Εξηγούμαι: Μένω σε ένα διαμέρισμα πολυκατοικίας της οδού Ηπείρου, κοντά στην Μπότσαρη. Γύρω - γύρω στα μπαλκόνια υπάρχουν τουλάχιστον 12 σκυλιά και στο δρόμο 2 γάτες αδέσποτες (που τα μεσάνυχτα ουρλιάζουν σαν δαίμονες και σου χαλάνε τον ύπνο, τα δε μωρά των γύρω διαμερισμάτων αρχίζουν να κλαίνε τρομαγμένα).
Τις γάτες τις φροντίζουν διάφορες κυρίες φιλόζωες...
Τα σκυλιά γαυγίζουν ακατάπαυστα (πότε όλα μαζί, πότε με τη... σειρά τους).
Τα μεγαλόσωμα σε τρομάζουν και μάλιστα αυτά που γρυλίζουν σου παγώνουν το αίμα. Τα μικρόσωμα γαυγίζουν τσιριχτά, με αποτέλεσμα να σπάνε τα νεύρα μας.
Δεν μπορούμε όχι μόνο να μην κλείνουμε μάτι έως αργά το βράδυ και να ξυπνάμε χαράματα από γαυγίσματα (γιατί τα σκυλιά θέλουν την καθιερωμένη βόλτα τους), αλλά να μην μπορούμε να ξεκουραστούμε ούτε στη μεσημεριάτικη σιέστα.
Πώς να αποδώσεις στη δουλειά σου...
Τα δε παιδιά μας και εγγόνια μας δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στο διάβασμά τους για το σχολείο... διαμαρτύρονται με το δίκιο τους.
Τα βράδια συγκεντρώνονται οι «φιλόζωοι» με τα καμάρια τους στο παρκάκι, απέναντι από τον Αγιο Νικόλαο κι εκεί γίνεται μέγας σκυλοκαβγάς.
Το πρωί δε που ξυπνάμε (μετά από τόση ταραχή) βρισκόμαστε μπροστά στο μεγαλείο της... φύσης.
Τα πεζοδρόμια γεμάτα από ακαθαρσίες. Τις Κυριακές, τα πρωινά, ηλικιωμένοι γλιστρούν και μερικοί πέφτουν στο πεζοδρόμιο λερωμένοι, ζητούν δε τη βοήθεια περαστικών για να μπορέσουν να εκκλησιαστούν καθαροί.
Αυτά να έχουν υπόψη τους οι φιλόζωοι του κέντρου της Λάρισας, που με τον τρόπο τους ταλαιπωρούν τα ζωάκια τους και τους συνανθρώπους τους.
Σας ευχαριστώ.
ΥΓ. Αν αισθάνονται κάποιοι «αρμόδιοι» ας πράξουν τα δέοντα.
