Αυτή που ψήφισε πρώτα όλα τα μνημόνια, που έβαλε από το 2010 τη θηλιά στον λαιμό των Ελλήνων και σήμερα (δείχνει ότι) πολεμάει τον ίδιο τον εαυτό της; Σε ποιο πολιτικό τοπίο ψάχνεις κεντροαριστερές, κεντροδεξιές, δεξιές, κεντρώες και αριστερές ιδεολογίες και πολιτικές; Αριστεροδεξιές ίσως; Είναι δεξιός ο Κυριάκος; Μήπως είναι αριστερός ο Τσίπρας; Ή είναι σοσιαλιστές ο Θεοδωράκης και η Φώφη; Και το άλλο, πού το πας. Ανεξάρτητος ο Καμμένος! Πώς συμπεριφέρονται όλοι τους, τα δύσκολα χρόνια των μνημονίων; Να γελά και το παρδαλό κατσίκι! Μπάχαλο γίνανε στην Ελλάδα τα πολιτικά κόμματα. Για γέλια και για κλάματα οι πολιτικές θέσεις τους. Άλλα πιστεύουν, άλλα υπόσχονται στους ψηφοφόρους τους και άλλα εφαρμόζουν!
ΟΛΟΚΛΗΡΗ η πολιτική σκηνή μια παράσταση... Καραγκιόζη. Δεξιοί με αριστερή νοοτροπία και αριστεροί με δεξιές πρακτικές. Πολιτικά, γίναμε η χώρα των άκρων. Του Μιχαλολιάκου και του Κουτσούμπα οι θέσεις, μοιάζουν περισσότερο σαφείς. Οι μόνοι που οριοθετούν τους χώρους τους. Οι ψηφοφόροι τους είναι οι μόνοι που με σιγουριά γνωρίζουν ότι αυτό που ψηφίζουν, αυτό στο τέλος θα τους βγει. Ενώ οι άλλοι; Ψήφισαν ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ και τους προέκυψε ένα ταπεινωτικό ΝΑΙ.
ΚΑΙ ενώ ο κόσμος πονοκεφαλιάζει στην αναζήτηση τρόπων να αποκρούσει τη ληστρική φοροεπιδρομή του Σεπτέμβρη, καθώς η κυβέρνηση πρέπει να δώσει κολλαριστά αρκετά δισ. στους δανειστές, αρχίζουν κάποιοι να ανακατεύουν στην πολιτική κατσαρόλα διάφορα ξεχασμένα και δοκιμασμένα... αποφάγια του πολιτικού τσελεμεντέ, ξεχνώντας πως η αγανάκτηση και η υπομονή των Ελλήνων έχουν φτάσει στο αμήν! Στουρνάρας, Σημίτης, Θεοχάρης, Μανιάτης, Ανδρουλάκης και άλλες δοκιμασμένες προσωπικότητες, θέλουν λέει, να μας... σώσουν! Και λογικό θα ήταν αφού (και) αυτοί μας οδήγησαν στην καταστροφή. Πώς γίνεται όμως να υπάρχει από ορισμένους που με το αζημίωτο μας κυβέρνησαν, τέτοιο θράσος πολιτικό απέναντι σε έναν λαό που τον έφτασαν να αγωνιά ακόμα και για την επιβίωσή του; Ποιο μέλλον μας εξασφαλίζουν οι παλιές καταστροφικές πολιτικές συνταγές;
ΤΟ δυστύχημα όμως είναι άλλο. Οτι δεν υπάρχει κάποιος πολιτικός φορέας, πρόσωπο κύρους, ή θεσμικός δικαστής, να φρενάρει τη φιλοδοξία κάποιων και να τους κόψει την όρεξη για εξουσία. Πλην ενός, ουδείς από εκείνους που κατάντησαν την οικονομία μας σ' αυτό το χάλι, μπήκε φυλακή. Από εκεί ίσως θα ξεκινούσε και η προσπάθεια ανάτασης της χώρας. Και βεβαίως αρκετοί επίδοξοι κυβερνήτες θα σκέφτονταν πολύ πριν αποφασίσουν με τη σειρά τους να μας ...σώσουν!
