Γράφει ο Πέτρος Ιωάννου
''Φτάνει να μισήσει ένας άνθρωπος έναν άλλον άνθρωπο, για να απλωθεί σιγά σιγά το μίσος σ' ολάκερη την ανθρωπότητα'' είπε ο Σαρτρ ίσως μ' ένα τόνο υπερβολής και στο ίδιο μοτίβο συνεχίζει και η φίλη μου η Σμαρώ Τζίμα με το παρακάτω απόσπασμα και δεν πέφτει έξω, άλλωστε τα γεγονότα την επαληθεύουν: ''το μόνο που έμεινε σ’ αυτή τη χώρα σημειώνει είναι υποκρισία και μίσος!
Χωριστήκαμε σε ομάδες έτοιμοι για αλληλοσπαραγμό, κάθε μέρα το μόνο που ακούω και διαβάζω είναι κραυγές μίσους... Κάτι που φροντίζει να καλλιεργεί συστημικά και συστηματικά, ένα παρακράτος που προσποιείται το κράτος, για να μπορεί με "νόμους" και κρατικές αδιαφανείς λειτουργίες να προστατεύει τα’ αφεντικά του... το πόπολο πρέπει να είναι ποτισμένο με μίσος και διχόνοια... Ξέρουν όλοι, έξω και μέσα, πως ο αλληλοσπαραγμός είναι η "Αχίλλειος πτέρνα" της φυλής μας, ένα σαράκι που μας κατατρώει, μας ακολουθεί διαχρονικά βγάζοντας κατά το δοκούν τα πιο επικίνδυνα και καταστροφικά χαρακτηριστικά του ψυχισμού μας... όλοι εναντίον όλων... δεξιοί, κεντρώοι, σοσιαλιστές, αριστεροί εναντίον αριστερών, εθνομηδενιστές, ναζιστές πατριδοκάπηλοι, μπαχαλάκηδες δήθεν αναρχικοί, ποδοσφαιρόφιλοι θεατές στημένων αγώνων, ιδιωτικοί υπάλληλοι εναντίον δημοσίων, επαγγελματικές ομάδες αλληλοκαταγγέλλονται... όλοι ονειρεύονται ανοιγμένα κεφάλια...''.
Την ίδια στιγμή τα καραβάνια των κολασμένων της γης, κατά μπουλούκια παρά τα κλεισμένα σύνορα αφήνουν γυναίκες, παιδιά, γονιούς, αγαπημένα πρόσωπα, τα υποστατικά τους, την πατρίδα τους (κάτι, κατά πώς λένε οι ίδιες απαγορεύει το ίδιο το Ισλάμ) για να ’ρθουν στην Ευρώπη, στην '' Γη της Επαγγελίας '' στην Ελλάδα δηλαδή (την με πλούσια αισθήματα χώρα), μετά τ' οριστικό κλείσιμο των συνόρων. Κι αν θυμηθούμε το ''χίλιοι καλοί χωράνε'' τότε χωράνε τόσοι κι άλλοι τόσοι, χιλιάδες, μυριάδες και μιλιούνια ανθρώπων και μην πάει στο πονηρό το μυαλό σας: Στο Κογκό καλύτερος φίλος ήταν ο Ρενιέ, Κογκολέζος - στην Αιθιοπία ο Οναξαγκίτ, Αιθίοπας και στο Σουδάν ο Φατχάλα, Σύρος, ιδιοκτήτης αεροπορικής εταιρείας.
Πορείες στο πουθενά καλά σχεδιασμένες από Σόρος κι άλλες ''δεξαμενές σκέψης'' όπως και απ’ τον κύριο Νταβούτογλου βεβαίως. Απ' αυτούς που κατέστρεψαν και ισοπέδωσαν τις πατρίδες τους, τα μνημεία τους, τη ζωή και την αξιοπρέπειά τους. Χώρες αραβικές, ευρωπαϊκές, αμέρικα, τουρκία, κι ένας ατελείωτος κατάλογος χωρών που στρατολόγησαν, εξόπλισαν και κατέσφαξαν και ξεκλήρισαν, εθνότητες και λαούς, εγκαινιάζοντας την νέα τάση (τάξη) (δίχως ασφάλεια βέβαια) αποεθνοποίησης – χάους και βαρβαρότητας!
