Αγαπημένα πρόσωπα δίχως σκοπό κι αιτία
χάνουν πατρίδα και παιδιά, δεν είναι αδικία;
Ο πόλεμος απλώθηκε με τόση ευκολία
που δεν κατάλαβε κανείς, πώς ήρθε η δυστυχία.
* * *
Αφήνουνε τα σπίτια τους, το βιος, τα υπάρχοντά τους
γίνανε στάχτη μονομιάς, σπαράζει η καρδιά τους
Το δράμα συνεχίζεται όταν καταλαβαίνουν
πως ΔΕΝ περνούν τα σύνορα, στην Ειδομένη μένουν.
* * *
Μικρά παιδιά ξυπόλητα, στις λάσπες και στο κρύο
λιμοκτονούνε στη σειρά για ένα γάλα κρύο
Τι κι αν υπάρχει ανθρωπιά, κι οι Έλληνες προσφέρουν!
Όταν τα Σκόπια είναι κλειστά οι ελπίδες λιγοστεύουν.
* * *
Θέλουν να ταξιδέψουνε "όλοι" στη Γερμανία
αδημονούν να φτάσουνε στη γη "επαγγελίας"
Όμως κι εκεί τα πράγματα, είναι λιγάκι σκούρα
θα τους αρέσει άραγε, της Μέρκελ η κουλτούρα;
* * *
Όλοι να βοηθήσουμε με αγάπη και φροντίδα
για να τους εμψυχώσουμε μη χάσουν την ελπίδα!
Πώς θα ξαναγυρίσουνε και πάλι στην πατρίδα
κι όλα τα μάτια των παιδιών, θα δουν μια ηλιαχτίδα.
Βίκυ Μπαλτατζή
