Του Ντίνου Ζήσου
Καταρχήν κάποια βασικά δεδομένα: Αυτή τη φορά, πιο ξεκάθαρα από ποτέ, οι ψηφοφόροι της 25ης Ιανουαρίου ξέρουν 100% τι πρόκειται να ψηφίσουν. Όταν κάποιοι το 2012 ψήφιζαν τα μνημονιακά κόμματα πιστεύοντας σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, ή ότι μπορεί να γίνει κάτι και να μην συνεχιστεί η ήδη προσχεδιασμένη πορεία της φτωχοποίησης, μπορεί να είχαν κάποιο ελαφρυντικό. Κανονικά βέβαια δεν είχαν ούτε τότε. Μπορεί αυτοί οι πολίτες τότε να μην γνώριζαν κάποια πράγματα, τώρα όμως ξέρουν και παραξέρουν!
Ανεξαρτήτως λοιπόν, είτε του φόβου, είτε ραγιαδισμού, είτε συμφέροντος, σήμερα βιώνουν μια ζωή σε καθημερινή και συνεχή αναστάτωση, χωρίς ελπίδα, χωρίς καμιά αχτίδα αισιοδοξίας.
Το ξέρουν αυτό, όπως ξέρουν για την δήθεν σταθερότητα που κέρδισε η χώρα και η οικονομία. Ο μέσος πολίτης που έζησε την διάψευση των προσδοκιών, έφαγε κατακούτελα αυτόν τον «ωραιότατο και δικαιότατο» φόρο, τον ΕΝΦΙΑ, είδε την σύνταξη των γονιών του να τσεκουρώνεται, τους φόρους του να αυξάνονται, την ανεργία να χτυπά και την πόρτα του, το εισόδημά του να συρρικνώνεται, και τα χρέη να τον πνίγουν. Και αφού του έκαναν όλα αυτά, τώρα τον απειλούν πως έρχεται ο ΓΚΟΤΖΙΛΑΣ, ότι καλπάζει ο Αρμαγεδδώνας, και καταφτάνει η συντέλεια της χώρας! Και υποστηρίζουν ότι μόνο αυτοί είναι η σωτηρία της πατρίδας. ΜΟΝΟ! Και επομένως, ότι δεν υφίσταται καν οποιαδήποτε δημοκρατική εναλλαγή εξουσίας, ότι δεν υπάρχει «εφεδρεία», και επομένως κυβέρνηση πρέπει να είναι ΜΟΝΟ αυτοί! Αυτοί που έφεραν τη χώρα μέχρι εδώ, αυτοί και οι σωτήρες της !
Οι άνθρωποι – «χαράτσι» - οι άνθρωποι που σε ανάγκασαν να πουλάς το σπίτι σου 100 ευρώ το τ.μ, αυτοί που λεηλάτησαν τις ζωές εκατομμυρίων Ελλήνων με τους εξοντωτικούς φόρους, σε εκβιάζουν και να τούς ψηφίσεις!
Αυτοί που με τις πολιτικές τους έχουν κάνει εκατομμύρια Έλληνες να μην έχουν δουλειά, να μην έχουν ασφάλιση, να μην έχουν δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή περίθαλψη, σύμφωνα με τα μνημόνια και τις συνταγές που έδωσε η Τρόικα. Και από μια άποψη οι έξω την δουλειά τους κάνουν. Φυσικά και δεν τους ενδιαφέρει τι θα συμβεί στους πολίτες της χώρας. Το μόνο που θέλουν είναι να διασφαλίσουν την παράδοση όλων των δανεικών, συν τον τεράστιο ορυκτό πλούτο της χώρας.
Και βέβαια το χρέος παραμένει αυξανόμενο, και σίγουρα μη βιώσιμο!
