Η Ισλαμική Τζιχάντ ή για την ακρίβεια το «Ισλαμικό Κίνημα Τζιχάντ» θεωρείται και από τον Αραβικό Σύνδεσμο*- τρομοκρατική οργάνωση, όπως και η Χαμάς. Ιδρύθηκε το 1987, έχει έδρα τη Ραμάλα της Δυτικής Οχθης και μαζί με άλλες έξι φατρίες απορρίπτει και αυτή τη λύση των δύο κρατών. Ιδρυτικός της σκοπός είναι η καταστροφή του Ισραήλ. Εχει αρχηγό τον Ζιγιάντ αλ Ναχάλα και κύριος χρηματοδότης είναι πάλι το Ιράν. Η εικόνα των παλαιστίνιων Αράβων είναι με δύο όψεις. Υπάρχουν εκείνοι που θέλουν τα δυο κράτη και εκπροσωπούνται από την Παλαιστινιακή Αρχή, της οποίας ηγείται ο παλαίμαχος και τωρινός Πρόεδρος (περιορισμένων αρμοδιοτήτων λόγω κατοχής του Ισραήλ) Μαχμούτ Αμπάς. Η άλλη όψη είναι οι εξτρεμιστές Αραβες, που εκφράζονται από τις πιο πάνω αλλά και μικρότερες πολιτικοστρατιωτικές οργανώσεις, που μάχονται για την εξόντωση των Εβραίων. Η Παλαιστινιακή Αρχή είχε τον έλεγχο μετά τις «συμφωνίες του Όσλο» **τόσο της Δυτικής Όχθης όσο και της λωρίδας της Γάζας. Αυτά μέχρι το 2006, όταν η παλαιστινιακή αρχή έχασε τις εκεί εκλογές από τη Χαμάς, που πήρε τον έλεγχο της περιοχής και τίναξε στον αέρα κάθε προοπτική ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους. Στο ίδιο μοτίβο της εξολόθρευσης των Εβραίων λειτουργούν εδώ και δεκαετίες οι τζιχαντιστές εμπόλεμοι Αραβες της εγγύς ανατολής, ακόμα και της μακρινής Υεμένης. Όλοι τους τελούν υπό την υψηλή προστασία του ιρανικού ιερατείου, που παράγει πολιτική με τα σιϊτικά προτάγματα του 7ου μ.Χ. αιώνα.
Τρεις κατά βάση λοιπόν τρομοκρατικές οργανώσεις [Χεζμπολάχ, Χαμάς, Ισλαμικός τζιχάντ] με μοναδικό τους σκοπό την ανέφικτη διάλυση του Ισραήλ χρηματοδοτούνται εδώ και χρόνια από το σιϊτικό ιερατείο του Ιράν για τον ίδιο στόχο. Εντολείς και πληρεξούσιοι. Ιρανοί και τζιχαντιστές κάθε φυράματος προφανώς και δεν ενδιαφέρονται για το δράμα των μουσουλμάνων (πολύ περισσότερο των εβραίων) που ζουν στην Παλαιστίνη.
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι, αν το ιρανικό καθεστώς συμμερίζεται τις ονειρώξεις των εξτρεμιστών ονειροβατώντας και το ίδιο. Το επόμενο ερώτημα -συνέπεια του πρώτου-είναι, αν το Ιράν έχει ιδιαίτερη στόχευση εναντίον του Ισραήλ και χρησιμοποιεί τους τρομοκράτες ως πολιορκητικό κριό εναντίον του, αλλά και ποιος είναι ο τυχόν άλλος καθοριστικός στόχος του, ώστε να εξάγει κάθε χρόνο πακτωλό χρημάτων και οπλισμού για τον από δεκαετιών αγώνα στην Παλαιστίνη.
