Αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας, επιβολή επιπλέον φόρων και αύξηση αυτών, περικοπές μισθών και συντάξεων... Σ΄ αυτήν βέβαια την κατάσταση δεν βρεθήκαμε τυχαία. Προηγήθηκε μια μακρά περίοδος άσωτης διακυβέρνησης. Με καταστροφικές συνέπειες στη συμπεριφορά του λαού μας, και στην οικονομία της χώρας. Σ΄ αυτό κεντρικό ρόλο έπαιξε ο ασύδοτος κρατικός δανεισμός, ο χρηματισμός και η διαφθορά των πολιτικών, η διαπλοκή, η διάβρωση του αξιακού ιστού του λαού από τη χορήγηση πρωτοφανών σε μέγεθος επιδοτήσεων και δανείων... που καταναλώνονταν όχι σε παραγωγικές επενδύσεις αλλά σε υλικά αγαθά ευζωΐας και επίδειξης...
Ετσι, στη χώρα μας δημιουργήθηκε ένα επίπλαστο βιοτικό επίπεδο που στηριζόταν σε μια οικονομία με γυάλινα πόδια. Γιατί η βάση της ανάπτυξης αυτής δεν ήταν δική μας, αλλά ξένη. Δανεική. Παρ΄ όλα αυτά όμως η χώρα μας φάνταζε στον έξω κόσμο και στο εσωτερικό να βρίσκεται σε τροχιά μεγάλης ανάπτυξης. Ετσι, ώστε να θεωρείται ο επίγειος παράδεισος των Βαλκανίων και των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης.
Οι επικρατούσες, τότε, φαινομενικά πολύ καλές συνθήκες στη χώρα μας συνέπεσαν χρονικά με την κατάρρευση των καθεστώτων των κρατών του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού. Οι χιλιάδες μετανάστες που δημιούργησαν οι ανακατατάξεις αυτές έβλεπαν τη χώρα μας ως τον κοντινότερο τόπο εγκατάστασης και εξασφάλισης εργασίας... Ετσι και έγινε. Με αποτέλεσμα όλα, σχεδόν, τα καραβάνια των μεταναστών να καταλήγουν μόνιμα στον τόπο μας. Αφού, τότε, τους εξασφάλιζε δουλειά και σιγουριά. Ετσι οι Ελληνες έγιναν τα μεγάλα αφεντικά και οι υποτακτικοί τους, οι ξένοι, ήσαν γι΄ αυτούς τα φτηνά εργατικά χέρια. Κι ακόμα παραδώσαμε στους μετανάστες όλα τα χειρωνακτικά και τεχνικά επαγγέλματα. Αποτέλεσμα αυτοί να προοδεύουν οικονομικά, ν΄ αγοράζουν σπίτια και να δημιουργούν τις δικές τους επιχειρήσεις. Υπολογίζεται τότε ότι είχαν εγκατασταθεί στην Ελλάδα πάνω από 1 εκατομμύριο μετανάστες.
Κι ήρθε το 2009, η κυοφορούμενη από καιρό οικονομική κρίση. Η βάρβαρη και ανελέητη. Η οποία χτυπά αδιάκριτα. Ολους τους Ελληνες και μαζί μ΄ αυτούς και τους μετανάστες. Που έμειναν και εργάζονταν στη χώρα μας. Ετσι, όπως και οι ντόπιοι οι περισσότεροι απ΄ αυτούς έμειναν άνεργοι. Και η ελπίδα του ερχομού τους στην Ελλάδα έγινε απελπισία. Η οποια τους αναγκάζει να παίρνουν τον δρόμο του επαναπατρισμού. Κατ΄αυτόν τον τρόπο απετράπη η μόνιμη εγκατάσταση των Βαλκάνιων και της Ανατολικής Ευρώπης μεταναστών στη χώρα μας. Εκτός βεβαίως κάποιων ολίγων οι οποίοι λόγω οικογενειακών ή άλλων υποχρεώσεων έμειναν στην Ελλάδα. Ετσι έμεινε αναλλοίωτος ο εθνογραφικός και πληθυσμιακός μας χαρακτήρας. Και ο ελληνικός λαός εξακολουθεί να παραμένει ομοιογενής. Όχι βέβαια για πολύ. Γιατί έχουμε νέα κύματα μεταναστών και προσφύγων. Εχουμε και δεύτερο γύρο εντονότερο και οδυνηρότερο του πρώτου.
