Από τον Γιάννη Μήτσιου*
Πριν από αιώνες, ο Ιούλιος Καίσαρ είχε διαπιστώσει ότι οι άνθρωποι πιστεύουν ό,τι επιθυμούν. Πολύ αργότερα, ο αρμόδιος για την προπαγάνδα του Χίτλερ, Γκαίμπελς τόνισε ότι όσο πιο χοντρά είναι τα ψέματα τόσο πιο εύκολα καταπίνονται. Κατά την πρόσφατη προεκλογική περίοδο, δυστυχώς, διαπιστώσαμε να επιβεβαιώνονται αυτές οι απόψεις με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία 5-6 χρόνια οι Έλληνες στην πλειονότητά τους υπέστησαν πολλές αδικίες και έζησαν πολλές άσχημες οικονομικές και άλλες καταστάσεις. Ήταν φυσικό όλα αυτά να τους ποτίσουν με οργή, θυμό και αγανάκτηση και να δώσουν έτσι την ευκαιρία στους επαγγελματίες του λαϊκισμού να ακολουθήσουν την παράδοση των ψεύτικων εξαγγελιών και να συνεχίσουν την τακτική του Μαυρογιαλουρισμού του τύπου: Θα σας κάνουμε και γεφύρια. Μα δεν έχουμε ποτάμια. Θα σας κάνουμε και ποτάμια.
- Κάποιοι τόνιζαν ότι οι παππούδες πρέπει να κλειδωθούν στα σπίτια τους την Κυριακή των εκλογών για να μην μπορέσουν να πάνε να ψηφίσουν. Θα μπορούσαν, βέβαια, να προτείνουν και το πέταγμα στον Καιάδα ή το ποντικοφάρμακο στον καφέ και άλλα διάφορα. Πολλοί τους κατηγορούν ότι δεν ήξεραν τι έκαναν. Ποιοι, αυτοί που καλοπιάνουν τους κυνηγούς, που κολακεύουν τους εικονολάτρες δημοσίων κτιρίων που πλασάρονται σαν αρκουδιάρηδες με το νταούλι με την αρκούδα, δηλαδή την Ευρώδη να μένει ανάσκελα και να περιμένει το πρόσταγμά τους και άλλα πολλά. Τα νταηλίκια και οι ψευτοτσαμπουκάδες δεν σταματούσαν να απειλούν τους πάντες. Όλοι αυτοί ξέρουν σε τι είδους πολίτες απευθύνονται και έχουν δίπλα τους πολλούς έμπειρους κολαούζους, τους αφισοκολλητές, τους ζητωκραυγαστές, τους χειροκροτητές, τους χαλέδες όπως τους αποκαλούσε παλιός Λαρισαίος Γυμνασιάρχης, οι οποίος τόνιζε ότι χωρίς αυτούς τα κόμματα στην Ελλάδα είναι άχρηστα. Μάλιστα, για να βεβαιώσει το αληθές του λόγου του έφερνε το παράδειγμα του διαμερίσματος που είναι ευρύχωρο, άνετο, ευάερο, ευήλιο αλλά δεν έχει χαλέ (απόπατο). Ε, είναι άχρηστο. Το ίδιο άχρηστα είναι και τα κόμματα χωρίς τους δικούς τους χαλέδες.
- Και ενώ ειπώθηκαν τόσα "θα" και τόσα άλλα κανένας δεν αναρωτήθηκε πώς γίνεται στις λαϊκές αγορές να πωλούνται λεμόνια Αργεντινής προς 1,50 ευρώ το κιλό, όταν τα ελληνικά λεμόνια σαπίζουν στις λεμονιές. Κανένας δεν σκέφτηκε όταν ξέσπασε η πυρκαγιά στο Norman Atlantic ότι στο καράβι υπήρχαν πολλά βυτιοφόρα αυτοκίνητα τα οποία μετέφεραν χιλιάδες τόνους ελληνικό λάδι προς πώληση στην Ιταλία. Ας σημειωθεί ότι οι Ιταλοί το λάδι αυτό το εμπλουτίζουν με αρωματικά φυτά, το ραφινάρουν, το εμφιαλώνουν και το πουλάνε σε διπλάσια τιμή απ΄ όσο το αγοράζουν. Κανένας δεν αναρωτήθηκε μέχρι πότε θα εξυμνούμε τα ξένα προϊόντα και θα απαξιώνουμε τα δικά μας; Μέχρι πότε θα εισάγουμε ρεβίθια από το Τέξας, σαπούνια «πάλμολιβ» από την Τουρκία και άλλα πολλά και διάφορα και μάλιστα με δανεικά διατηρώντας συνεχώς αρνητικό το εμπορικό μας ισοζύγιο. Μέχρι πότε θα περιφρονούμε και θα αφήνουμε αναξιοποίηση την πρωτογενή μας παραγωγή;
- Αλλά και για την παιδεία που νοσεί βαρύτατα δεν ακούσαμε από κανένα να δείχνει κάποιο ενδιαφέρον. Άραγε, δεν ενδιαφέρει κανένα η κατάσταση της παιδείας των παιδιών μας;
΄Η μήπως τα σχολεία μας, από τα νηπιαγωγεία μέχρι τα πανεπιστήμια, υπάρχουν για να γίνονται καταλήψεις, καταστροφές και λεηλασίες και για να κάνουν την επαναστατική τους γυμναστική κάποιοι δραστήριοι νεαροί οι οποίοι αργότερα θα αναλάβουν να μας κυβερνήσουν και να διορθώσουν όλα τα κακώς κείμενα;
- Είναι πολλά αυτό που περίμενε να ακούσει ο μη φανατικός, ο νηφάλιος, ο ουδέτερος, που δεν επηρεάζεται από την υποσχεσιολογία και τη σωτηριολογία αλλά δεν άκουσε. Δεν άκουσε κάτι για το πώς συγκεκριμένα θα αντιμετωπίσουμε επιτέλους τα διάφορα και οξύτατα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Ανεργία, χρέη, φορολογία, ανάπτυξη, υγεία, αξιοκρατία και άλλα πολλά. Γενικά η πραγματικότητα παραβλέπεται, παραγνωρίζεται επειδή η πραγματικότητα είναι σκληρή και δυσάρεστη και δεν εξωραΐζεται. Τελικά μένει με πολλές αμφιβολίες και απορίες και άθελά του θυμάται τον στίχο του ποιητή:
Ελληνικέ λαέ,
φτωχέ, βασανισμένε,
πάντα ευκολόπιστε
και πάντα προδομένε
Ας ευχηθούμε αυτή τη φορά ο ποιητής να διαψευσθεί.
* Ο Γιάννης Μήτσιου είναι Φυσικός - Νομικός
