Σκηνοθέτες, σεναριογράφοι κι άλλοι δημιουργοί της 7ης Τέχνης. Ποιοι δεν πέρασαν από τις προβολές της Κινηματογραφικής Λέσχης Λάρισας; Στη Λάρισα, η οποία από το 1957 έβλεπε ταινίες ποιότητας, με πρωτοπόρο ένα πρόσωπο, τον Μπαρμπή Βοζαλή. Η Κινηματογραφική Λέσχη, η οποία φέτος γιορτάζει τα 50 χρόνια επίσημης λειτουργίας της, σέρνει πίσω της μια πολύ μακριά μπομπίνα δράσης. Μέσα από κοψίματα, συγκολλήσεις, χαλασμένο ήχο, κομμένους υπότιτλους και κυρίως, με προβλήματα στις αίθουσες προβολών, αλλά και με περιόδους αδράνειας, διαχρονικά, ξαναγεννιόταν! «Σπίτι του Στρατιώτου - Αχίλλειον», «Διονύσια», «Ολύμπια», «Ακροπόλ», «Ορφεύς», «Γαλαξίας», «Αλέξανδρος», «Απόλλων», ήταν μερικές από τις κινηματογραφικές αίθουσες, όπου φώτισε ο προβολέας της.
Ασταθή τα πρώτα νηπιακά βήματά της, αλλά οι ρομαντικοί πάντα υπάρχουν. Αφιερωματικές εβδομάδες κινηματογράφου, έστω και με την παρουσία λίγων δεκάδων θεατών, αλλά και Φεστιβάλ Ταινιών Τέχνης! Με τη βοήθεια του αρχείου της «Ε» και άλλων εντύπων ανακατεύουμε τις παλιές σκονισμένες μπομπίνες και θυμίζουμε τα πρώτα χρόνια. Ας χαμηλώσουν τα φώτα, το μουρμουρητό της μηχανής αρχίζει... 19 Σεπτεμβρίου 1957 και στα «ψιλά» της «Ε» δημοσιεύεται το μικρό κείμενο: «Η Ένωσις Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών και η Κινηματογραφική Λέσχη Αθηνών ανέθεσαν εις τον κ. Μπ. Βοζαλήν την ίδρυσιν εν Λαρίση Κινηματογραφικής Λέσχης». Όπως είπε μεταγενέστερα ο Μπαρμπής στον δημοσιογράφο της «Ε» Δημήτρη Βάλλα [1], συμμετείχαν στην ιδρυτική ομάδα οι δικηγόροι Γιάννης Διαμαντής και Σταύρος Παπαγιάννης και άλλοι γνωστοί Λαρισαίοι. Το ίδιο ρεπορτάζ ανέφερε ότι η ετήσια συνδρομή ήταν 50 δραχμές και το κυριότερο πρόβλημα ήταν, βέβαια, η αίθουσα.
Στις 11 Δεκεμβρίου 1957 γνωστοποιείται ότι η Κινηματογραφική Λέσχη κάνει έναρξη των προβολών στην αίθουσα του «Σπιτιού του Στρατιώτου» [2], με το έργο του Ρενέ Κλερ «Η σιωπή είναι χρυσός». Παράλληλα, ειδοποιούνται τα μέλη, όσοι δεν κατέβαλαν τη συνδρομή και δεν πήραν ταυτότητα, να περάσουν από τα γραφεία της, στην οδό Φιλελλήνων 2, στον 2ο όροφο, «παρά τω κ. Μπ. Βοζαλή». Η επόμενη ανακοίνωση έγινε στις 21 Δεκεμβρίου 1957, όποτε η Λέσχη ανακοινώνει την παραλαβή και δεύτερης ταινίας, η οποία θα προβληθεί με κινηματογραφική μηχανή, την οποία πρόσφερε ευγενώς ο λυκειάρχης Ι. Μπόκαρης. Τα πρώτα προβλήματα με τις αίθουσες εμφανίστηκαν γρήγορα. Τον Ιανουάριο του 1958 [3] ανακοινώνεται ότι αυτόν τον μήνα δε θα γίνουν προβολές, λόγω μη παραχώρησης της αίθουσας του «Σπιτιού του Στρατιώτου». Γινόταν δε προσπάθεια συνεννόησης με «γνωστόν επιχειρηματίαν της πόλεώς μας» και τονιζόταν ότι η Λέσχη δεν είναι εμπορική επιχείρηση. Αν προκύψουν κέρδη, θα διατεθούν για τη «Δραχμήν του Πτωχού». Η Λέσχη πέρασε περίοδο αδράνειας και στις 16 Μαρτίου 1962 διαβάζουμε ότι «θα δοθή η «πρώτη» της ενταύθα ιδρυθείσης Κινηματογραφικής Λέσχης, με το έργον «Ο Δρόμος της Δύσεως», που θα προβληθεί από της οθόνης του κινηματοθέατρου «Διονύσια». Όπως γράφτηκε την επομένη, τα μέλη της Λέσχης Σιώπης και Λέτσιος εξήγησαν στο κοινό τους σκοπούς της και το μελλοντικό της πρόγραμμα. Για τις 28 Μαρτίου 1962 [4] προκηρύχτηκαν γενική συνέλευση και αρχαιρεσίες, στα γραφεία της Σχολής Λογιστών Λαρίσης, Παπακυριαζή 27. Στις 18 Μαΐου 1962 [5] έγινε η τελευταία προβολή της περιόδου στον κινηματογράφο «Αχίλλειον» με την ταινία του Φρανσουά Τρυφώ «Τα τετρακόσια χτυπήματα» παραγωγής 1959. Για τις 18 Νοεμβρίου 1962 [6] ανακοινώθηκε η έναρξη της νέας κινηματογραφικής χρονιάς, στα «Ολύμπια», και οι ενδιαφερόμενοι καλούνταν να εγγραφούν στα εξής σημεία: Φαρμακείο Σολωμού, φωτογραφείο Τλούπα, οδοντιατρείο Αθαν. Εγγλέζου. Την ταινία του Αϊζενστάιν «Ιβάν ο Τρομερός» θα προλόγιζε ο κριτικός Βασίλης Ραφαηλίδης «παρακληθείς προς τούτο υπό της Ομοσπονδίας Αθηνών». Τη συγκεκριμένη ταινία οι αρχές ήθελαν να την εμποδίσουν και χρειάστηκε επέμβαση του τότε υφυπουργού Τύπου, Λαρισαίου Τάκη Γεωργίου, για να επιτραπεί.
