Του αρχιμανδρίτη π. Αχιλλίου Τσούτσουρα
Με ιδιαίτερη συγκίνηση και χαρά η Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου, όπως και όλος ο Ορθόδοξος χριστιανικός κόσμος υποδέχτηκε την αγιοκατάταξη του νέου αθλητού, Οσίου και Δικαίου, Αγίου Παϊσίου, του Αγιορείτου, από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, την Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015 το πρωί.
Στην Λάρισα και συγκεκριμένα στον Μητροπολιτικό και Καθεδρικό Ιερό Ναό του Αγίου Αχιλλίου, εσήμαναν χαρμόσυνα οι κώδωνες και εψάλησαν για πρώτη φορά ύμνοι εκ της ακολουθίας του νέου Αγίου της Εκκλησίας, το πρωί της Πέμπτης 15 Ιανουαρίου 2015 προς ιδιαίτερη χαρά, δοξολογία και συγκίνηση ιερά όλων των παρευρισκομένων.
Ήλθε λοιπόν η αγία εκείνη ώρα που σε καιρούς αναζητήσεως πνευματικών στηριγμάτων για να κρατηθούμε στην πίστη μας και στα πόδια μας, η μητέρα Εκκλησία μας δίδει έναν θερμό πρεσβευτή και έναν ισχυρό Ουρανοπολίτη, ώστε επικαλούμενοι και τις άγιες ευχές του να πορευόμαστε από το κατ΄ εικόνα στο καθ΄ ομοίωσιν.
Ο εν αγίοις αναπαυόμενος όσιος Παΐσιος ο αγιορείτης, διακρίθηκε σε αυτή εδώ την ζωή για τα πολλά και ποικίλα χαρίσματά του, τα οποία επιμελώς απέκρυβε από τα μάτια των πολλών.
Ευχαριστώ και δοξάζω το όνομα του Αγίου Θεού, που με αξίωσε να τον γνωρίσω και να συνομιλήσουμε από κοντά στο τελευταίο κελάκι του, την Παναγούδα, που έγινε γι΄ αυτόν τόπος Θεοφανείας, θείας ελλάμψεως και συναντήσεως με τον Θεό, για τους δε προσκυνητές που κατέφθαναν εκεί τόπος ενισχύσεως, αποκαλύψεως, θεραπείας και παρηγορίας.
Όταν τον συνήντησα για πρώτη φορά το 1990 κατάλαβα πως είχα μπροστά μου ένα πολύ σπουδαίο πνευματικό άνθρωπο, ένα προφήτη της εποχής μας, ένα πιστό όργανο της χάριτος του Θεού, αργότερα κατενόησα πως ο γέροντας αυτός ήταν ένας σπουδαίος ασκητής που ζούσε μόνος μόνω Θεώ, ο νους του ήταν δοσμένος στον Θεό και η αγωνία του πώς να αρέσει στον Θεό και μόνον.
Ένα μεγάλο μέρος της ζωής του το αφιέρωσε στην άσκηση, για την οποία λέει ο Ιερός Χρυσόστομος πώς απαιτείται βία και κόπος και προσπάθεια για να είναι υπάκουο το σώμα, ώστε να μπορεί να ανασαίνει η ψυχή και να συμμετέχει στο πάθος και την ανάστασή του Χριστού, έχοντας όλα όσα έχει ο Χριστός, λόγο, σώμα, καρφιά και ανάσταση. Ο νέος Άγιος της Εκκλησίας μας σταυρώθηκε με το δικό του τρόπο και υπέμεινε πολλές δυσκολίες προκειμένου να κερδίσει τον Χριστό και την Βασιλεία Του.
Εκτός από την ουρανοδρόμο όμως άσκηση με όλες της τις μορφές, διαρκής αγρυπνία, συνεχής νηστεία, ανυποχώρητη προσευχή, για την οποία έλεγε ο άγιος του Θεού ότι είναι προτιμότερο να σκέπτεται κανείς τον Θεό παρά να αναπνέει καθώς και την ακούσια άσκηση της πολυετούς ασθενείας του, ο άγιος Παΐσιος διακρίθηκε κυρίως για την σεμνότητα και την ταπείνωσή του, η οποία και τον εδόξασε και η οποία είναι τελικά και η ασάλευτη κρηπίδα αλλά και η σφραγίδα της αγιότητος, που σε δεικνύει άσημο και κατώτερο στα μάτια των ανθρώπων, σπουδαίο όμως και επιφανή στα μάτια του Θεού.
Ενθυμούμαι πολύ καλά τον ηγιασμένο π. Παΐσιο, το 1990 κατά την επίσκεψη του μακαριστού Πατριάρχου Δημητρίου στο Άγιον Όρος, να εισέρχεται μέσα στον πολυάριθμο χορό των καρεωτών αγιορειτών πατέρων, προκειμένου ως απλούς και άσημος μοναχός να περιμένει στην σειρά του, να χαιρετίσει τον Πατριάρχη του Γένους, να υποβάλλει βαθύτατη την μετάνοιά του και να ασπασθεί την δεξιά του, δείγμα κι αυτό της άδολης και ταπεινής πραγματικά καρδιάς του.
Διαπιστώνουμε συνεπώς πως η ζωή του νεοτέρου Αγίου των ημερών μας, αγίου πατρός Παϊσίου, του αγιορείτου, καθόλου δεν διέφερε από την βιοτή των παλαιών ασκητών και οσίων και τούτο συνεπάγεται από πολλά στοιχεία του πνευματικού αγώνος του και της όλης ηγιασμένης πορείας του μέσα στον κόσμο αυτό, το ξεκίνημα της μοναχικής του πολιτείας από το κοινόβιο, την συνέχιση των πνευματικών του άθλων σε ερημικότερο τόπο, ζώντας εντελώς μόνος, εκείνος και ο Θεός, στην ιεραποστολική ακόμη δράση του μέσα στον κόσμο, στην θεία ενόραση, διόραση και προορατικότητά του, στο εμφανέστατο χάρισμα των ιαμάτων από την επίγειο κιόλας ακόμη παρουσία του, στην με κάθε τρόπο υπεράσπιση των δογμάτων της πίστεως και κυρίως και προπάντων στην ειλικρινή αγάπη του προς κάθε ένα πλάσμα του Θεού, στο οποίο αντίκριζε την εικόνα Του! Ας έχουμε λοιπόν τις άγιες πρεσβείες του από την εν Ουρανοίς θριαμβεύουσα Εκκλησία!
