Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι πολιτικές δυνάμεις που συνεργάστηκαν με αυτόν –οι ειδικοί του ΠΑΣΟΚ στη νομή της εξουσίας και η λαϊκίστικη πτέρυγα της ΝΔ- επέτυχαν τον πολιτικό τους στόχο που ήταν η άνοδος ή η επιστροφή για ορισμένους στην εξουσία, στέλνοντας τον λογαριασμό στην οικονομία και στην κοινωνία.
Μετρώντας το κόστος
Η ελληνική οικονομία επέστρεψε από τη μικρή ανάκαμψη που είχε εκδηλωθεί το 2014 στην ύφεση, ενώ οι προγνώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για δυναμική ανάπτυξη τη διετία 2015-2016 με ετήσιο ρυθμό της τάξης του 2,5%-3% έδωσε τη θέση της στη μικρή υποχώρηση του ΑΕΠ που παρατηρήθηκε το 2015 και το 2016.
Σήμερα οι κυβερνητικοί παράγοντες δηλώνουν περίπου ενθουσιασμένοι επειδή η οικονομία στα τέλη του 2016 επιστρέφει εκεί που ήταν στα τέλη του 2014. Η ύφεση φαίνεται ότι θα δώσει τη θέση της στην μικρή ανάκαμψη, ενώ σύμφωνα με τις προγνώσεις του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως και της ελληνικής κυβέρνησης, το 2017 θα έχουμε ανάπτυξη 2,5%-3%, αυτή δηλαδή που θα είχαμε το 2015 αλλά χάθηκε εξαιτίας των πολιτικών πρωτοβουλιών και των κυβερνητικών πειραματισμών του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι τόσο ενθουσιασμένος ο κ. Τσίπρας με την προοπτική να επιστρέψει η οικονομία στα επίπεδα του 2014 ώστε προεξοφλεί από τώρα τη δοκιμαστική έξοδο του ελληνικού Δημοσίου στις διεθνείς αγορές το 2017, όπως ακριβώς την άνοιξη του 2014 επί κυβέρνησης Σαμαρά. Δηλώνει επίσης εντυπωσιασμένος από την προοπτική ρύθμισης –και όχι μείωσης- του ελληνικού χρέους στη βάση της απόφασης που είχαν πάρει οι ηγέτες της Ευρωζώνης τον Δεκέμβριο του 2012, η οποία ήταν συνέχεια της δραστικής μείωσης του χρέους του ελληνικού Δημοσίου, το οποίο κατείχαν ιδιώτες, τράπεζες και ασφαλιστικοί οργανισμοί και έφτασε τα 107 δισ. ευρώ. Δημιουργείται λοιπόν το ερώτημα γιατί διαμαρτυρόταν ο κ. Τσίπρας για τις επιδόσεις και την πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά, οι οποίες αποτελούν πλέον το νέο «όραμα» της δικής του κυβέρνησης.
Βόλεμα χωρίς όρια
Το 2017 η οικονομία θα πάει εκεί που ήταν στα τέλη του 2014, με τη διαφορά ότι έχουν μεσολαβήσει δύο χρόνια μεγάλης πτώσης για το εισόδημα των περισσότερων νοικοκυριών και νέας συρρίκνωσης του παραγωγικού ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Η βασική διαφορά όμως σε ό,τι αφορά τον κ. Τσίπρα και τους συνεργάτες του είναι ότι μπόρεσαν με την επιχειρηματολογία κατά του δεύτερου προγράμματος – μνημονίου να κερδίσουν, έστω προσωρινά, την εμπιστοσύνη των πολιτών και να ελέγξουν την εξουσία δίνοντας μεγαλύτερες διαστάσεις στη νομή της προς όφελος κυβερνητικών και κομματικών στελεχών, φίλων και συγγενών, συνεργαζόμενων πολιτικών και διαπλεκόμενων επιχειρηματιών. Η οπισθοδρόμηση σε ό,τι αφορά την οικονομία και οι μεγάλες θυσίες που επιβλήθηκαν σε εκατομμύρια συμπολιτών μας ελάχιστη σημασία έχουν γι’ αυτούς που επένδυσαν στη λαϊκή δυσαρέσκεια με το μνημόνιο και έλυσαν το δικό τους πρόβλημα, στέλνοντας κι αυτόν τον λογαριασμό στους συνεπείς και ανιδιοτελείς συμπολίτες μας.
Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της Ν. Δημοκρατίας