Όσο και αν φαίνεται στη δύση στρατηγικά περίεργο, να χρηματοδοτεί διαρκώς το Ιράν τις τρομοκρατικές οργανώσεις στην εγγύς ανατολή και τη διάλυση του Ισραήλ, εν τούτοις το κράτος των μουλάδων του σιϊτικού Ιράν επιθυμεί και το ίδιο την καταστροφή των σιωνιστών. Στις 10.1.2024 ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν αγιοταλάχ Αλή Χαμενεΐ σε ανάρτησή του στα αγγλικά και τα εβραϊκά στο X (πρώην twìt) δήλωσε πως «η σιωνιστική οντότητα θα εξαφανιστεί από προσώπου γης. Οι Εβραίοι ηττήθηκαν στη Γάζα. Το Ισραήλ δεν κατάφερε να συντρίψει τη Χαμάς..». Σε προγενέστερο διάγγελμά του την ημέρα εισβολής των ταξιαρχιών του Αλ Ακσά (στρατ. σκέλος της Χαμάς) στο Ισραήλ είχε δηλώσει. « Φιλάμε τα χέρια εκείνων που οργάνωσαν την επίθεση στο Ισραήλ. Το Ιράν είναι περήφανο για την Παλαιστίνη και υποστηρίζει τους Παλαιστίνιους».*** Σε άλλο διάγγελμά του της 1.11.2023 συνέστησε στα αραβικά κράτη, να σταματήσουν τις πωλήσεις πετρελαίου και τροφίμων προς το Ισραήλ. Πλήρης αδιαφορία για το γεγονός ότι το 20% των ισραηλινών**** πολιτών είναι Αραβες μουσουλμάνοι και ότι ολόκληρος ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Δυτικής Οχθης ζει μέσα σε ισραηλινή επικράτεια. Είναι συνεπώς τεκμηριωμένο, πως το καθεστώς της Τεχεράνης προωθεί μέσω αντιπροσώπων την κατάλυση του εβραϊκού κράτους. Εξωφρενικό όσο και απλό το αφήγημα έχει τις ρίζες του στην εξάπλωση των σιϊτών μουσουλμάνων σε άραβικά εδάφη, όπου κυριαρχούν οι σουνίτες,***** στην αύξηση της στρατηγικής επιρροής και του γοήτρου τους στον αραβικό κόσμο, στη δογματική στόχευση των σιϊτών για εξάπλωσή τους με κατακτήσεις και τον σιϊτικό εξισλαμισμό των αλλοθρήσκων. Το ιρανικό ιερατείο αγνοώντας τις ιστορικές και πολιτισμικές παραδόσεις μεγάλου μέρους της κοινωνίας του προβάλλει το ακραίο μήνυμα επιθετικότητας εναντίον σουνιτών ομοθρήσκων (που είναι το 85% των μουσουλμάνων) και των Εβραίων. Εξάγει νομοτελειακά εδώ και πάρα πολλά χρόνια διεθνή τρομοκρατία δι’ αντιπροσώπων. Οι τελευταίοι δεν είναι μόνο στην Παλαιστίνη, αλλά φιλοξενούνται στη Συρία, το Ιράκ, τον Λίβανο και την Υεμένη. Από σκοπού και ιδεοληπτικής φαινάκης οι ιρανοί μουλάδες αποτελούν μόνιμη εστία ανάφλεξης στη μέση ανατολή. Οι βασικοί άρα αντίπαλοι στη μέση και εγγύς ανατολή είναι το Ιράν- επιτιθέμενο και το Ισραήλ- αμυνόμενο. Δίχως το Ιράν καμιά οργάνωση τζιχαντιστών, δηλαδή μαχητών για τη διάδοση της ισλαμικής πίστης, δεν θα μπορούσε να ενεργήσει μόνη της.
Όσοι στη δύση πιστεύουν στο δίκαιο της Χαμάς, σημαίνει ότι αποδέχονται, πως μετά 75 χρόνια από την ίδρυσή του το Ισραήλ πρέπει να καταστραφεί. Τάσσονται εκούσια ή όχι με τους εξτρεμιστές Αραβες που σπέρνουν κεραυνούς, αλλά θερίζουν θύελλες. Μόνον που οι τελευταίες ξεσπούν και εναντίον αθώων. Εξεγείρονται πολλοί για την ανθρωπιστική καταστροφή που προκαλεί το Ισραήλ στη Γάζα, αλλά δεν ψάχνουν τους φταίχτες της συμφοράς. Δεν διερωτώνται επί πλέον, αν η Χαμάς βγήκε ή όχι με εκλογές [ναι έγιναν εκλογές] το 2006 στη λωρίδα της Γάζας με κεντρικό από τότε αφήγημά της την καταστροφή του Ισραήλ. Να υποθέσει κάποιος, πως η πλειοψηφία των κατοίκων της λωρίδας είχε αποδεχθεί τα γεγονότα και συμμετέχει σε ό,τι συμβαίνει σήμερα; Ή πως είναι αθώα του κρίματος, καθώς μάλιστα γνωρίζει το υπόγειο παρακράτος εκεί; Μετά το 2006 η Χαμάς στρογγυλοκάθισε στη λωρίδα και την έκανε στρατιωτική βάση κάτω από τεμένη, σχολεία, νοσοκομεία και σπίτια αθώων και μη πολιτών. Πώς πολεμάς άραγε τέτοιον αντίπαλο δίχως παράπλευρες απώλειες. Εκπλήττει η άγνοια πάρα πολλών ή η προσποίηση άγνοιας της πηγής του κακού, που είναι η αφήγηση της εξόντωσης των Εβραίων. Εκείνοι που πιστεύουν στις συμφωνίες του Οσλο ως εμβρυουλκό λειτουργίας δύο κρατών, ενός εβραϊκού και ενός αραβικού (αδόκιμα «παλαιστινιακού») κράτους, αναγνωρίζουν a priοri τo δικαίωμα ύπαρξης των Εβραίων ως έθνους και ως κράτους. Κράτους που δεν υπήρξε, ας μη το ξεχνάμε, ανά τους αιώνες για τον εκεί αραβικό πληθυσμό, σε αντίθεση με τα κράτη της Ιουδαίας και του Ισραήλ χίλια σχεδόν προχριστιανικά χρόνια μέχρι και το 71 μετά Χριστόν.