Από τον Κώστα Γιαννούλα
Ο Πυργετός, το χωριό μου και τόπος θυσίας του μάρτυρα της αγροτιάς Μαρίνου Αντύπα, ήταν για πολλά χρόνια και παραμένει ζωντανός. Παρότι λόγω αστυφυλίας έχει υποστεί κι αυτός απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό και παρότι έπαυσε, πλέον, να είναι έδρα Δήμου λόγω “Καλλικράτη”, αντέχει στο χρόνο και εξελίσσεται. Μια γεύση, μάλιστα, της ζωντάνειας του πήραμε πρόσφατα και απ’ την τηλεοπτική εκπομπή του ALPHA “επιστροφή στο χωριό”.
Σ’ αυτό συντελεί και το γεγονός ότι είναι κτισμένος στους πρόποδες του Ολύμπου και σε κοντινή απόσταση και απ’ το βουνό και απ’ τη θάλασσα, απλώνεται στα πόδια του και πλάι απ΄ τον Πηνειό μικρή αλλά εύφορη πεδιάδα, που τον κατέστησε στο παρελθόν ψωμοτόπι και σήμερα γνωστό για ποιοτικά προϊόντα, όπως τα ακτινίδια, βρίσκεται κοντά σε κεντρικούς οδικούς άξονες και εκτός από Δημοτικό σχολείο διαθέτει Γυμνάσιο και Λύκειο, που καλύπτουν τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών της περιοχής. Διαθέτει, επίσης, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, που διευκολύνουν τη ζωή των κατοίκων, αλλά και επί 50 χρόνια τον ίδιο ιερέα, που έπαιξε κι αυτός σημαντικό ρόλο για τη συνοχή και την ποιότητα ζωής των Πυργετινών. Υστερεί, ωστόσο, σε επισκεψιμότητα, αν εξαιρέσουμε κάποιες μέρες κατά τη διάρκεια των οποίων οργανώνονται απ’ τον πολιτιστικό σύλλογο “Βάιος Μαλλιάρας” ή απ’ το Δήμο, που προσελκύουν παραθεριστές της περιοχής Μεσαγγάλων κατά τους καλοκαιρινούς, κυρίως, μήνες.
Για να γίνει, όμως, πιο λειτουργικός και πιο ελκυστικός ο Πυργετός για ντόπιους και ξένους, είναι δυνατόν, πιστεύω, να γίνουν με την πάροδο του χρόνου και τα παρακάτω: Πρώτα-πρώτα θα πρέπει άμεσα η Δημοτική Αρχή δια του τοπικού της συμβουλίου να μεριμνήσει, ώστε να αντιμετωπισθεί η επικινδυνότητα, που δημιουργείται απ’ το διπλοπαρκάρισμα αυτοκινήτων ένθεν-κακείθεν του δρόμου στα δύο κεντρικά τμήματα του χωριού, του παραδοσιακού και του νέου κοντά στο κτίριο του άλλοτε Δημαρχείου, ειδικά όταν λειτουργούν τα σχολεία και όταν είναι η ώρα εξόδου των Πυργετινών για χάλαρωση.
Θα συνέβαλλε σ’ αυτό και η κατασκευή της περιφερειακής οδού, η οποία υπάρχει προ πολλού και χρησιμοποιείται ως αγροτικός δρόμος, προκειμένου τα αυτοκίνητα, που προορίζονται για την Κρανιά Ολύμπου, να μη διέρχονται απ’ το κέντρο του χωριού επιβαρύνοντας, έτσι, την όλη κατάσταση.
Και επειδή στην περιοχή μεταξύ Αιγάνης και Πυργετού λειτουργούν, ήδη, τρία μοναστήρια αλλά και το σκοπευτήριο και η φάρμα του κ. Β.Σούκου, που προσελκύουν αρκετό κόσμο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, καλό είναι χάριν του θρησκευτικού τουρισμού αλλά και της ανάπτυξης γενικότερα να ολοκληρωθεί, όσο πιο σύντομα γίνεται, η ασφαλτόστρωση του αγροτικού δρόμου, που συνδέει την Αιγάνη με τον Πυργετό, τη στιγμή που το κομμάτι Αιγάνη - μονή Αγίου Ραφαήλ έχει παραδοθεί ασφαλτοστρωμένο προς χρήση εδώ και μερικά χρόνια και απομένει μόνο το υπόλοιπο, ΄Αγιος Ραφαήλ-Πυργετός.