Τι αχάριστοι όμως που είμαστε, κοτζάμ περσόνα του Χόλιγουντ κατέφτασε στη χώρα μας για να χαρίσει το ενδιαφέρον της και κάτι από την λάμψη της. Δεν ξεχνάμε όμως, ότι η κυρία Τζολί, δεν είναι μόνον πρέσβειρα καλής θέλησης του ΟΗΕ. Είναι και επιφανές μέλος του αμερικανικού Council on Foreign Relations, που παίζει ιδιαίτερο ρόλο στη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.
Δεν είναι μόνο προστάτης αναξιοπαθούντων η κυρία Αντζελίνα. Έχει ταχθεί δημοσίως υπέρ μιας πολιτικής που προκαλεί τα κύματα προσφυγιάς. Υπέρ της επέμβασης των δυτικών στη Συρία, κατά το πρότυπο των βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία το 1999.
Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός...
Τα διεθνή αρπαχτικά σπέρνουν το μίσος και το φόβο όχι μόνον στη μέση ανατολή, στη βόρεια Αφρική, στη γειτονική μας, προ ετών, Γιουγκοσλαβία, την Ουκρανία, αλλά και στην καρδιά της Ευρώπης, το Παρίσι και τις Βρυξέλλες και οι κοινωνίες μας, μοιάζουν να ’ναι ακόμη σε λήθαργο, να μην καταλαβαίνουν τι έρχεται, στο προσκήνιο απ' τα παρασκήνια συνήθως. Έτσι, αναπόφευκτα οι σφαγές της Συρίας , φέρνουν στη μνήμη μου, τις άλλοτε σφαγές στην Ελλάδα. Απ' τον μεγιστάνα Σόρος - μου ’ρχεται στο μυαλό κι ο φίλος του ο Βαρουφάκης- στον Αλέξις που ανοίγει την αυλαία, στον Σώρα που αγωνιά κι αυτός να μας σώσει με τα ομόλογα της Ανατολής και δεν θέλουμε οι ταλαίπωροι, στον Λεβέντη, στους άλλες λεβέντες και στην Άννα Βαγενά βεβαίως που κατάφερε να ευτελιστεί στον πρόσφατο εορτασμό εκπροσωπώντας (σχεδόν) το τίποτα για να θυμηθώ και τον φίλο μου τον Γ. Πανούση.
Λυπάμαι που το λέω, στην Ελλάδα πρόβλημα, δεν είναι μόνο τα σταγονίδια του παρελθόντος, οπαδοί των κατσιαπλιάδων του τότε, αλλά και ιθύνοντες του τώρα, ενεργούμενα των ντόπιων και ξένων κέντρων.
Αποκαλύψεις είχα πριν λίγες μέρες στο ράδιο, απ' τον συντοπίτη μας Απ. Τσιπίδη (Μεγαλόβρυσο Αγιάς) ύπατο της ηνωμένης Στοάς της Ελλάδος(πού έφτασα, να γυρεύω πληροφορίες, από παλιούς μου εχθρούς):γινόμαστε βιωτικά, Συρία, τρέχει ήδη «Επιχείρηση εμπλουτισμού λαού». Μόλις γεμίσουμε κι άλλο από πρόσφυγες, αλλάζουν και το σύνταγμα. Τούτο τον Μάη κρίνονται όλα, αυτά που περνάμε δεν είναι τίποτα έναντι αυτών που έρχονται: καταιγίδα μέτρων, γ' κατηγορία, με νέα αφεντικά (Ανοβέρου),με επίορκους τέκτονες και μη, πολιτικούς και θρ. ηγέτες και ''ηγεμόνα'' τον Τσίπρα για 15 χρόνια! Αν με τόση ταχύτητα ξεκληρίζουν γειτονικούς λαούς, γιατί θα δίσταζαν να βάλουν και εμάς σε νέες περιπέτειες; Η σπορά του φόβου έγινε, η ώρα του θερισμού πλησιάζει. Ελπίζω να ξυπνήσουν οι άνθρωποι και να μην διαλέξουν κανένα στρατόπεδο.
-----------------
* Ο Πέτρος Ιωάννου είναι καθηγητής και υποψήφιος βουλευτής με το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο
petran61@ hotmail.com
