* Από τον Ευάγγελο Βάγια
Σκοπός του παρόντος κειμένου είναι να εκφραστούν κάποιες σκέψεις σχετικά με την πρόσφατη αναφορά κ. Λαζόπουλου στον κ. Σόιμπλε και τη στάση του ως πολιτικού σε άμεση σχέση με την αναπηρία την οποία αντιμετωπίζει.
Αρχικά κρίνεται σκόπιμο να τονιστεί πως είναι πέρα για πέρα απαράδεκτη η όποια κριτική ασκείται ως προς τις απόψεις και τις θέσεις Σόιμπλε να ταυτίζεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο με την αναπηρία που ο ίδιος αντιμετωπίζει. Δόκιμο και πρέπον είναι να κρίνεται μόνο με βάση τις πολιτικές του απόψεις και βέβαια ακόμη κι αυτές να εξετάζονται πάντα σε άμεση σύνδεση με τα ταξικά συμφέροντα τα οποία καλείται να υπερασπιστεί και να υπηρετήσει από τη θέση την οποία κατέχει.
Η δεύτερη πτυχή του ζητήματος έχει να κάνει με τον γενικότερο κουρνιαχτό που έχει σηκωθεί με αφορμή το συγκεκριμένο θέμα. Δυστυχώς όλες οι έντονες αντιδράσεις των τελευταίων ημερών το μόνο το οποίο έχουν προσφέρει στα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους είναι ο αποπροσανατολισμός και η συσκότιση των πραγματικά τεράστιων και καυτών προβλημάτων που καθημερινά αντιμετωπίζουν. Όπως πολύ σοφά λέει ο λαός μας «Κοιτάμε το δέντρο και όχι το δάσος». Αυτό διότι το μείζον πρόβλημα που απασχολεί τα άτομα με αναπηρίες και τις οικογένειές τους μαζί με το μεγαλύτερο ποσοστό του ελληνικού λαού δεν είναι άλλο από το ασφαλιστικό νομοσχέδιο λαιμητόμο που είναι στα σκαριά και επίκειται σύντομα να έρθει προς συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο κατεδαφίζει κυριολεκτικά τον όποιο κοινωνικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος έχει απομείνει μέχρι σήμερα. Σαν άμεσο αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής πετσοκόβονται ακόμη περισσότερο οι ήδη μειωμένοι μισθοί και συντάξεις, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των αναπηρικών συντάξεων, τίθενται σε κίνδυνο αναπηρικά επιδόματα και λοιπές παροχές υγείας με αποτέλεσμα οι ανάπηροι και οι οικογένειες τους να αναγκάζονται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για μια σειρά παροχές όπως: Διαγνωστικές εξετάσεις, απαραίτητες θεραπείες (φυσικοθεραπείες εργοθεραπείες, λογοθεραπείες), αναλώσιμα υλικά κ.λ.π. με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και φυσικά ανοίγεται διάπλατα η πόρτα για γιγάντωση έτι περαιτέρω της δράσης και της κερδοφορίας των μεγάλων ασφαλιστικών ομίλων με αποτέλεσμα να μετατρέπεται η ασφάλιση σε καθαρά ατομική υπόθεση.
Στον αντίποδα όλων αυτών των αντιλαϊκών μέτρων που περιγράφηκαν παραπάνω το αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα εκείνο που κατά τη γνώμη πρέπει να κάνει είναι να διεκδικήσει την απόσυρση εδώ και τώρα του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου που είναι στα σκαριά. Να αγωνιστεί για δικαίωμα όλου του λαού στην κοινωνική ασφάλιση και σε ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας και πρόνοιας για όλους.* Ο Ευάγγελος Βάγιας είναι πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών Α.Π.Θ. - Άτομο με αναπηρία όρασης και κίνησης
