ΕΚΛΟΓΕΣ: Προσδοκίες και ευθύνες

Από τον Δημήτριο Νταφούλη, επίτ. σχολ. σύμβουλο, θεολόγο και πτυχ. Πολιτικών Επιστημών

Οι εκλογές για ανάδειξη βουλευτών έχουν τη χάρη τους. Καθημερινά μαθήματα αγωγής Πολίτη. Βροχή οι πολιτικές συζητήσεις. Λέγονται πολλά, ακούγονται πολλά και απίθανα από αδαείς υποψηφίους, αλληλοκατηγορίες, προσβολές και συκοφαντίες που αδικούν την εικόνα της χώρας μας και του λαού της.
Όλα τα «αμαρτήματα των άλλων», στη φόρα, όχι όμως και τα δικά τους. Βλέπετε, όπως ο Αίσωπος είπε: «Έκαστος των ανθρώπων δύο πήρας (σάκους) φέρει» ένα εμπρός και βλέπει όλα τα αμαρτήματα των άλλων και ένα όπισθεν με τα δικά του που δεν βλέπει και δεν ομολογεί. Του τα λένε άλλοι!
Η πολιτική μπορεί να είναι αρκετά προσοδοφόρος «εθελοντισμός», αφού η αμοιβή των βουλευτών είναι μεγάλη, είναι όμως και σοβαρή επιστήμη. Είναι επιστήμη και τέχνη. Απαιτεί γνώσεις, έχει υψηλές απαιτήσεις. Δεν γνωρίζουμε τα προσόντα των υποψηφίων ούτε και την πνευματική τους ικανότητα. Σχηματίζουμε άποψη από τις πολιτικές συζητήσεις που συμμετέχουν και τους αξιολογούμε από τον λόγο τους.
Λόγο με στόχο το συναίσθημα του τηλεθεατή, λόγο φοβικό και παραπληροφόρησης, προπαγάνδας και λαϊκισμού, λόγο κινδυνολογίας και σοφιστή, με μια γλώσσα που συνήθως ο λαός την αποκαλεί «κασέτα». Στόχος τους να πάρουν την ψήφο μας. Όλα χάρη στην πολυζήτητη «νύμφη», την εξουσία. Γένους θηλυκού βλέπετε, και οι «μνηστήρες» πολλοί.
Πολλά τα καλούδια της. Γνωριμίες πολλές, αναγνωρισιμότητα, δόξα, καλή ζωή, αλλά και χρήμα! Χρέος μας λοιπόν να τους ακούμε όλους με προσοχή, ώστε να διακρίνουμε τον αλαζόνα, τον κινδυνολόγο, τον πολιτικάντη, τον λαϊκιστή και σοφιστή, τον άθεο και ασεβή, τον ιδιοτελή, τον τυχοδιώκτη από τους έντιμους που λένε το σωστό και ωφέλιμο και όχι το ευχάριστο.
Η ευθύνη μας μεγάλη. Οι εκλογές είναι το πανηγύρι της δημοκρατίας, απαιτούν όμως σύνεση γιατί τα λάθη πληρώνονται.
Προσδοκούμε από τους «εθνοπατέρες» εκσυγχρονισμό της χώρας, ποιότητα ζωής, υγεία, παιδεία, εργασία και δικαιοσύνη σε όλους όπως ακούμε, αλλά και «στην αυλή τους». Προσδοκούμε ασφάλεια, προστασία του πολιτισμού μας και όλων των θεσμών, ιδιαίτερα της Ορθοδοξίας. Να μη θυμούνται τον Δεσπότη μόνο για φωτογράφιση μαζί του πριν τις εκλογές! Η εκκλησία εξάλλου εύχεται για τη φώτισή τους ώστε να πράττουν θεάρεστα έργα! Ο άνθρωπος βλέπετε, έχει ανάγκη και πνευματικών αγαθών.
Εκκλησία και πολιτεία παιδαγωγούν για το μέλλον. Να θυμούνται ότι νομοθετούν για το μέλλον και όχι για ίδιον συμφέρον. Να εκφέρουν λόγο που να φιλιώνει και όχι να διχάζει τους ανθρώπους. Λόγο πολιτισμένο.
Η πολιτική είναι διακονία, θέση ευθύνης και θυσιών. Απαιτεί σοφία, νου και ορθοπραξία. Απαιτεί πνευματικό αγώνα γιατί οι πειρασμοί και τα διλήμματα είναι πολλά. Την πολιτική ιστορία δεν τη γράφουν μόνο τα γεγονότα, αλλά και οι άνθρωποι. Να φροντίζουν λοιπόν οι πολιτικοί να εξέρχονται της πολιτικής «ενδοξότεροι και όχι πλουσιότεροι».
Η άσκηση εξουσίας, είναι σαν τη βροχή. Ωφελεί και βλάπτει. Μένουν τα καλά της, αλλά και τα άσχημά της.
Ο τόπος χρειάζεται δουλειά, προγράμματα και επενδύσεις. Χρειάζεται χρηστή διοίκηση. Αυτή κάνει τη χώρα αξιοπρεπή και τον λαό της χαρούμενο. Με συνθήματα δεν έρχεται η πρόοδος.
Η πολιτική είναι ανιδιοτελής προσφορά. Όχι στον εαυτό μας, αλλά στους άλλους. Όπως το καρποφόρο δένδρο δίνει καρπούς σε όλους και δεν κρατά μερίδιο.
Ο λαός απαιτεί ευθύνη, σύνεση και σοφία, νου από τους πολιτικούς, απαιτεί «νοικοκύρεμα» της χώρας.
Διαφορετικά τα «ουαί Υμίν Έλληνες πολιτικοί» θα τους ακολουθούν.
Να βλέπουν το μέλλον και όχι μόνο το σήμερα.
Πειραματισμοί δεν ωφελούν, γιατί η πολιτική είναι σαν τον μούστο στο βαρέλι. Μπορεί να γίνει γλυκόπιοτο κρασί, μπορεί όμως και ξύδι! Και τότε;