Του Χρήστου Τσαντήλα
ΤΟ ΤΗΡΟΥΜΕ εμείς οι δημοσιογράφοι, εδώ στην «Ελευθερία», ανήμερα των εκλογών, είτε των δημοτικών είτε των εθνικών, να αποφεύγουμε τα πολιτικά κείμενα και την κριτική, που μπορεί να επηρεάσουν στο παραμικρό τους ψηφοφόρους. Όπως και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, καταγράφουμε χωρίς κριτική, τη δραστηριότητα κομμάτων και υποψηφίων. Και συνεχίζουμε να το τηρούμε αυτό...
ΕΤΣΙ, πηγαίνοντας προς την κάλπη, ελπίζω ανεπηρέαστοι, το μόνο που μπορώ να ευχηθώ σήμερα, σε όλους (και στον εαυτό μου βεβαίως), είναι «καθαρό μυαλό». Ο καθένας από εμάς ζει με τα προβλήματά του, τα βάζει κάτω, τα αξιολογεί, προβλέπει με ποια από τις προτάσεις των κομμάτων θα βελτιωθεί η ζωή του, προσέρχεται στην κάλπη, παίρνει τα ψηφοδέλτια, κλείνεται στο παραβάν, βγαίνει, ψηφίζει και στο τέλος της βραδιάς, σεβόμενος το αποτέλεσμα, αναλαμβάνει την ευθύνη της πράξης του για τα επόμενα, τέσσερα ίσως, χρόνια. Είναι δηλαδή, υπόλογος στον ίδιο του τον εαυτό, είτε καλυτερέψει η ζωή του, είτε χειροτερέψει. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, του τύπου «την πάτησα», «με κορόιδεψαν», «μου είπαν ψέματα». Είτε είναι με τους πολλούς, είτε με τους λίγους...
ΑΛΛΩΣΤΕ εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε, που πάντα από τη μεταπολίτευση και μετά, «απολαμβάνουμε» (σπανίως αυτό), ή και «πληρώνουμε», όλα τα εκλογικά αποτελέσματα; Εμείς και τα παιδιά μας δεν είμαστε, που πολλάκις τα πληρώνουμε ακριβά; Έτσι, με βάση αυτή τη λογική, ό,τι και να βγάλει η κάλπη θα είναι το αποτέλεσμα του αισθητηρίου (που διαθέτουμε ως σύνολο) του λαού, ο οποίος γέννησε τη δημοκρατία. Του αισθητηρίου και της ικανότητας πρόβλεψης καταστάσεων - σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους, (ίσως την κρισιμότερη στην ιστορία της) - σε ποια μονοπάτια θα διαβεί η χώρα...
ΛΟΙΠΟΝ, με καθαρό μυαλό... Και από αύριο τα σπουδαία. Το επόμενο διάστημα θα είναι όπως όλα δείχνουν μια μοναδική ευκαιρία για «πολιτικές συμφιλιώσεις». Αν δεν γίνει αυτό ο Θεός να μας φυλάξει! Με την ευχή για μια (και μοναδική) φορά στην ιστορία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας μας, τα κόμματα που θα μπουν στη Βουλή, να διαχειριστούν σωστά το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα, διότι άλλες ταλαιπωρίες δεν σηκώνει ο τόπος. Και βέβαια, ούτε σηκώνει άλλες θυσίες ο λαός. Δεν είναι αργά, ακόμα και τώρα που περπατάμε στο χείλος του γκρεμού, να αποκτήσουμε εθνική ομοψυχία. Και να το δείχνουμε στο εξωτερικό... Μόνο αυτό το όπλο μπορεί να κάνει «συμμάχους», και «αγορές» να μας σεβαστούν...
