκτηση της εξουσίας, στην είσπραξη ωφελημάτων και στην μακροχρόνια εκμετάλλευσή της. Δεν αφουγκράζονται τις απελπισμένες κραυγές των ανέργων, των φτωχών, των αδυνάτων. Δεν συγκινούνται από τον μαρασμό των νέων και την ομαδική έξοδο των νέων επιστημόνων στο εξωτερικό. Δεν έχουν ηθικά βιώματα. Η πολιτική τους στηρίζεται στο ψέμα, στην απατηλή υπόσχεση, τη διαφθορά και την διαπλοκή. Έχει πλήρη εφαρμογή η ρήση ενός διανοητή που χαρακτηριστικά αναφέρει τα εξής «Αν δεν ξέρεις να λες ψέματα, να κάνεις απάτες και κλεψιές, παρακολούθησε προσεκτικά την πολιτική και θα τα μάθεις όλα αυτά». Υπήρχαν φωτεινά διαστήματα της Ελληνικής ιστορίας κατά τα οποία μερικοί ηγέτες πρώτου μεγέθους υπηρέτησαν την αλήθεια, πολέμησαν και αντιστάθηκαν με πείσμα στην απάτη και τη διαφθορά, προστάτευσαν και σεβάστηκαν το δημόσιο χρήμα και την περιουσία του ελληνικού δημοσίου. Έλαμψαν με το ηθικό μεγαλείο της αρετής. Οι ιθύνοντες δεν εμφανίζονται στο λαό με ορθό λόγο, θαρραλέα σκέψη και με τόλμη, αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος να πουν την αλήθεια να πάρουν τα μέτρα και να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα εξόδου από τα μνημόνια και με αρωγό την ορμητική μαχητικότητα του λαού να οδηγηθούμε στην ποθητή ανάκαμψη. Δεν ενδιαφέρονται, δεν φροντίζουν, δεν μεριμνούν, δεν ανησυχούν, ολιγωρούν για τις τρομερές ανισότητες, την κοινωνική αθλιότητα, την έλλειψη κοινωνικής συνοχής και την κραυγαλέα απουσία της κοινωνικής δικαιοσύνης. Τα εργατικά χέρια μένουν σε ακινησία, δεν συμμετέχουν στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών, δεν δημιουργούν, αποτελούν την ανεργία του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων. Σκέφθηκαν οι εκάστοτε πρωθυπουργοί και ο σημερινός πρωθυπουργός ότι οι παραπάνω άνεργοι δεν έχουν στην τσέπη τους ούτε ένα ευρώ και είναι οικογενειάρχες με παιδιά και αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες στην ικανοποίηση των βιοτικών αναγκών; Τις ταπεινώσεις και την πτώση της αξιοπρέπειας που υφίσταται ο άνεργος και ο οικονομικά αδύναμος, όταν καταφεύγουν στα συσσίτια και τα κοινωνικά παντοπωλεία; Οι ιθύνοντες πώς μπορούν να χαμογελούν, να διασκεδάζουν, να ζουν, να κοιμούνται, να ασκούν πολιτική και να κυβερνούν τον τόπο χωρίς να λάβουν όλα τα απαιτούμενα μέτρα και να αποφασίσουν την τολμηρή και ριζική αντιμετώπιση των προβλημάτων που υποχρεώνουν εκατομμύρια Ελλήνων να ζουν στη δυστυχία, την αθλιότητα, στην πείνα και στον ξεπεσμό της ανθρώπινης αξίας. Έλλειψη ενδιαφέροντος, αδιαφορία, ανευθυνότητα και ανικανότητα να φράξουν την έξοδο των νέων επιστημόνων, των δυνατών μυαλών προς το εξωτερικό. Είναι εκατοντάδες χιλιάδες οι νέοι επιστήμονες που εγκαταλείπουν τη χώρα μας για ανεύρεση καλύτερης τύχης και αξιοπρεπή ζωή. Τεράστια ηθική και πολιτική ευθύνη για την απραξία των κυβερνώντων ως προς την ανάσχεση της εξόδου των επιστημόνων μας που μεταναστεύουν. Οι πολιτικοί μας δεν διαβάζουν Βολταίρο και άλλους σύγχρονους και αρχαίους συγγραφείς. Θα αναφερθώ στην πνευματική ομορφιά του γλαφυρού και μεγάλου διανοητή Βολταίρου «Δικαιοσύνη, εργατικά χέρια, μυαλό ικανό να γενικεύει τις ιδέες, γλώσσα αρκετά εύστροφη για να τις εκφράζει, να τα μεγάλα ευεργετήματα που έδωσε το υπέρτατο Ον στον άνθρωπο». Αν απέναντι των πολιτικών σκέψεων του αναφερόμενου συγγραφέα τοποθετήσουμε την πολιτική συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος και τις κυβερνητικές πράξεις των σημερινών ηγητόρων οδηγούμεθα στο συμπέρασμα ότι ίσως πολλοί απ` αυτούς να μην έχουν διαβάσει Βολταίρο ή να παραγκωνίζουν και να περιφρονούν τη φωτισμένη και σοφή σκέψη του. Μάλλον χρειάζονται μαθήματα πολιτικής αγωγής για να διαμορφωθεί η ικανή πολιτική σκέψη και να αποκτήσουν ηγετικό ανάστημα οι φιλοδοξούντες να εκπροσωπήσουν υπεύθυνα τον δοκιμαζόμενο λαό μας. Νομίζω ότι οι πολιτικοί μας έχουν ηθικό χρέος να αποδεχθούν την αποφθεγματική ρήση που εκφράζει ο τίτλος της παρούσης αφήγησης και να απευθύνονται στο λαό με σεβασμό και βαθύ αίσθημα ευθύνης, σύνεση, σωφροσύνη, τόλμη και ειλικρίνεια. Κάθε πολιτικός οφείλει να κάνει έμβλημα της ζωής του την ειλικρίνεια, γιατί κουβαλάει στους ώμους του τις τύχες ενός ολόκληρου λαού, διαγράφοντας το παρελθόν που είναι έμφορτο από λαϊκισμό και πολιτικά ανομήματα.
* Του Γιάννη Θεούλη, επιτιμου δικηγόρου
