(Εύθυμη κοινωνικοαστυνομική ιστορία)
Γράφει ο Νίκος Μπέτσιος, υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α.
Η «Στρούγκα» ήταν ένα el classicο μπάρ της ελληνικής επαρχίας, που σύχναζαν κυρίως αγρότες, κτηνοτρόφοι, φορτηγατζήδες, ταξιτζήδες, άεργοι κ.α. Ήταν «γωνία μαγαζί» στην κυριολεξία, γιατί βρισκόταν σε διασταύρωση εθνικής και επαρχιακής οδού και το προσωπικό του, εκτός από τον ιδιοκτήτη και τους βοηθούς του, αποτελούνταν από «δίμετρες» καλλονές, προερχόμενες από την Ουκρανία, Βουλγαρία, Μολδαβία, Ρουμανία, Αφρική κ.α. Οι κοπέλες σέρβιραν και «περιποιούνταν» την αξιότιμη πελατεία τους . Οι δουλειές του μαγαζιού πήγαιναν πολύ καλά, το ουίσκυ, η βότκα και οι σαμπάνιες «κατέβαιναν» σαν νεράκι στον οισοφάγο των πελατών, οι οποίοι κατά το πρωί έφευγαν «ντίρλα» για τα σπίτια τους, άλλοι ευτυχισμένοι, άλλοι χαρούμενοι για κάποια «κατάκτηση» και άλλοι κλαίγοντας από τις επιπτώσεις της ουισκοκατάνυξης…
Η «Στρούγκα» έγινε φημισμένη σε όλη την επαρχία και κάθε βράδυ συνέρρεαν οι «πιστοί», σαν να πήγαιναν για λαϊκό προσκύνημα σε γιορτή μοναστηριού, η σε συλλαλητήριο και υπήρχε το αδιαχώρητο, ενώ πολλοί έβαζαν «μέσο» με δωροδοκία, για τραπέζι στον ....ιερό χώρο του μπαρ και αρκετές φορές συνέβαιναν και διαπληκτισμοί για μία θέση στο πάρκινγκ... Μάλιστα είχε διαδοθεί ότι οπαδοί τοπικού βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος είχαν επισκεφθεί τον ίδιο στο βουλευτικό του γραφείο με σκοπό να εξασφαλίζουν «πρώτο τραπέζι πίστα», γιατί κάποιοι άλλοι συγχωριανοί τους από άλλο κόμμα είχαν την «πρωτοκαθεδρία» και ότι αν δεν ενεργούσε, θα τον «μαύριζαν» στις επόμενες εκλογές...
Οι σερβιτόρες ήταν ντυμένες, η γδυμένες και μεταμφιεσμένες σε βασίλισσες, κολομπίνες, νυχτολούλουδα, μάγισσες, ξωτικά και κοκκινοσκουφίτσα, οπότε οι θαμώνες «παραμυθιάζονταν», μέχρι να γίνουν… κροκόδειλοι. Οι καβγάδες τους ποτέ δεν έφθαναν στην Αστυνομία και «καταπνίγονταν» επί τόπου όσα «πραξικοπήματα», η «στάσεις» λάμβαναν χώρα... Υπήρχε «πέναλτι» σε όποιον «προέβαινε σε αντικαθεστωτικές ενέργειες» μέσα στο μπαρ και η ποινή ήταν αποκλεισμός εισόδου με «διαθεσιμότητα και αργία...».
Κάθε βράδυ λοιπόν... χαμός. Οι γυναίκες των γύρω χωριών ήταν «στα κάγκελα», γιατί οι άνδρες τους ξελογιάζονταν από τις όμορφες γυναίκες του μπαρ και είχαν σοβαρά οικογενειακά προβλήματα, τόσο συζυγικά, όσο και οικονομικά, γιατί οι «καταθέσεις» στο μπαρ σε ποτά, δώρα, χαρτζιλίκια κ.λπ. επεκτείνονταν και εκτός, με «εθελοντικές συνεισφορές», προς τιμή των κοριτσιών.
- «Τα έμαθες Σούλα, η Τάκς πάλι τάφαγε όλα με τη Ρουμάνα και την πήγε στην πόλη και τς έκανε «συσσίτιο» και τς αγόρασε και χρυσαφικά. Έλα καλέ, η Νίτσα ξέρς τι έπαθε; Η Κωστάκς ξεμουράθκε και πήγε μία Βουλγάρα στην Αθήνα και αυτή του έφαγε όλα τα λιεπτά και τον παράτσε. Άμ η Αντώνς, παράτσε τη δλειά και τρέχει πίσω από μιά θεόρατη Μογγόλα και ο Παντελής τς Βάσως πούλησε προβατίνες και κατσίκια γιατί χρωστούσε στη «στρούγκα»....».
