Αμερικής Λιού και Ελλάδας Ευκλείδης Τσακαλώτος συζήτησαν για τα προβλήματα της χώρας μας. Η Ελληνική Κυβέρνηση, είπε ο Λιού, να πραγματοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις και τις αποκρατικοποιήσεις, για να περάσει σε ανάπτυξη. Είπε, δηλαδή, ακριβώς τα ίδια που είχε θέσει το 1961 η Ευρωπαϊκή Ένωση στον τότε Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή ως όρο για να τα πραγματοποιήσει σε 20 χρόνια, ώστε να εναρμονισθεί με το οικονομικό σύστημα της Δημοκρατίας και της ελεύθερης οικονομίας των χωρών της το ελληνικό σύστημα των κρατικοποιήσεων και τότε θα γίνει πλήρες μέλος της.
Στην πραγματικότητα το ελληνικό οικονομικό σύστημα με το ισχύον Σύνταγμα διαιρούσε και διαιρεί την κοινωνία σε άρχοντες και σε υποτακτικούς. Να έχουν έτσι τα μέλη της άρχουσας τάξης προνόμια και ασυλίες, υψηλούς μισθούς και συντάξεις, να μη πληρώνουν φόρους, να μη διώκονται σε καταγγελίες εναντίον τους για σκάνδαλα εκατομμυρίων και για διαπλοκή, να έχουν δηλαδή προνόμια αρχόντων της Μεσαιωνικής φεουδαρχίας, που δεν υπάρχουν σε καμιά άλλη χώρα. Στην Αγγλία και στην Ιταλία δικάστηκαν και καταδικάστηκαν φυλακή ακόμα και πρωθυπουργοί. Η άλλη τάξη με τους εργάτες, τους συνταξιούχους, τους επαγγελματίες και τους αγρότες, θεωρούμενοι υποτελείς, φορολογούνται αγρίως, για να πληρώνεται η άρχουσα τάξη.
Τον όρο αυτόν της Ε.Ε. δεν τον πραγματοποίησε η Κυβέρνηση Καραμανλή, ούτε άλλη, ούτε η χούντα, ενώ με τη λήξη της εικοσαετίας το 1981 ο εκλεγείς πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, αντί για μεταρρυθμίσεις και αποκρατικοποιήσεις, οργάνωσε το Μεγάλο Κράτος, σπάταλο όπως αποδείχθηκε. Η Ε.Ε. έκανε την Ελλάδα πλήρες μέλος της, χωρίς να έχει τηρηθεί ο όρος της. Και ανακύπτουν τώρα ερωτήματα.
Η πραγματοποίηση αποκρατικοποιήσεων και μεταρρυθμίσεων που προτείνει τώρα ο Λιου εγείρει δυο ερωτήματα:
Πρώτο: Ποιό ελληνικό κόμμα θα τις πραγματοποιήσει, αφού τα κυβερνήσαντα και τα κυβερνώντα διατηρούν το Μεγάλο Κράτος, θέτοντας το συμφέρον τους υπεράνω του εθνικού, γιατί με αυτό δίνονται ευκαιρίες πλουτισμού, διορισμών και εξυπηρέτησης των οργανωμένων. συμφερόντων που γεννάει η διαπλοκή. Για να συντηρείται αυτό το Μεγάλο Κράτος έβαλαν στην χώρα χρέος 320 δις ευρώ. Όμως, η μετατροπή σε Δημοκρατικό αστικό πολιτικό σύστημα ενός συστήματος με λαϊκισμό, νεφελώδη σοσιαλισμό και κρατικοποιήσεις όπως το Ελληνικό, είναι αδύνατο να γίνει με οδηγίες έξωθεν ή με νόμους. Ούτε έγινε σε καμία άλλη χώρα. Και όπου έγινε τέτοια αλλαγή, έγινε με κοινωνικές αναστατώσεις ή επανάσταση. Στη Γαλλία π.χ. έγινε με τη γνωστή Μεγάλη Επανάσταση του 1789 η οποία αποκεφάλισε με επευφημίες του πλήθους στην γκιλοτίνα την βασίλισσα. Λέγεται πως κάποιος επαναστάτης μαχαίρωσε έναν αριστοκράτη και έκπληκτος είδε να είναι το αίμα του κόκκινο, όχι γαλάζιο. Τότε θεωρούνταν ότι οι αριστοκράτες ήταν γαλαζοαίματοι Οργισμένοι επαναστάτες μαχαίρωσαν άλλους αριστοκράτες. Είχαν και αυτοί αίμα κόκκινο.
