Του Χρήστου Τσαντήλα
ΕΧΩ έναν «φίλο», διαδικτυακό, σκέτο βάσανο ο τύπος, με ψευδώνυμο για τους πολλούς, να μου θυμίζει γεγονότα και καταστάσεις, άξιες λόγου, φοβερές ιστορίες του παρελθόντος, μια από τις οποίες αναφέρω σήμερα και αρκετοί κοντά στα ήντα, θα θυμηθούν...
«Θα συμβάλω στην ιστορική σου αναδρομή - μου γράφει - στο θέμα της ενοποιήσεως των ασφαλιστικών ταμείων και της αντιδράσεως, όχι από τους ασφαλισμένους, αλλά από τον ίδιο τον πρόεδρο της κυβέρνησης «Εθνικής Σωτηρίας» (Βλέπε Γεώργιο Παπαδόπουλο - για τους νεότερους που θέλουν κάποια βοήθεια...). «Συγκεκριμένα, μου λέει, ο συντοπίτης μας δικηγόρος, ως υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, πρότεινε στο τότε υπουργικό συμβούλιο, την ενοποίηση ασφαλιστικών ταμείων»! Για να εισπράξει την απάντηση του πρωθυπουργού:
--«Ξεχάστε το αυτό κύριε υπουργέ... θα μας ρίξει ο λαός!!!
Ως ανταπάντηση λοιπόν, τους είπε:
--«Εάν δεν έχετε το σθένος και τη δύναμη να εφαρμόσουμε ως κυβέρνηση την πρότασή μου, κύριοι χαίρετε»!!!
...ΚΑΙ τους χαιρέτησε κανονικά! Παραιτούμενος! Το όνομα του συντοπίτη υπουργού, για την ιστορία, είναι Γεώργιος Δουβαλόπουλος! Και ο συγκεκριμένος διάλογος στο υπουργικό συμβούλιο, υπήρξε προς το τέλος του σωτηρίου έτους 1971. Σχεδόν 45 χρόνια πριν! Τότε, η κυβέρνηση «Εθνικής Σωτηρίας» (κατά κόσμον χούντα), και μόνο στην πρόταση του υπουργού της, για ενοποίηση (έστω και μερική) των ασφαλιστικών ταμείων, φοβήθηκε μην την ρίξει ο λαός! Και δεν το τόλμησε...
--«ΣΟΥ το μεταφέρω όπως μου το διηγήθηκε» – μου γράφει ο «φίλος» - «γιατί ήταν ο δικηγόρος, άνθρωπος ρομαντικός, απότομος και διηγηματικός προς τους νέους! Που διέκρινε τάσεις αντιπαράθεσης με τους εσφαλμένους χειρισμούς των διοικούντων, τους οποίους και αποκαλούσε με επιείκεια... ρεμπεσκέδες!».
ΑΥΤΑ, πριν 45 χρόνια. Τότε που... τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά... Τότε που δεν υπήρχαν τα γνωστά πακέτα – δανεικά. Του Ντελόρ, του Σαντέρ, του Πρόντι, τα Leader και τα κονδύλια των ΜΟΠ, όπου... αρπάζαμε ως κράτος τα κοινοτικά λεφτά και αντί για την Παιδεία και την Υγεία, τα ρίχναμε στις... περιφράξεις νεκροταφείων! «Καλά τα γράφς...» μου λέει κάποιος τις προάλλες στον δρόμο, αλλά τα’ ακούν αυτοί;».
ΟΥΤΕ τότε άκουγε κανείς τον (αείμνηστο) Λαρισαίο δικηγόρο, που μιλούσε πριν τέσσερις δεκαετίες για την απαραίτητη συγχώνευση ορισμένων ασφαλιστικών ταμείων. Και μάλιστα σε περίοδο που δεν διανοείτο ο εργοδότης να κρατά στη δουλειά ανασφάλιστο εργαζόμενο και ο εργαζόμενος με τη σειρά του, να μην καταβάλει τις εισφορές του στα ασφαλιστικά ταμεία.
ΚΙ ΟΜΩΣ όποια γνώμη και αν έχει ο καθένας που τον γνώρισε, ο Γιώργος Δουβαλόπουλος ήταν εκείνος που στην ουσία ξεχώρισε τους Αθηναίους από τους επαρχιώτες δικηγόρους. Και ως πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, υπήρξε ο πρωτοπόρος για την πρόοδο των ταμείων και με εκείνον δημιουργήθηκε ο λογαριασμός ειδικών ταμείων δικηγόρων της επαρχίας. Και όλα αυτά πριν σχεδόν μισό αιώνα!