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
* Ο Αραβικός Σύνδεσμος ιδρύθηκε μεταξύ των κρατών της βόρειας Αφρικής και της εγγύς ανατολής το 1945 με πρωτοβουλία τού τότε Βασιλιά της Αιγύπτου Φαρούκ. Σήμερα αριθμεί 22 μέλη και έχει έδρα το Κάιρο. Μεταξύ των μελών του συγκαταλέγονται η Αίγυπτος, η Ιορδανία, το Ιράκ, η Σαουδική Αραβία και το κατεχόμενο από το Ισραήλ «κράτος» της Παλαιστίνης, δηλ. της δυτικής όχθης και της λωρίδας της Γάζας, όπως έχουν περιγραφεί τα εδάφη αυτά σε προηγούμενα άρθρα. Το κράτος της Παλαιστίνης είναι σήμερα μερικώς αναγνωρισμένη κρατική οντότητα που περιλαμβάνει τη δυτική όχθη και την αποκομμένη λωρίδα της Γάζας. Με δυο «πρωτεύουσες» την Ιερουσαλήμ στη δυτική όχθη και τη Ραμάλα στη λωρίδα της Γάζας, έχει έκταση 6.025 τετρ. χιλ. και συνολικό πληθυσμό 6.025.000 κατοίκους. Στη δυτική όχθη υπάρχουν εκατοντάδες εβραϊκοί οικισμοί, που ιδρύθηκαν είτε σε κοινόχρηστες ,είτε σε αγορασμένες εκτάσεις. Οι οικισμοί αποτελούν εστίες ταραχών μεταξύ Εβραίων και Αράβων. Ο πληθυσμός τους ανέρχεται σε 200.000 Εβραίους.
** Οι συμφωνίες του Όσλο όπως είναι ευρύτερα γνωστές είναι οι δύο συνθήκες των ετών 1993 στην Ουάσιγκτον και 1995 στην Τάμπα της Αιγύπτου μεταξύ του Ισραήλ με τον Γιτζάκ Ράμπιν και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης με τον Γιάσερ Αραφάτ. Προηγήθηκαν μυστικές συμφωνίες στο Όσλο μεταξύ των δύο πλευρών. Γι’ αυτό είναι γνωστές ως συμφωνίες του Όσλο. Κατά βάση συμφωνήθηκε η μελλοντική ίδρυση παλαιστινιακού κράτους και προσωρινά μερικώς αναγνωρισμένη οντότητα, έως ότου τα μέρη προχωρήσουν στην μεταξύ τους αναγνώριση ως ανεξάρτητων κρατών. Οι κινηματικές μειοψηφίες των πολιτικο-στρατιωτικών οργανώσεων, όπως η Χεζμπολάχ, η Χαμάς κ.α. έχουν μέχρι τώρα τορπιλίσει αυτή την εξέλιξη με άδηλο το μέλλον. Ο,τι με μεγάλες προσπάθειες έχει επιτευχθεί τη δεκαετία του 90 είναι αμφίβολο αν -μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις- θα καταστεί δυνατό να υλοποιηθεί με εκατέρωθεν δημοψηφίσματα.
*** Ο Χαμενεΐ φαίνεται να αγνοεί (η προσποιείται )ότι η Παλαιστίνη είναι απλά η ονομασία έκτασης που ανήκε στη Συροπαλαιστίνη και προηγουμένως στην Οθωμανική Αυτοκρατορία συνολικής έκτασης ενός εκατομμυρίου και πλέον τετρ. χιλιομέτρων, η οποία διαλύθηκε μετά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο.
**** Πολλοί συγχέουν τις λέξεις «ισραηλίτης» και «ισραηλινός». Ισραηλίτης είναι ο Εβραίος το θρήσκευμα πολίτης. Οι λέξεις Ισραηλίτης και Εβραίος είναι ταυτόσημες. Ισραηλινός είναι ο πολίτης του κράτους του Ισραήλ ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Ισραηλινοί είναι και 2 εκατ. Αραβες του Ισραήλ, όπως και 150.000 Ισραηλινοί άλλων θρησκευμάτων και διπλών εθνικοτήτων.
***** Θεμελιώδης είναι ο διαχωρισμός των μουσουλμάνων (μουσλίμ- υποταγμένων) ή μωαμεθανών [από τον ιδρυτή Μωάμεθ] σε σιΐτες [περί το 15%] και σουνίτες [περί το 80%]. Ένα μικρό ποσοστό [περί το 5%] ανήκει σε θρησκευτικές μειονότητες [αλεβίτες ή αλαουΐτες κ.α.] [Περισσότερα: John Mc Hugo «σουνίτες και σιΐτες» από τις εκδόσεις παν. Κρήτης].
