Από τον Γιώργο Κύρτσο
Η συμφωνία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των Ευρωπαίων εταίρων, η οποία αναμένεται να επισημοποιηθεί στο Eurogroup της 24ης Μαΐου αποτελεί θρίαμβο, σε επίπεδο στρατηγικής, της ΝΔ. Στη συμφωνία αυτή δικαιώθηκαν βασικές επιλογές της, αποκαλύφθηκε η χαμηλή πολιτική ποιότητα του αριστερού λαϊκισμού και επιβάλλονται συγκρίσεις οι οποίες είναι όλες υπέρ της ΝΔ και σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι ο θρίαμβος σε επίπεδο στρατηγικής δεν οδηγεί αυτόματα στην πολιτική επικράτηση εφόσον τα ζητήματα εξουσίας κρίνονται πολλές φορές από τον συσχετισμό των δυνάμεων και τις κινήσεις τακτικής.
ΔΙΠΛΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Η συμφωνία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους Ευρωπαίους εταίρους οδηγεί στη δικαίωση της ΝΔ.
Πρώτον, δικαιώθηκε η κριτική της ΝΔ προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό το τέλος της λιτότητας και των μνημονίων και προωθούσε «λύσεις» που περιλάμβαναν μεταξύ των άλλων οικονομική συνεργασία με τη χρεοκοπημένη Βενεζουέλα, τη στήριξη σε ρωσικά κεφάλαια παρά το γεγονός ότι η οικονομία της Ρωσίας βρίσκεται σε βαθιά ύφεση και γνωρίζει μεγάλη συναλλαγματική αιμορραγία και την εφαρμογή του απόλυτα διεφθαρμένου βραζιλιάνικου μοντέλου αριστερής διακυβέρνησης.
Δεν υπήρχε ούτε μπορεί να υπάρξει άλλη προσέγγιση στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας εκτός από τη βελτίωση της λειτουργίας της οικονομίας μας στα πλαίσια της Ευρωζώνης. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ προσυπογράφουν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υποστήριζαν πριν ένα χρόνο και στα οποία στήριξαν τη θεαματική πολιτική τους άνοδο.
Δεύτερον, η ΝΔ είναι απόλυτα δικαιωμένη από τις εξελίξεις στην κριτική που άσκησε στην κυβέρνηση Τσίπρα για τη διαπραγματευτική τακτική που ακολούθησε το 2015 και το 2016. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξήγησε, σε όσους ήθελαν να ακούσουν και να καταλάβουν, ότι οι επιλογές Τσίπρα-Βαρουφάκη οδηγούσαν σε μεγάλες περιπέτειες και πως η μέθοδος Τσίπρα-Τσακαλώτου ανέβαζε το κόστος διαχείρισης της κρίσης.
ΕΥΝΟΪΚΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ
Τώρα που μπαίνουν οι υπογραφές στην πρώτη θετική αξιολόγηση του τρίτου προγράμματος-μνημονίου μπορούμε να κάνουμε τη σύγκριση των τελευταίων θυσιών που ζητούσε η κυβέρνηση Σαμαρά με το mail Χαρδούβελη, ύψους 1-1,2 δισ. ευρώ και τα αλλεπάλληλα «πακέτα» μέτρων που πήρε, ανακοίνωσε και προετοιμάζει η κυβέρνηση Τσίπρα, τα οποία φτάνουν τα 10-12 δισ. ευρώ.
Πολύ απλά, η κυβέρνηση Σαμαρά έφερνε καλύτερο οικονομικό αποτέλεσμα με μικρότερες οικονομικές και κοινωνικές θυσίες, ενώ η κυβέρνηση Τσίπρα πολλαπλασίασε τις θυσίες και ετεροχρόνισε, για το 2017, τις θετικές οικονομικές εξελίξεις.
ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ
Η ΝΔ δικαιώθηκε και σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή στρατηγική της. Η καλή διάθεση των Ευρωπαίων εταίρων έναντι της κυβέρνησης Τσίπρα απέδειξε ότι δεν υπήρχε διεθνής συνωμοσία σε βάρος του λαοπρόβλητου κ. Τσίπρα –του οποίου τα δημοσκοπικά ποσοστά έχουν ήδη καταρρεύσει- απλά οι Ευρωπαίοι εταίροι αντέδρασαν στην προσπάθεια του κ. Τσίπρα και του κ. Βαρουφάκη να αποδιοργανώσουν την Ευρωζώνη.
Ο κ. Τσίπρας, ο οποίος οργάνωνε διαδηλώσεις κατά της κ. Μέρκελ, όταν αυτή επισκεπτόταν την Ελλάδα επί κυβέρνησης Σαμαρά, στηρίζεται σε όλες τις ευρωπαϊκού επιπέδου αποφάσεις του, στη συνεννόηση μαζί της, ενώ διαφημίζει και τη στενή συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τον Σοσιαλιστή πρόεδρο της Γαλλίας κ. Ολάντ –τον οποίο αποκαλούσε περιφρονητικά Ολαντρέου- για να περιορίσει την πολιτική και εκλογική επιρροή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού.
Από τα παραπάνω προκύπτει η απόλυτη δικαίωση της ΝΔ στις ευρωπαϊκές επιλογές της και στην κριτική των λαθών και των παραλείψεων της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει βέβαια ένα σημαντικό ποσοστό συμπολιτών μας, οι οποίοι ηδονίζονται με την ασυνέπεια, την υποκρισία και την αναποτελεσματικότητα των πολιτικών ηγετών. Αυτό δημιουργεί ένα πρόβλημα τακτικής για τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ειδικά τη ΝΔ που θέλουν να αναδείξουν τις κακές πολιτικές και κυβερνητικές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ταυτόχρονα όμως επιβεβαιώνει το στρατηγικό του αδιέξοδο και εξηγεί τη συνεχή αύξηση του οικονομικού και κοινωνικού λογαριασμού που αντιμετωπίζουμε.
