Ασκούν το δημοκρατικό τους δικαίωμα. Τελικά έχουν λόγο και θα τον χρησιμοποιήσουν. Έχουν βιώσει κακοποίηση και παρεμβολές από τους κανόνες που επιβάλλονται από μια μακρινή δύναμη και τώρα καλούνται να δώσουν τη δική τους φωνή μέσα σε ένα συνονθύλευμα κραυγών.
Προηγούμενη εμπειρία διδάσκει στους Βρετανούς ότι το πώς θα ψηφίσουν είναι άνευ σημασίας αλλά στην πραγματικότητα σε ένα δημοψήφισμα η κάθε ψήφος μετράει!
Έπειτα το σοκ, η κατανόηση των ανθρώπων για το μέγεθος και τις συνέπειες της διαμαρτυρίας με την ψήφο τους, τους βάζει εκ νέου σε θέση να γελοιοποιηθούν και να νοιώσουν περιθωριοποιημένοι και πάλι. Ρήξεις εμφανίζονται μεταξύ εκείνων που νόμιζαν ότι ήξεραν τι ήταν καλύτερο και εκείνων που θεωρούνταν περιορισμένης νοημοσύνης. Προβληματισμός για την διαφαινόμενη απώλεια της θέσης στην Ευρώπη μετατρέπεται σε οργή, δυσπιστία, ή καλεί τους πολίτες σε δράση.
Όπως και τα παιδιά σε μια οικογένεια όπου οι γονείς συζητούν το διαζύγιο, χρειάζονται τη διαβεβαίωση ότι όλα θα είναι εντάξει και πως δεν πρόκειται να επέλθει καμία αλλαγή, πως έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούνε και τις δύο πλευρές, όταν το επιθυμούν με σκοπό να εξασφαλιστεί μια στοιχειώδη συναισθηματική ασφάλεια. Χρειάζονται αυτή την επιβεβαίωση. Χρειαζόμαστε τους γονείς μας για να κρατήσουμε τη συναισθηματική μας ακεραιότητα για να διατηρήσουμε την ταυτότητα μας Αλλά γνωρίζουμε ότι η παραμονή μας και η συμβίωση σε μια οικογένεια που σιωπηρά αιμορραγεί μόνο τροχοπέδη μπορεί να υπάρξει στην περαιτέρω ανάπτυξή μας ως άνθρωποι- ως πολίτες.
Η αβεβαιότητα προβληματίζει, φθίνει σωματικές και κυρίως ψυχικές αντοχές, μετατρέπεται σε πόνο στο στομάχι και στο κεφάλι, κακή διάθεση και προχωρά σε κρίσεις, κρίσεις πανικού, κρίσεις προσωπικότητας, κρίσεις ταυτότητας. Οι συνομιλίες μας δεν έχουν φινέτσα και πέφτουμε έξω με τους ανθρώπους γύρω μας. Μια εθνική ψηφοφορία με αποτελέσματα μια βαριά συμπτωματολογία τόσο στην οικονομία όσο και στις διαπροσωπικές σχέσεις, στις σχέσεις μας με τον ίδιο μας τον εαυτό και στον τρόπο που αυτός αναπροσδιορίζεται μέσα σε μια κοινωνία που διαταράσσεται ... Θυμίζει αυτή η κατάσταση κάτι από την Ελλάδα του σήμερα; Τελικά ποιά επιλογή έχει το μεγαλύτερο αντίκτυπο: η παραμονή ή μη σε μια οικογένεια, ονομαζόμενη Ε.Ε., που αιμορραγεί;