Κι αυτή την κατάσταση τη δημιουργούν οι σχεδιασμοί των ισχυρών. Οι θιασώτες της νέας τάξης πραγμάτων. Τα γεράκια της μέχρις οστέων αρπαγής του πλούτου των αδύναμων λαών. Οι προβατόσχημοι λύκοι της δήθεν αραβικής άνοιξης. Που εκόπτοντο για την έλλειψη δημοκρατίας στις χώρες της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής. Κι ήρθαν να την επιβάλλουν διά πυρός και σιδήρου. Σκοτώνοντας και καταστρέφοντας τους λαούς και το βιός τους. Κι αυτοί απροστάτευτοι πλέον παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Καταφεύγοντας σε γειτονικές χώρες, όπου υπάρχει ασφάλεια και ειρήνη...
Ετσι ο τόπος μας που βρίσκεται κοντά στις καιόμενες περιοχές, ξαναγεμίζει από πρόσφυγες της εμπόλεμης Συρίας και άλλων περιοχών. Οι οποίοι όμως λόγω πτώχευσης της χώρας μας μεταναστεύουν, μέσω αυτής, σε κράτη της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Ετσι η κρίση μέσα στο μεγάλο μας κακό κρατά ακόμα την ομοιογένεια της πατρίδας μας. Κι όσοι εγκλωβίστηκαν εδώ ο νους τους είναι στο φευγιό. Γιατί αυτός ο τόπος, ο δικός μας, δεν μπορεί, λόγω της μεγάλης φτώχειας, να τους δώσει τίποτα. Γιατί τον απόκαμε η κρίση...
Ας φαντασθούμε λιγάκι το τι θα γινόταν, αν η οικονομία μας ήταν σε ανάπτυξη, ακόμα και με δανεικά. Η χώρα μας θα κατακλυζόταν από πρόσφυγες και μετανάστες και κανένας απ΄αυτούς δεν θα επιθυμούσε να μετακινηθεί σε άλλες χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Επομένως, η κρίση σ΄ αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάμε μας έσωσε από την πλημμυρίδα των ανθρώπων που έρχονται από τις εμπόλεμες περιοχές. Και μάλιστα σε μια περίοδο έντονης ανεργίας και φτώχειας, Οπου πολλοί νέοι μας για να ζήσουν καταφεύγουν σε χώρες του εξωτερικού. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να καταστούν οι Ελληνες μειονότητα στον τόπο τους. Γιατί μοιραία, όταν μια χώρα χάνει το αναπαραγωγικό της δυναμικό θα υποστεί μείωση του πληθυσμού της. Και όταν αυτή συνοδεύεται από την κατάληξη και εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών, τότε ο γηγενής πληθυσμός της κινδυνεύει να καταστεί μειοψηφία. Ο ολιγότερος στον τόπον του. Ετσι τουλάχιστον, μέχρι τώρα δεν κατέστη δυνατόν να γίνει η πληθυσμιακή αλλοίωση της πατρίδας μας. Αιτία η κρίση. Η οποία, αν δεν υπήρχε, θα μπορούσε σήμερα το 50% της χώρα μας να ήταν μετανάστες. Αυτό όμως δεν έγινε. Και δεν έγινε όχι από τύχη αλλά για μας τους χριστιανούς, από πρόνοια Θεού. Γιατί κάποιοι μπορεί να σχεδιάζουν άλλα.... Ο Θεός όμως έχει το δικό του σχέδιο: Αυτή η χώρα, ο τόπος των ηρώων, των αγίων και των μαρτύρων να παραμείνει ζώσα εις τους αιώνας των αιώνων.