Τον Ιούλιο του 1963 διοργανώθηκε η Εβδομάδα Τσέχικου κινηματογράφου στον «Ορφέα», η οποία ήταν αποτυχία από πλευράς προσέλευσης θεατών. Σε άρθρο του στις 18 Νοεμβρίου 1963 στη λαρισινή εφημερίδα «Αλλαγή» ο Μπαρμπής εξήγησε τους λόγους: Δεν πίστεψαν, ούτε οι διοργανωτές, στην επιτυχία του φεστιβάλ και δε δούλεψαν καλά. Δηλαδή δε διαφημίστηκε καταλλήλως και χρησιμοποίησαν τη χειμερινή αίθουσα, αν και ήταν καλοκαίρι. Παράλληλα, απουσίαζαν οι πραγματικοί φίλοι του κινηματογράφου, λόγω διακοπών. Έτσι, όλη την εβδομάδα, το παρακολούθησαν μερικές δεκάδες θεατών. Τον Μάρτιο του 1965 διοργανώθηκε στο «Ακροπόλ» το Φεστιβάλ Ταινιών Τέχνης. Ο Μπαρμπής Βοζαλής, όπως τόνισε και στον Δημ. Βάλλα στην «Ε» το 1991, θεωρούσε αυτήν τη χρονιά σταθμό για την Κινηματογραφική Λέσχη. Τότε διένυε περίοδο αναδιοργάνωσης και άρχισε η συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Λάρισας, ο οποίος είχε ιδρυθεί τότε, πάλι με συμμετοχή του Μπ. Βοζαλή. Έδωσε νέα ώθηση στη Λέσχη, η οποία απέκτησε περισσότερα μέλη, έκανε περισσότερες προβολές και είχε χρηματική βοήθεια από τον σύλλογο. Το 1966 οι προβολές συνεχίστηκαν στο «Ακροπόλ». Δράση της Κινηματογραφικής Λέσχης υπήρξε και τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας.
Τον Νοέμβριο του 1970 διοργανώθηκε φεστιβάλ ταινιών τέχνης στον κινηματογράφο «Αλέξανδρος» του Αλέκου Λελεκάνου, σε συνεργασία με την Κινηματογραφική Λέσχη Λαρίσης και το περιοδικό «Σύγχρονος Κινηματογράφος», το οποίο είχε διευθυντή τον Βασίλη Ραφαηλίδη. Η πρώτη ταινία του φεστιβάλ ήταν «Η γυναίκα πίθηκος» του Μάρκο Φερρέρι και την προλόγισε ο Βασίλης Ραφαηλίδης, ο οποίος μόλις είχε αποφυλακιστεί. Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς προβλήθηκε στον «Απόλλων» η βραβευμένη ταινία «Αναπαράσταση» του Θεοδ. Αγγελόπουλου, παρουσία συντελεστών του έργου. Είχε προλογίσει ο πρόεδρος της Λέσχης Μπ. Βοζαλής. Η Κινηματογραφική Λέσχη συνέχισε και τους πρώτους μήνες του 1971 τις προβολές της. Στις 7 Μαρτίου 1971 διαβάζουμε στην «Ε», ότι: «Ο πρόεδρος της Κινηματογραφικής Λέσχης Λαρίσης μετέβη στην Αθήνα, σχετικά με το θέμα της συνέχειας λειτουργίας της Λέσχης. Από τις υπάρχουσες προγραμματισμένες ταινίες του «Σύγχρονου Κινηματογράφου», όλες έχουν προβληθεί στην πόλη μας και η επανάληψή τους δε θα προσέφερε πολλά πράγματα στους φίλους του κινηματογράφου και στα μέλη της Λέσχης, όπως π.χ. «Το μωρό της Ρόζμαρι» του Πολάνσκι κ.λπ. Έτσι ο πρόεδρος Μπαρμπής Βοζαλής αποφάσισε, μετά από την προβολή δεκατεσσάρων φετινών ταινιών, τη διακοπή προβολών και την επανάληψη με τη νέα κινηματογραφική σεζόν».
[1]. «Ελευθερία» 29 Ιουλίου 1991.
[2]. Βρισκόταν στο οικόπεδο, όπου είναι σήμερα το κτίριο της Περιφέρειας Θεσσαλίας, στην πλατεία Ρήγα Φεραίου, με είσοδο από την πλευρά της οδού Κουμουνδούρου. Στον ίδιο χώρο στεγάστηκε αργότερα και ο κινηματογράφος «Αχίλλειον».
[3]. «Ελευθερία» 8 Ιανουαρίου 1958.
[4]. «Ελευθερία» 25 Μαρτίου 1962.
[5]. «Ελευθερία» 18 Μαΐου 1962.
[6]. «Ελευθερία» 9 και 16 Νοεμβρίου 1962.
