Το αξιοσημείωτο και αυτό που θα προκαλούσε μια παρέμβασή μας, προφανώς δεν είναι το πανηγυράκι που στήνουν κάθε χρόνο τα άτομα αυτά, αλλά ο τρόπος που το παρουσιάζει (π.χ. τρεις χαρακτηριστικές φωτογραφίες με αποκλειστικό περιεχόμενο την κατεδάφιση -«γκρέμισμα»- του φράγματος Μεσοχώρας !), η άμεση στήριξη που τους προσφέρει και τα πολιτικά μηνύματα που εκπέμπει η «Εφημερίδα των Συντακτών» (5 Αυγούστου 2021).
Θα προσπαθήσουμε στα επόμενα να διαλύσουμε τη «θολούρα» που αποπνέει το δημοσίευμά τους, σχολιάζοντας παράλληλα τις μηδενιστικές θέσεις που προβάλλει.
Ας κάνουμε την αρχή με τον τρόπο που η Εφ - Συν αποτιμά την ενεργειακή ιστορία του τόπου μας. Ως «καταστροφή» περιγράφει τα τέσσερα ιστορικά έργα των δεκαετιών 1950 – 1970 της ΔΕΗ (Ν. Πλαστήρας/Μέγδοβας, Κρεμαστά, Καστράκι, Στράτος) και ως «νέες απειλές» και ολοκλήρωση της καταστροφής θεωρεί τα νέα έργα (Μεσοχώρα, Συκιά, Αμφιλοχία και άλλα μικρότερα).
Προκαλεί μεγάλη εντύπωση η μειωμένη αίσθηση ευθύνης με την οποία η Εφ - Συν μεταφέρει στις νεότερες γενιές (που δεν έζησαν και δεν γνωρίζουν) την πληροφόρηση για τόσο σημαντικά θέματα και η ευκολία με την οποία μειώνει την αξία του αγώνα που, μέσω της ΔΕΗ, έδωσε ο λαός μας για να ανασυγκροτηθεί η κατεστραμμένη μεταπολεμικά Ελλάδα.
Τότε, για παραγωγή ενέργειας, υπήρχε αποκλειστικά και μόνο η δυνατότητα άμεσης αξιοποίησης του λιγνίτη και του υδατικού δυναμικού, με στόχο την ενεργειακή ανεξαρτησία και ασφάλεια, τη μείωση των εισαγωγών πετρελαίου, τη διαμόρφωση των βασικών αναπτυξιακών βάθρων, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών στις πόλεις και την καθημαγμένη ύπαιθρο.
Και όλα αυτά με μοχλό ανάπτυξης και προόδου την κρατική ΔΕΗ για την οποία θα έπρεπε η εφημερίδα αυτή να δείχνει περισσότερο σεβασμό (από τις συλλογικότητες του «οικολογικού» σκοταδισμού δεν έχουμε τέτοιες απαιτήσεις…).
Από την πλευρά μας έχουμε επανειλημμένα αναδείξει την τεράστια σημασία της ΥΗ ενέργειας για τον τόπο μας. Πιστεύουμε πως σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η ανάγκη ενίσχυσης της ΥΗ παραγωγής στο ενεργειακό μίγμα, με αρκετά νέα έργα, είναι εκ των ουκ άνευ.
Η κατάλληλη μορφολογία της χώρας μας, η μεγαλύτερη από κάθε άλλη μορφή ενέργειας εγχώρια προστιθέμενη αξία των σχετικών έργων (80%), το χαρακτηριστικό της «πράσινης» αυτής ενέργειας να καλύπτει με βέλτιστο τρόπο τις αιχμές ζήτησης (σαν τις μέρες που ζούμε…), η συνεισφορά της στην ενεργειακή ανεξαρτησία και ασφάλεια, η δυνατότητα «αποθήκευσης» ενέργειας μέσω του συστήματος άντλησης/ταμίευσης (όπως αυτό της Αμφιλοχίας που η Εφ - Συν προβάλλει ως απειλή !) και η δυνατότητα πολλαπλής αξιοποίησης των υδάτων που συγκεντρώνουν οι αντίστοιχοι ταμιευτήρες των ΥΗ Σταθμών, είναι μερικά από τα βασικά πλεονεκτήματα της ΥΗ ενέργειας.
Θα μπορούσαμε καλοπροαίρετα να δεχθούμε αντίλογο στους παραπάνω ισχυρισμούς μας, απέναντι στην άποψη για τη μη περαιτέρω επέκταση της ΥΗ ενέργειας στη χώρα, όπως άλλωστε έχουν επιλέξει και οι Κυβερνήσεις Τσίπρα και Μητσοτάκη, μέσω των Ενεργειακών Σχεδίων (ΕΣΕΚ), που αμφότεροι, σχεδόν πανομοιότυπα, έχουν εγκρίνει.
Όμως, από αυτό το σημείο έως την ακύρωση - κατεδάφιση - «γκρέμισμα» υφιστάμενων ή/και δρομολογημένων έργων, η απόσταση είναι μεγάλη.