Το ακολουθούμενο λοιπόν πρόγραμμα δεν είναι σωτήριο. Αυτό ισχύει ΟΠΟΙΟΣ κι αν είναι κυβέρνηση στις 26 του μηνός. Τόσο απλά!!! Και βέβαια, αν συνεχιστεί το ακολουθούμενο πρόγραμμα, θα έχει σαν συνέπεια πάλι αναγκαστικά, να πάμε κάποια στιγμή σε εθνικό νόμισμα ΟΠΟΙΟΣ κι αν είναι κυβέρνηση, αφού δεν θα μπορούμε να ανταποκρινόμαστε συνεχώς στην υπερβολική καταβολή τόκων και χρεολυσιών, ενώ στην πορεία, τα περιουσιακά μας στοιχεία θα μειώνονται διαρκώς. Άρα ή το πρόγραμμα θα αλλάξει ή το νόμισμα! Και τα δύο μαζί δεν γίνεται! Κι αν δεν αλλάξει το πρόγραμμα, τότε, και το εθνικό νόμισμα δεν θα αποφύγουμε με οποιαδήποτε κυβέρνηση, αλλά και όταν θα έρθει η ώρα του θα είμαστε στον ΑΣΟ.
Από κει και πέρα ενόψει της 25ης Ιανουαρίου τίθεται ένα ερώτημα:
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ η λύση; Ανεξαρτήτως απάντησης, ΑΥΤΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ!!!
Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι και το πιο δυνατό του σημείο, καθώς οι παλινωδίες και οι ανατροπές των θέσεών του από τα στελέχη του είναι μια καθημερινότητα. Η απεριόριστη και απόλυτη στήριξη στους λαθρομετανάστες, με κραυγαλέο παράδειγμα την κάλυψη και υποστήριξη στους καταληψίες της Νομικής, πριν από δυόμιση χρόνια, προβληματίζει τον μέσο Έλληνα σε σχέση και με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, ο δε Εθνομηδενισμός του είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία, και η ανακοίνωση των ψηφοδελτίων του δεν ήταν και ότι καλλίτερο περίμενε ο ψηφοφόρος του.
Γενικότερα, οι «καθαρόαιμοι σύντροφοι» του ΣΥΡΙΖΑ αδυνατούν ακόμα να κατανοήσουν ότι δεν είναι πλέον το κόμμα του 3%, αλλά ένας πολιτικός φορέας που εκ των πραγμάτων θα κληθεί να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας.
Πάμε λοιπόν στις εκλογές, που εκ των πραγμάτων μια είναι η επιλογή σε αυτές!
Πως λοιπόν να ψηφίσεις αυτούς που και κατέστρεψαν τη χώρα κι εμάς τους ίδιους, και συνεχίζουν τα όσα συνεχίζουν;
Πρέπει λοιπόν ΤΩΡΑ να γίνει η «ανατάραξη των υδάτων» ως το επόμενο μεγάλο βήμα προς κάτι καινούργιο αν αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας υπ’ όψιν ότι δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια του καναπέ, ούτε πολύ περισσότερο οποιαδήποτε πισωγυρίσματα.
Κατά τα άλλα ζούμε σε μια χώρα όπου οι πολίτες της δεν ορίζουν τα σπίτια τους αφού πληρώνουν φόρο – ενοίκιο στο κράτος, και η απειλή κατάσχεσης πλανάται πάνω από το κεφάλι τους. Δεν τους ανήκουν τα αυτοκίνητα αφού πληρώνουν γι αυτά φόρους κάθε χρόνο στο κράτος. Οι οικονομίες τους στις τράπεζες δεν είναι δικές τους, αφού στο πρώτα μπάμ θα τους τα πάρουν όλα! Ζούμε σε μια χώρα η οποία φτιάχνει νόμους όποτε κι όπως βολεύει τους κυβερνώντες.
Και μόνο στην Ελλάδα το εφεύρημα που επιλέγει το πολιτικό σύστημα για να απαλλαγεί των ευθυνών του στην οικονομική τραγωδία, και όχι μόνο, που το ίδιο δημιούργησε, εξαντλείται σε φθηνές και ανέξοδες ρητορείες όπως: «Κάναμε λάθη», «Συγνώμη», «Ανάπτυξη», Αξιοποίηση» και άλλα τέτοια κωμικοτραγικά, κενά περιεχομένου.
Τέλος, στις 26 του Γενάρη η κυβέρνηση που θα εκλεγεί από τον Λαό πρέπει να αναγάγει σαν πρώτη προτεραιότητα την κάθαρση και την τιμωρία όλων των ενόχων, για το έγκλημα που συντελέστηκε εις βάρος μιας χώρας κι ενός ολόκληρου λαού! Χωρίς κάθαρση δεν μπορεί να γίνει κανένα βήμα έστω και μιας διαφορετικής πολιτικής που χρειάζεται ο τόπος και ο Λαός.
