Αυτό το άθλιο γεγονός πραγματοποιήθηκε είτε από ανικανότητα των ιδίων είτε εσκεμμένα. Όποια όμως και να είναι η αιτία το αποτέλεσμα μετράει. Αυτό το αποτέλεσμα σημάδεψε βαθιά και ανεπανόρθωτα την ελληνική κοινωνία.
Πάρα πολλοί Έλληνες έχασαν την εργασία τους, την επιχείρησή τους, το σπίτι τους και πολλοί αυτομόλησαν προς τον Άδη.
Χιλιάδες νέοι, οι μαχητές σου, οι υπερασπιστές σου πατρίδα μου, σ' εγκατέλειψαν και μετανάστευσαν σ' άλλες χώρες του πλανήτη για να επιβιώσουν.
Τα "λιοντάρια στο λάκκο" χορταίνουν καθημερινά από τις "σάρκες" του ελληνικού λαού.
Ένα ερώτημα με τρώει διαρκώς: Τι προβλέπει το Ελληνικό Σύνταγμα και οι νόμοι του κράτους γι' αυτούς που έριξαν τον ελληνικό λαό στο "λάκκο των λεόντων;".
Κάποια στιγμή είπα μέσα μου: Μην απελπίζεσαι, άνθρωπέ μου, υπάρχει και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη που θα μας σώσει. Διαπίστωσα, με μεγάλη θλίψη, ότι αυτή η λέξη σήμερα δεν υπάρχει στο ευρωπαϊκό λεξιλόγιο. Οι Ευρωπαίοι εθελοτυφλούν και εθελοκωφούν. Ιδιαίτερα μία ευρωπαϊκή χώρα, που δύο φορές αιματοκύλησε και κατέστρεψε την Ευρώπη, μας κουνάει το δάχτυλο απειλητικά και μας δείχνει τον δρόμο της εξόδου από το ευρώ. Ξεχνάει πως η ίδια τη δεκαετία του '50, αν δεν κάνω λάθος, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ρύθμισε το χρέος της, ώστε να σταθεί οικονομικά στα πόδια της, όπως και έγινε στη συνέχεια. Αυτή η κριτική σ' αυτή τη χώρα δεν σημαίνει ότι την θεωρώ υπεύθυνη για τη δική μας χρεοκοπία.
Όσο για τη σημερινή πολιτική κατάσταση δεν θέλω να κάνω κανένα σχόλιο, γιατί δεν της αξίζει ούτε μία λέξη. Ο λαός γνωρίζει τι συμβαίνει, πολύ δε περισσότερο ζει καθημερινά την τραγικότητα των πράξεών τους.
Εύχομαι στους συμπατριώτες μου υπομονή, θάρρος και ελπίδα. Στην πραγματικότητα και ιδιαίτερα στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, την ελπίδα, η πολιτική εξουσία την έχει αναγραμματίσει και την μετέτρεψε σε λεπίδα που μας κόβει το λαιμό.
Αναγραμματισμός:(ΕΛ)ΠΙΔΑ -> (ΛΕ)ΠΙΔΑ.
Τέλος, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε σήμερα είναι να αναφωνήσουμε όλοι μαζί: "Κύριε σώσον τον λαόν σου".
Φώτης Βελώνης