Οι καταγγελίες άρχισαν να φθάνουν στην τοπική Αστυνομία, οι άνδρες της οποίας έκαναν συνεχείς ελέγχους, αλλά ο ιδιοκτήτης του μπαρ ήξερε να φυλάγεται και ήταν νόμιμος για τις σοβαρές παραβάσεις . Η «Στρούγκα» είχε βάλει στο πρόγραμμα του μαγαζιού μπαλέττο με καλλιστεία με την ανάδειξη της πιο όμορφης της βραδιάς και παιγνίδια, όπως την «τυφλόμυγα», όπου γινόταν ο «χαμός», γιατί ο νικητής κέρδιζε δωρεάν τα ποτά της βραδυάς και είχε αποκλειστική συντροφιά την νικήτρια των καλλιστείων. Τον «σεβασμιώτατο», τον κυρ-μήτσο, μία αυγούλα τον έβγαλαν σηκωτό από το μπαρ κατευθείαν για το Κέντρο Υγείας, με καρδιακές αρρυθμίες και τάσεις λιποθυμίας... Οι διάλογοι μέσα στο μπαρ ήταν απολαυστικοί και απίθανοι
- « Έλα Κώτσιο κάτσε. Σ αρέσει η κοκκινοσκουφίτσα, η προτιμάς τη μάγισσα ; Έλα κοκκινοσκουφίτσα, φέρε για τον Κώτσιο μια σαμπάνια, ξέρς την C.A.I.R αυτή απ τη Ρόδο, έλα γλήγορα φέρτην στον Κώτσιο, γιατί είναι ο κακός ο λύκος, μπάς και τον ημερέψουμε....Γιωργάκη, α ρε τυχερέ σουκάτσε η ρουλέττα (άλλο παιγνίδι του μπάρ) - και χαίρεσαι τώρα την κουλουμπίνα.....
- Παιδιά ιγώ τι θα κάνω τώρα που έπιασα την ανθοδέσμη; To γαμπρό; (Άλλο παιγνίδι αυτό, το πέταγμα της ανθοδέσμης ...) Ρε ποιός είναι αυτός ο βαψομαλλιάς με το μουστάκι που χορεύει (είχαν και τον χορό της λίμνης των... κύκνων), από ποιό χωριό είναι ; Πως την είπαμε, λίμνη απ τς πάπιες ; Όχι ρε απ τς κύκνους. Απ τς κύκνους και βλακείες... Αυτός ρε με τόσο πατσά που έφαγε έξω στ καντίνα και τόσα ουίσκια, θα χουρέψει αυτή τη λίμνη, η θα μας πάθ τίποτας;
Το θέμα άρχισε να παίρνει «μυθικές» διαστάσεις και οι αφίξεις των «πιστών» αυξάνονταν με... γεωμετρική πρόοδο και από άλλες επαρχίες, αλλά και από την πόλη για «χαβαλέ»... Μέχρι και αθίγγανοι προσπάθησαν να «εισβάλουν» στο «ναό», αλλά εκδιώχθηκαν με ...συντονισμένες καταδρομικές ενέργειες των μονίμων θαμώνων, με επικεφαλής τον επονομαζόμενο «Τζάκ Νόρις» και τον «μοβόρο τον γκαβό». Έξω από την «στρούγκα» και σε μικρή απόσταση εγκαταστάθηκαν καντίνες με σουβλάκια, μέχρι και πατσά για το «λαό» και κάποιος είχε την αίσθηση ότι βρίσκεται σε πανηγύρι. Οι φορτηγατζήδες έφευγαν κορνάροντας, οι οδηγοί των αγροτικών αυτοκινήτων, με τη μουσική στη «διαπασών», με Μάκη Χριστοδουλόπουλο, Τερζή, Καρρά και Έφη Θώδη και φυσικά ...υπόσχεση για το επόμενο βράδυ για «προσκύνημα» στο... ναό, με τη προσδοκία να είναι οι τυχεροί των παιγνιδιών, για να «κερδίσουν» μέσα από το παιγνίδι της ρουλέττας, της τυφλόμυγας, του πετάγματος από την «νύφη», της ανθοδέσμης και του χορού της λίμνης των κύκνων, την πιο όμορφη των ....καλλιστείων της βραδιάς... Μόνο ο Παντελής δεν ήθελε να χορέψει τη λίμνη των κύκνων, γιατί φοβόταν ότι θα... τον έκραζαν στο χωριό. Τελικά ο Διοικητής, μετά από δυναμικές ενέργειες, κατόρθωσε να «ανακόψει και αναχαιτήσει» την όλη κατάσταση, αφού σε έλεγχο βρέθηκαν ναρκωτικά και έτσι λοιπόν έληξε άδοξα «ο μύθος της στρούγκας», προς αφάνταστη λύπη των «πιστών» και χαρά των γυναικών της περιοχής . Στα αξιοσημείωτα ήταν ότι ο διοικητής παρά-λίγο να μετατεθεί, γιατί ο ιδιοκτήτης και οι θαμώνες «πίεζαν» πολιτικά, για να μη σταματήσει η λειτουργία του... πολιτιστικού κέντρου, με τις πολιτιστικές και πολυτισμικές εκδηλώσεις κοινωνικού χαρακτήρα...
