Του Δημήτρη Σιούφα, πρώην Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων
Α. Τα κόμματα ως εκφραστές και φορείς των πολιτικών και κοινωνικών ιδεών και προτάσεων, των τμημάτων του λαού που εκπροσωπούν η θέλουν να εκπροσωπήσουν, οφείλουν να διαθέτουν θεσμούς και οργανωτική δομή που ενθαρρύνει τη συμμετοχή, ελευθερώνει το διάλογο, στηρίζει τις δράσεις, προβάλει το έργο και τις προτάσεις και υπηρετεί το γενικό συμφέρον του λαού και του έθνους.
1. Συμμετοχή:
Η ενθάρρυνση της συμμετοχής γίνεται μόνο όταν οι πολίτες μέλη έχουν διαρκή εμπλοκή στη διαμόρφωση νέων ιδεών, προγραμματικών προτάσεων και τη στελέχωση των οργανωτικών δομών του κόμματος σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Είναι θεμελιώδες να κατανοηθεί και να αποδεικνύεται συνεχώς στη πράξη ότι ηγεσία και διοίκηση υπάρχουν χάριν των μελών και όχι το αντίστροφο.
2. Διάλογος:
Η ουσιαστικότερη δημοκρατική αρετή επιτρέπει τη διαρκή ανανέωση των ιδεών και την επικαιροποίηση των προγραμματικών προτάσεων. Ελλιπής ή προσχηματική λειτουργία του διαλόγου οδηγεί στη μείωση του διανοητικού κεφαλαίου του κόμματος, στην απίσχνανση της συμμετοχής και τη νομοτελειακή περιθωριοποίηση του κόμματος.
3. Δράσεις:
Η αμφίδρομη στήριξη των δράσεων μεταξύ κέντρου και περιφέρειας, ηγεσίας και μελών καθορίζει την ευρωστία της οργάνωσης σε εθνικό και την αποτελεσματικότητα της παρουσίας σε τοπικό επίπεδο.
4. Προβολή:
Η ευρεία, διαρκής, έντιμη, αξιόπιστη, συντονισμένη και δυναμική προβολή των ιδεών και προτάσεων αποτελεί τον κυριότερο και αποτελεσματικότερο δρόμο και τρόπο διεύρυνσης της απήχησης και εμπέδωσης της πολιτικής και κοινωνικής επιρροής.
5. Υπηρέτηση του γενικού συμφέροντος:
Η στενή εξυπηρέτηση συντεχνιακών και τοπικιστικών συμφερόντων υπήρξε και είναι ακόμη από τις σημαντικότερες αιτίες που καταστρέφουν την αξιοπιστία της πολιτικής. Ευχαριστούν προσωρινά μικρές ομάδες και δυσαρεστούν μόνιμα τεράστια τμήματα της κοινωνίας.
Β.Η κατανόηση και υιοθέτηση των παραπάνω αρχών απαλλάσσουν από την εναγώνια αναζήτηση οργανωτικών λύσεων μέσα από ένα μικρό-μάνατζμεντ που ενδιαφέρει μόνο ένα μικρόκοσμο με μικροκομματικές φιλοδοξίες. Τα κόμματα σε όλη τη Δύση αλλά και αλλού εξελίσσονται με ταχύτατο ρυθμό αποτινάσσοντας άσχετους με την εποχή και τις ανάγκες της θεσμούς και πρακτικές. Από το παλαιοκομμουνιστικό μοντέλο οργάνωσης μέχρι τις ψευδοελιτιστικές παρέες αδίστακτων γιάπηδων. Γιατί οι κοινωνίες εξελίσσονται ταχύτατα παλεύοντας με προβλήματα και αρπάζοντας ευκαιρίες. Και σε πολλέςχώρες δυναμικά κοινωνικά ρεύματα αφήνουν πίσω πολιτικούς σχηματισμούς, πολιτικές παραδόσεις και πρακτικές πολλών δεκαετιών.
Είναι η οργάνωση των σύγχρονων ιδεών και των επίκαιρων προτάσεων που θα κατακτήσει το αύριο!
