Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Ένας Υπουργός - Υφυπουργός χρειάζεται όσο έμπειρος και εάν είναι, τουλάχιστον δύο μήνες να ενημερωθεί πλήρως στα καθήκοντά του και άλλους τόσους και περισσότεροι να προσαρμοσθεί και να θέσει στη συνέχεια τις βασικές επιδιώξεις και τους αντικειμενικούς σκοπούς του Υπουργείου του, σε όλους τους τομείς της δραστηριότητός του.
Συνεπώς ένας Υπουργός - Υφυπουργός αρχίζει να αποδίδει έργο και να αποκτάει σαφή αντίληψη της δραστηριότητας, του παραγόμενου έργου και την αξιολόγηση του ανθρώπινου δυναμικού που, τον περιστοιχίζει, ουσιαστικά από τον δεύτερο χρόνο της θητείας του. Αυτή η Κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία μόνο ένα χρόνο και όμως εδώ και πολύ καιρό και συγκεκριμένα από την αρχή του 2016 γίνεται λόγος για την ανάγκη ενός διορθωτικού ανασχηματισμού στα κρίσιμα Υπουργεία και τώρα μιλάμε για σαρωτικό ανασχηματισμό.
Ένας Υπουργός - Υφυπουργός για να μπορεί χωρίς άγχος και με άνεση να διευθύνει αποτελεσματικά ένα Υπουργείο, θα πρέπει να έχει μπροστά του, εξασφαλισμένο ορίζοντα τετραετίας, για να μην αγχώνεται και νιώθει ανασφάλεια προσωρινότητα, από την πρώτη ημέρα, με το σύνδρομο της αβεβαιότητος για την αντικατάστασή του. Η Διοίκηση όσο και ταλαντούχος να είσαι προϋποθέτει, ηρεμία, νηφαλιότητα ψυχική ισορροπία και σιγουριά που, όλα αυτά είναι άρρηκτα δεμένα με το χρόνο που, έχεις μπροστά σου.
Αυτά τα σενάρια που, καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας περισσότερο βλάπτουν την ίδια την Κυβέρνηση και δεν ωφελούν καθόλου τον τόπο. Δημιουργούν αβεβαιότητα στους Υπουργούς - Υφυπουργούς και τους αποσπούν τελείως από το Κυβερνητικό τους έργο και νοιάζονται μόνο για την καρέκλα τους. Έτσι εξηγείται γιατί τα δημοσιεύματα περί επερχόμενου ανασχηματισμού εκνευρίζουν την εκάστοτε Κυβέρνηση αποπροσανατολίζουν τους υπουργούς, συνήθως, δει διαψεύδονται για να επαναληφθούν στη συνέχεια.
Εκείνο που, χρειάζεται πάνω απ’ όλα σήμερα ο τόπος μας είναι, μια άλλη αντίληψη για τη δομή της κρατικής μηχανής, με την ταυτόχρονη έστω και σταδιακή αποκομματικοποίηση και την απαλλαγή της, από τον σφικτό και θανάσιμο εναγκαλισμό του κομματικού μηχανισμού του κυβερνώντος κόμματος. Μέσα σε ένα χρόνο η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρόλαβε να διορίσει στο Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο τομέα ούτε λίγους, ούτε πολλούς, αλλά 27.000 δικά του παιδιά. Και εδώ τίθεται ευθέως ένα ερώτημα. Γιατί θα πρέπει η Δημόσια Διοίκηση να επανδρώνεται από την κορυφή (Γενικοί Διευθυντές – Δ/ντές) μέχρι τα πόδια (Τμηματάρχες) αποκλειστικά και μόνον από ανθρώπους προσκείμενους στο εκάστοτε κυβερνών Κόμμα.
Είναι μεγάλο και ασυγχώρητο λάθος, με την αλλαγή της Κυβέρνησης να επέρχεται συγχρόνως, και το ξήλωμα όλης της ραχοκοκαλιάς της Κρατικής μηχανής. Για να υπάρχει η απαραίτητη και η επιβεβλημένη συνέχεια στο Κράτος, θα πρέπει όπως θεσπισθεί σε όλα τα Υπουργεία θέση μονίμου υφυπουργού, ο οποίος θα επιλέγεται διακομματικά γα θητεία 2+2 ετών, από την ιεραρχία των δημοσίων υπαλλήλων ή από ειδική επετηρίδα και θα είναι κατά κάποιο τρόπο αυτός που, θα αποτελεί τη συνέχεια του Κράτους. Θα είναι ενήμερος επί όλων των αντικειμενικών σκοπών και βασικών επιδιώξεων του Υπουργείου, χωρίς να πελαγοδρομεί ο υπουργός μέχρι να περάσει κάποιος εύλογος χρόνος τεσσάρων μηνών για να αποκτήσει σαφή εικόνα και ενημέρωση επί του έργου του και γενικά της αποστολής του. Επίσης θα πρέπει τα Υπουργεία να έχουν τέτοια αποκεντρωμένη διάρθρωση ώστε και ο τμηματάρχης ακόμα να έχει δικαίωμα υπογραφής και όχι όλοι οι φάκελοι να καταλήγουν στο γραφείο του υπουργού που, στην κυριολεξία να τον πνίγουν.
Δεν είναι ανάγκη να περιμένει ο πρωθυπουργός πότε θα κάνει διορθωτικό ή σαρωτικό ανασχηματισμό για να αντικαταστήσει κάποιο υστερούντα υπουργό ή υφυπουργό. Αυτή είναι υποχρέωσή του και επιβεβλημένο καθήκον, του εκάστοτε πρωθυπουργού όταν διαπιστώνει κάποια ανεπάρκεια ή όταν βρίσκεται εκτός κλίματος του κυβερνητικού έργου και της κυβερνητικής γραμμής, πάραυτα να τον αντικαθιστά. Και αυτό πιστεύω επιτάσσει μια μοντέρνα σύγχρονη και αποτελεσματική Διοίκηση. Και όλα τα άλλα είναι κούφια λόγια και ευχολόγια.
Απ’ ότι φαίνεται ο επικείμενος μάλλον σαρωτικός ανασχηματισμός θα γίνει πολύ σύντομα. Και όπως δείχνουν τα πράγματα ή μετά το πέρας του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ ή το αργότερο με τη λήξη της αξιολόγησης από τους Θεσμούς (Τρόϊκα). Το ορθό θα ήταν από ανασχηματισμό –όταν αυτός γίνει- να προκύψει ένα μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα που, ταιριάζει σε μια μικρή χώρα όπως είναι η Πατρίδα μας. Ένα μεγάλο κυβερνητικό σχήμα όπως είναι το σημερινό με 46 μέλη δύσκολα συντονίζεται και ακόμα πιο δύσκολο ελέγχεται και κατευθύνεται.
Θα πρέπει να επιλεγούν πρόσωπα ικανά και αποτελεσματικά και τα περισσότερα να τα αναζητηθούν εκτός της δεξαμενής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής έλεγε ότι ο κάθε ανασχηματισμός είναι σύνθετο και πολύπλοκο πρόβλημα. «Ευχαριστείς μόνο τους λίγους που, κάνεις υπουργούς. Δυσαρεστείς όμως πολύ περισσότερους. Εκείνους που, διώχνεις, αλλά κυρίως αυτούς που περίμεναν ότι θα γινόταν υπουργοί;
Ο Στρατηγός Ντε Γκώλ έλεγε. «Η εξουσία είναι μια δύστροπη ερωμένη. Απαιτεί τα πάντα και δεν συγχωρεί τίποτα».