Αν, μάλιστα, γίνει και η ασφαλτόστρωση του αγροτικού δρόμου, που συνδέει απευθείας τη Ραψάνη με τον Πυργετό, στο μέσο σχεδόν της διαδρομής του οποίου βρίσκεται και λειτουργεί η μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, τότε θα μιλάμε με σιγουριά για πραγματική αναβάθμιση και του Πυργετού και της περιοχής του πρώην Δήμου Κάτω Ολύμπου.
Εκτός των παραπάνω, όμως, χρειάζεται και οι επαγγελματίες του Πυργετού και συγκεκριμένα όσοι διαθέτουν αίθουσες εστίασης, να βελτιώσουν τις προσφερόμενες υπηρεσίες και τα μενού τους, προκειμένου οι πελάτες τους να είναι σε θέση να γεύονται και να απολαμβάνουν μεγαλύτερη ποικιλία εδεσμάτων και, γιατί όχι, που να φέρουν τη σφραγίδα της παραδοσιακής ντόπιας κουζίνας.
Και επειδή ο Πυργετός έχει πλέον παράδοση στην παραγωγή και πολιτιστικών προϊόντων, καλό είναι, αφού σχεδιάζεται, ν’ αποκτήσει, σύντομα, σάρκα και οστά το λαογραφικό αγροτικό μουσείο και να διαμορφωθεί ένα υπαίθριο αμφιθεατράκι, προκειμένου, τουλάχιστον κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, να δίδονται, εκεί κι όχι στην πλατεία, θεατρικές και άλλες παραστάσεις από θιάσους μουσικοχορευτικά και άλλα σύνολα, ντόπια και ξένα, για να μην αδικούνται και υποβαθμίζονται όλα αυτά.
Αν, τέλος, προχωρήσει και ολοκληρωθεί το έργο του βιολογικού καθαρισμού, που σήμερα υπολειτουργεί, υποχρεωθούν όλοι οι κάτοικοι να συνδεθούν μ’ αυτό και εκλείψουν, σιγά-σιγά, όλες οι μικρές εστίες σκουπιδιών, που συνεχίζουν, δυστυχώς, να μολύνουν και ν’ ασχημίζουν το περιβάλλον, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για πραγματική πολιτιστική επανάσταση.
Και κάτι ακόμη • επειδή τα αλυσοπρίονα, ντόπιων και αλλοδαπών, που κόβουν, παρανόμως, δέντρα για καυσόξυλα σε κοντινές πλαγιές και χαράδρες, ακούγονται από μακριά προδίδοντας τη θέση τους, -τέτοιο θράσος έχουν ορισμένοι-, μήπως θα έπρεπε οι αρμόδιοι για ευνόητους λόγους να παρέμβουν άμεσα και να προλάβουν το κακό, για να μην ξαναγίνει η περιοχή κρανίου τόπος, όπως παλιότερα;
Βεβαίως, για να γίνουν τα περισσότερα απ’ αυτά, εξυπακούεται ότι χρειάζεται και χρήμα και η Δημοτική Αρχή εκτός απ’ τον Πυργετό πρέπει να νοιασθεί για ολόκληρο το Δήμο Τεμπών. Γι΄ αυτό και αντιλαμβάνομαι τις δυσκολίες. Όμως, αν θέλουμε να υπάρξει πρόοδος, ανάπτυξη και επιστροφή στα χωριά, πρέπει ν’ αλλάξουν οι προτεραιότητες και της τοπικής αυτοδιοίκησης και της Περιφέρειας, προς τις οποίες, κυρίως, ως Πυργετινός απευθύνομαι. Θέλω, μάλιστα, να πιστεύω ότι δε θα μ’ αγνοήσουν.