Μας προκαλεί λοιπόν θλίψη όταν η Εφ - Συν, που επαγγέλλεται την «υπεύθυνη δημοσιογραφία», ενθαρρύνει ανεύθυνους «κινηματίες» που συστηματικά καλλιεργούν το μίσος ενάντια σε έργα της ΔΕΗ και του Ελληνικού λαού, χωρίς να σέβονται τους κόπους και τους πόρους που διατέθηκαν για την κατασκευή τους.
Και επιτέλους ποια είναι κατά την Εφ - Συν η δημοκρατική νομιμοποίηση για την κατεδάφιση της Μεσοχώρας, όταν όλες οι Κυβερνήσεις από το 1985 έως σήμερα, συμπεριλαμβανομένου και του πολιτικού χώρου που η εφημερίδα αυτή στηρίζει, έχουν αποφασίσει μέσα από τη Βουλή, με πολύ μεγάλες πλειοψηφίες, να λειτουργήσει το έργο;
Και ας μην επικαλεστούν, ως «φύλλο συκής», τις αποφάσεις του ΣτΕ, διότι πολύ καλά γνωρίζουν ότι άλλο πράγμα είναι οι (ενδεχόμενες) ελλείψεις σε μια διοικητική απόφαση, που ίσως προκαλέσουν την ακύρωσή της από το Ανώτατο Δικαστήριο, όμως είναι τελείως διαφορετικό ότι το ΣτΕ εγκρίνει ή απορρίπτει την υλοποίηση ή την ολοκλήρωση ενός έργου, κάτι που προφανώς βρίσκεται πολύ πέραν της δικαιοδοσίας του.
Και με την ευκαιρία αυτή, τώρα που ήδη τέθηκε σε διαβούλευση η νέα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ) του ΥΗΕ Μεσοχώρας (προσαρμοσμένη στις παρατηρήσεις της περσινής ακυρωτικής απόφασης του ΣτΕ), η Εφ - Συν θα στηρίξει τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου, του λαού και των οργανώσεών του, για οριστική έγκριση και λειτουργία της Μεσοχώρας ή θα συνεχίσει να τη θεωρεί ως «μόνιμη απειλή» για τον Αχελώο, διοχετεύοντας αρνητικά συναισθήματα (από αμφιβολία έως μίσος) για το σημαντικό αυτό έργο; Θα ταυτιστεί με τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που (υποθέτουμε) ότι αυτήν τη φορά θα στηρίξει τη Μεσοχώρα, ή «θα το παίξει σε δύο ταμπλό», προβάλλοντας ισότιμα (για να μην πούμε προνομιακά…..) τους σκοταδιστές της καταστροφής ενός έργου αξίας πάνω από 500 εκατ. ευρώ;
Ανάλογα ισχύουν και για το ημιτελές έργο της Συκιάς, που, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αποτελεί τον βασικό ταμιευτήρα για μεταφορά υδάτων στον θεσσαλικό κάμπο, αποτελεί ταυτόχρονα ένα σημαντικό ΥΗ έργο.
Και μια αναφορά στα ΥΗ έργα της ιδιωτικής εταιρίας ΤΕΡΝΑ στην Αμφιλοχία, τα οποία, ως γνωστόν, έχουν σχεδιαστεί με το σύστημα άντλησης - ταμίευσης, που αποτελεί ουσιαστικά ένα καινοτόμο και απολύτως οικολογικό σύστημα αποθήκευσης της ενέργειας.
Όταν αυτά παρουσιάστηκαν πριν λίγα χρόνια με επισημότητα σε ειδική εκδήλωση στο Ζάππειο, ο τότε υπουργός Ανάπτυξης κ. Πιτσιόρλας, ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης Τσίπρα, εκφράστηκε με ενθουσιασμό για τη σημασία του έργου αυτού.
Τότε δεν διαπιστώσαμε καμία αποστασιοποίηση από την Εφ - Συν, ούτε ως προς τη σκοπιμότητα του έργου, ούτε ως προς το ιδιοκτησιακό του καθεστώς. Στη συνέχεια η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αδειοδότησε (περιβαλλοντικά και …πολιτικά) το έργο. Συνεπώς για ποιο λόγο σήμερα η Εφ-Συν εντάσσει την Αμφιλοχία στα έργα που καταστρέφουν τον ποταμό και το χαρακτηρίζει ως «ανοικτό» θέμα;
Ας ελπίσουμε πως η εφημερίδα αυτή θα επανεξετάσει τις θέσεις της σχετικά με την ΥΗ ενέργεια και θα επαναξιολογήσει τη στάση της απέναντι στους κήρυκες των «κατεδαφίσεων», και μάλιστα χωρίς κανένα σεβασμό στις δημοκρατικά ειλημμένες αποφάσεις.
ΥΓ: Αμέσως μετά το δημοσίευμα αποστείλαμε τις απόψεις μας στην Εφ-Συν, χωρίς έως σήμερα (18/8) αυτές να έχουν δημοσιευθεί.*Γέμτος Φάνης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,
Από τους Γιαννακό Κώστα, πρόεδρο Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας, Γκούμα Κώστα, γεωπόνο, πρ. δ/ντήςΕγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρο ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, Μπαρμπούτη Τάσο, πολιτικό μηχανικό, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέα ΤΕΕ/ΚΔ-Θ
