Από τον Κώστα Μεζάρη
Πρόσφατα έγινε η ανακήρυξη του τωρινού Πρόεδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας σε επίτιμο δημότη του Δήμου Λαρισαίων, με πρωτοβουλία του Δήμαρχου (;). Με αυτόν τον τρόπο υποτίθεται ότι έχει τιμηθεί ο Πρόεδρος και έχει προβληθεί ο Δήμος .
Εντύπωση προκαλεί η απόδοση τιμής σε ένα Πρόεδρο, ο οποίος δεν έχει συμπληρώσει ούτε ενάμιση χρόνο στην θέση του, από τα προβλεπόμενα πέντε. Από μία δημοτική αρχή, η οποία επίσης βρίσκεται σε αντίστοιχο χρονικό σημείο της θητείας της. Πρόκειται λοιπόν για μία άκαιρη ενέργεια, αφού δεν τιμάται η συνολική θητεία του Πρόεδρου. Και επειδή είναι άγνωστο το μέλλον της, αβέβαιη είναι η αξία της πρόωρα απονεμηθείσας τιμής. Ως γνωστόν , «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».
Αφορμή της τιμητικής πολιτογράφησης υπήρξε η παρουσία του Πρόεδρου στην τελετή για τον πολιούχο Άγιο, μετά από πρόσκληση του επιχώριου Μητροπολίτη. Ο λόγος όμως, για τον οποίο η δημοτική αρχή εκμεταλλεύτηκε το γεγονός αυτό, δεν είναι αντιληπτός.
Μία υπόθεση είναι η επιδίωξη προβολής της δημοτικής αρχής, όπως συμβαίνει σε όλες τις αντίστοιχες απονομές τιμών και «βραβεύσεων», κατά τις οποίες αυτός που απονέμει την τιμή θεωρεί ότι ανακλάται στον ίδιο ένα μέρος της αξίας του τιμώμενου. Η δημοτική αρχή, ίσως να εκτίμησε ότι, με την τιμητική ανακήρυξη, θα κερδίσει από την αίγλη του Πρόεδρου της Δημοκρατίας.
Σεβαστός ο θεσμός του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, όχι όμως πάντοτε και το πρόσωπο που τον υπηρετεί . Το οποίο σύμφωνα με το Σύνταγμα είναι ο ρυθμιστής του ισχύοντος πολιτεύματος και ασκεί τις εξουσίες του όπως ορίζει το Σύνταγμα.. Όμως , ο τωρινός Πρόεδρος δεν υπηρετεί τον θεσμό πάντοτε σύμφωνα με το Σύνταγμα, στο οποίο προβλέπονται εξουσίες, τις οποίες δεν εφαρμόζει. Κυρίως, όπως και ο προηγούμενος, υπογράφει αναντίρρητα οποιοδήποτε ψηφισμένο νομοσχέδιο του υποβάλλει η κυβέρνηση και το καθιστά νόμο του κράτους, χωρίς να εξετάσει εάν περιλαμβάνει διατάξεις αντίθετες στο Σύνταγμα, συμβάλλοντας στον νομοθετικό κυκεώνα του κράτους.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα:
* η έκδοση νόμων με άσχετες προς το κύριο αντικείμενό τους τροπολογίες (σε σύνολο 68 νόμων που είχε υπογράψει μέχρι την ανακήρυξη, στους 40 υπάρχουν «και άλλες διατάξεις» (προσθήκες και τροποποιήσεις προηγούμενων νόμων , που δεν έχουν σχέση με τον εκάστοτε παρόντα νόμο ), παρά την απαγόρευση ακόμη και της συζήτησής τους στην Βουλή (άρ. 74 του Συντάγματος),
* η έκδοση πράξεων νομοθετικού περιεχόμενου κατά συρροή (17 στο 2015), παρά την πρόβλεψη στο άρ. 44 του Συντάγματος ότι αποτελεί δυνητική και όχι υποχρεωτική διαδικασία και μάλιστα «σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης» ,
* η έκδοση πολύπλοκων και εκτεταμένων νόμων με λίγα άρθρα {κυβερνητική μεθόδευση για την αποφυγή διαρροών κατά την ψήφισή τους ( Ν. 4335 και Ν. 4336/2015 του τρίτου μνημόνιου), που καταστρατηγεί την κοινοβουλευτική δημοκρατία γιατί προσβάλλει «το απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και ψήφου των βουλευτών κατά συνείδηση» που προβλέπεται στο άρ. 60 του Συντάγματος},
Ο τωρινός Πρόεδρος δεν έχει εφαρμόσει τις διατάξεις του άρ. 42 του Συντάγματος για την δυνατότητα αναπομπής νομοσχέδιου που αντίκειται στο Σύνταγμα. Με την μέχρι σήμερα στάση του στην έκδοση νόμων και πράξεων νομοθετικού περιεχόμενου δεν αποτέλεσε ρυθμιστή του πολιτεύματος, αλλά οιονεί υπονομευτή του, συμπράττοντας στις καιροσκοπικές ενέργειες της εκάστοτε κυβέρνησης.
Η αίγλη του τωρινού Πρόεδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος λειτουργεί μάλλον σαν κυβερνητικός υπάλληλος, δεν είναι σημαντική. Ο Δήμος Λαρισαίων δεν κέρδισε από την απονεμηθείσα τιμή και επιβράβευσε την μέχρι τότε πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων του κ. Παυλόπουλου ως Πρόεδρου, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ανάδειξης ενός μάλλον αρνητικού παραδείγματος ως θετικού.
Μια άλλη υπόθεση είναι η απονομή της τιμής στον τωρινό Πρόεδρο ως φρόνιμου συνεργάτη της κυβέρνησης και μέσω αυτού, στην ίδια την κυβέρνηση. Είναι γνωστή η πολιτική συγγένεια της δημοτικής αρχής με το κόμμα που κυριαρχεί στην κυβέρνηση, επομένως η τιμητική πολιτογράφηση του Πρόεδρου εκλαμβάνεται ως υποστήριξη της κυβέρνησης. Οι προσφωνήσεις του Πρόεδρου και του Δήμαρχου στην τελετή, αιτιολογούν την υπόθεση αυτή. Είναι γεμάτες ανερμάτιστη αισιοδοξία, αντίστοιχη της κυβερνητικής, παραβλέποντας την σημερινή θλιβερή κατάσταση της χώρας και το δυσοίωνο μέλλον της.
Και οι δύο υποθέσεις αποδεικνύουν το άστοχο της ανακήρυξης του κ. Παυλόπουλου σε επίτιμο δημότη του Δήμου Λαρισαίων. Η οποία είναι ατυχής και σημειολογικά, επειδή πραγματοποιήθηκε κατά τις ημέρες έκδοσης από τον Πρόεδρο του Ν. 4387, με τον οποίο ανατρέπεται εκ νέου η ασφαλιστική και φορολογική νομοθεσία προς το χειρότερο για τους πολίτες. Οι δημότες της Λάρισας, οι οποίοι θα θιγούν από τις διατάξεις του νόμου αυτού και άλλων (όπως ο μεταγενέστερος Ν. 4389 για τα προαπαιτούμενα), δεν πρόκειται να παρηγορηθούν ότι θα έχουν επίτιμο συμπολίτη τους τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ίσως όμως και να έγινε η τελετή έτσι, χωρίς λόγο, για να περάσει η ημέρα.
