Γιατί περίμενα να καταθέσω τις παρακάτω σκέψεις μου; Θα εξηγήσω ως γονέας αθλήτριας σε άλλο ατομικό άθλημα -όχι από τα πλέον διαδεδομένα στη χώρα μας- που κατόρθωσε να είναι μέλος της εθνικής ομάδας με επιτυχίες εντός και εκτός Ελλάδος και με συμμετοχή της προ ετών στην παγκόσμια πανεπιστημιάδα με την εθνική ομάδα. Διάβασα [και αυτό ήταν το κίνητρο που με ώθησε να παραθέσω τα παρακάτω], ότι η Άννα έκανε μόνη της το εθνόσημο στην αθλητική της ενδυμασία . Ναι είμαι απόλυτα βέβαιος ότι έτσι έχουν τα πράγματα, στοιχείο το οποίο δείχνει «περίτρανα» ότι στα «άγνωστα» αθλήματα στη χώρα μας μόνο η προσπάθεια, το πείσμα, το ταλέντο του αθλητή-τριας μαζί με την θυσία και την καλώς εννοούμενη «τρέλα» των γονιών, οι οποίοι εκτός από γονείς είναι ταυτόχρονα και το «πολυεργαλείο» του αθλητή, όπως προπονητές, ψυχολόγοι, φυσικοθεραπευτές , αλλά και βασικά χρηματοδότες, θα φέρει την επιτυχία. Γιατί αυτοί και μόνο αυτοί στερούνται άλλων βασικών υλικών απολαύσεων για να έχει τη δυνατότητα το παιδί τους να λαμβάνει μέρος σε αγώνες εντός και εκτός Ελλάδος , να έχει αθλητικό υλικό ,να, να, να, να....αφού η αθλητική Πολιτεία «δεν βλέπει και δεν ακούει»... Είδα στην τηλεόραση κάτι «γελοίους τύπους» να φωτογραφίζονται δίπλα στην Άννα και στον προπονητή πατέρα της , να κάνουν δηλώσεις, για να παραστήσουν Τι ;
Αυτή είναι η πραγματικότητα και κατά την ταπεινή μου άποψη πολύ σωστά η Άννα του ανώνυμου Έλληνα και Ελληνίδας , η Άννα της άλλης Ελλάδας, της προσπάθειας, του αγώνα και των αξιών δεν δέχθηκε επίσημες «φανφάρες», γιατί τόσο η ίδια, όσο και η οικογένειά της ξέρουν πολύ καλά ότι πορεύθηκαν τόσα χρόνια «ξυπόλητοι στα αγκάθια» , σε «άνυδρο έδαφος», μέχρι να βρουν την «πηγή» της επιτυχίας μόνοι τους χωρίς καμία βοήθεια και υποστήριξη από πουθενά. Γιατί λοιπόν η Άννα να μην αφιερώσει τα μετάλλιά της στους δικούς της ανθρώπους και χωρίς να το πει δημόσια και στον εαυτό της ; Γιατί να δεχθεί εκ των υστέρων την υποκρισία των επισήμων ; Μπορεί να φωτογραφηθεί και χωρίς αυτούς...