Για την ωρίμανση της ιδέας για επανάσταση στη Γαλλία χρειάστηκε χρόνος. Είναι γνωστό ότι από τα συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων, που είχαν μεταφράσει οι καλόγεροι των Γαλλικών μοναστηριών, διαμορφώθηκαν ιδέες για Δημοκρατία και Ελευθερία. Φιλόσοφοι, ποιητές και γενικά η διανόηση του Μεσαίωνα τις ασπάσθηκαν. Με αυτές τις ιδέες έγινε η επανάσταση. Αλλά οι ηγέτες της Δαντών, Μαρά και Ροβιεσπιέρος απέτυχαν να την οργανώσουν. Χρειάσθηκε ο Μέγας Ναπολέων να οργανώσει την Αστική Δημοκρατία με Σύνταγμα και Αστικό Κώδικα που εφαρμόζεται τώρα από όλες τις χώρες, με δυο σταθερές : Βασιλιά η Πρόεδρο, ανάλογα με το τι έχει κάθε χώρα και στρατό.
Για να πραγματοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις και οι αποκρατικοποιήσεις του Λιου ή της ΕΕ, πρέπει να υπάρχει στην Ελλάδα πολιτικός φορέας με ιδέες για Ελευθερία και Δημοκρατία. Στην Ελλάδα, όμως, δεν έχει τέτοιες ιδέες κανένα από τα κόμματα της Βουλής (με εξαίρεση του ΚΚΕ). Μόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης της Νέας Δημοκρατίας, (δεν έχω σχέση μαζί του ούτε με το κόμμα του) ανέφερε ότι θα εκλέξει 200 Βουλευτές όπως ορίζει το Σύνταγμα. Αλλά στο κόμμα της Ν.Δ υπάρχει και η σκιώδης δύναμη των πρώην Πρωθυπουργών Κ. Καραμανλή, Αντ. Σαμαρά, που φέρονται να είναι αντίθετοι σε μεταρρυθμίσεις. Την ελληνική πραγματικότητα, όμως, την ξέρει και η αμερικανική, η οποία δεν είναι ανεύθυνη για την δημιουργία της.
Δεύτερο ερώτημα: Ο Υπουργός Λιου ανέπτυξε στον Τσακαλώτο την αμερικανική πολιτική και για μεταρρυθμίσεις. Είναι, όμως, αμφίβολο αν θα πραγματοποιηθούν, όπως δεν πραγματοποιήθηκαν στην διάρκεια μισού αιώνα οι ίδιες ιδέες που πρότεινε η ΕΕ το 1961. Αλλά για να καταλυθεί το ελληνικό πολιτικό σύστημα του λαϊκισμού και του νεφελώδους σοσιαλισμού με τις κρατικοποιήσεις και τις σπατάλες (ας μη πούμε τη λεηλασία δημόσιου πλούτου), πρέπει να υπάρξει το προαπαιτούμενο, δηλαδή φορέας με ιδέες Ελευθερίας και Δημοκρατίας. Αν δεν γίνουν μεταρρυθμίσεις από τέτοιον φορέα, τότε θα τις επιβάλει ο λαός ή και η ιστορική αναγκαιότητα εξελικτικά σε βάθος χρόνου.
