υδροϋλεκρικούς σταθμούς "χώρεσε" χωρίς εμπόδια και περίεργες εμμονές η λεκάνη του Αχελώου; Αρχίζοντας λοιπόν από τις εκβολές και προχωρώντας προς τις πηγές κατασκευάστηκαν και λειτουργούν χωρίς εμπόδια τα εξής έργα. Ο ΥΗΕ ΣΤΡΑΤΟΥ Ι το ’89, ΣΤΡΑΤΟΥ ΙΙ το ’99, ΔΑΙΝΟΖΑΡΑ τελευταία, ΚΑΣΤΡΑΚΙΟΥ το ’69, ΚΡΕΜΑΣΤΩΝ το ’66 και το υπόδειγμα ΠΛΑΣΤΗΡΑ το ’60 (!). Γιατί στην ευχή λοιπόν επαναστάτησαν κάποιοι και ένα ολόκληρο Κόμμα του 4% (τώρα 20% από πασοκογενείς εισροές) και καθηλώνουν μαζί με άλλους εμμονικούς έργα που σχεδίασε η ίδια ΔΕΗ με τους μελετητές της;
Αν εδώ ασχοληθώ με την "επιχειρηματολογία", που από την αρχή απέρριψε το ΣτΕ, καθηλώνοντας όμως για χρόνια τη συνέχιση των έργων, για να προστατευθεί η μονή Μυροφύλλου (σημ: 40 τζαμιά βύθισε η Τουρκία για τα φράγματα του Ευφράτη). Διαρκώς και με επτά αποφάσεις του από τα μέσα του ’90 μέχρι το ’14 αυτό το Δικαστήριο έσυρε από τη ...φαρέτρα καμιά διακοσαριά διατάξεων μία, δύο από αυτές, που έκρινε, ότι είχε παραβιασθεί από τις μελέτες! Μετά το 14 ήλθαν στην εξουσία εμμονικοί και συμπλέοντες κατά 70% παλαιοπασόκοι. Εκείνοι ντε που περηφανεύονταν, ότι επί Ανδρέα το ’86 ξεκίνησαν αυτά τα μεγάλα σύνθετα έργα στον Αχελώο. Μην ξεχνάμε, πως το πρώτο, πρώτο έργο που υλοποιήθηκε ήταν η σήραγγα εκτροπής 17,4 χιλ. για 1,2 δισ. κυβικά μέτρα τον χρόνο προς τη Θεσσαλία!
Μεσοχωρίτες, συριζαίοι και κάποιοι "περιβαλλοντολόγοι" υπέρ πτηνών, διπόδων, τετραπόδων και... ορεινών πολιτισμών (καλούμαστε να πιστέψουμε ως ειλικρινές το ενδιαφέρον) που θα" πληγούν", δεν θέλουν τα έργα. Σε όλα τα άλλα υδρ. έργα του Αχελώου τίποτα από αυτά, ούτε και καμιά διάταξη νόμου στάθηκαν εμπόδιο να λειτουργήσουν. Πέτυχαν εδώ όμως και τα καθήλωσαν με τρόπους και μέσα που σε κάνουν να απορείς, αν έχει απομείνει στην ελληνική Πολιτεία ίχνος θεσμικής, πολιτικής και εθνικής ευθύνης. Αλλά και ένα τόσο δα ίχνος σοβαρότητας! Οι ιδιώτες επενδυτές- όπως στις Σκουριές της Χαλκιδικής θα νοιαστούν να κάνουν τα έργα, και κανένα ΣτΕ δεν θα σταθεί εμπόδιο στην ολοκλήρωσή τους, αφού οι μελέτες. θα γίνουν σωστά και σωστές θα τις κρίνει το Δικαστήριο. Κάτι ξέρω.
Και για έναν ακόμα λόγο σκέφτομαι, πως χρειάζεται να εκχωρηθούν οι σταθμοί παραγωγής με τα έργα εκτροπής, ώστε να ολοκληρωθούν και λειτουργήσουν μιά που οι εμμονικοί θέλουν να τα γκρεμίσουν. Η ιλαροτραγωδία είναι, πως τα 300 εκ. ευρώ της κατεδάφισης αντιστοιχούν στα 300, που χρειάζεται η ολοκλήρωσή τους. Ενώ με λιγότερα από 70 μπαίνει σε λειτουργία ο έτοιμος από πολλά χρόνια υδροϋλεκτρικός σταθμός Μεσοχώρας, το φράγμα και η λίμνη. Αυτά θα μεταμορφώσουν το οικοσύστημα της περιοχής. Να σημειώσω εδώ, πως το 2017 στα σχέδια διαχείρισης υδάτων που κατέθεσε ο Φάμελλος στην Ε.Ε., απέκλεισε ο αθεόφοβος την εκτροπή.*.
Να εκχωρηθούν λοιπόν, και για να μη θίγεται άλλο το κύρος Δικαστών και ολόκληρου του Συμβουλίου Επικρατείας από όχι καλοπροαίρετους, που κάνουν τον "υποψιασμένο" λέγοντας, πως ο Αχελώος ήταν το βολικό άλλοθι για τις Σκουριές της Χαλκιδικής. Είχα έναν διάλογο με κάποιον πριν καιρό, όταν δημοσιεύτηκε η εγκωμιαστική επιστολή Αλιβιζάτου για την τωρινή Πρόεδρο της Δημοκρατίας που χειριζόταν σε παράλληλους χρόνους τις υποθέσεις Σκουριών Χαλκιδικής και Αχελώου. Μου έλεγε πως: Η ανοησία της ματαίωσης των έργων βρίσκει πρώτους αρωγούς τους "περιβαλλοντολόγους", που πληρώνουμε οι φορολογούμενοι, για να τορπιλίζουν την ανάπτυξη. Ύστερα τις ανεξήγητες αποφάσεις του ΣτΕ. "Και γιατί ανεξήγητες", τον ρώτησα. Μου απάντησε, ότι το Δικαστήριο αυτό, ενώ δεν τόλμησε να κατεδαφίσει τα έργα, τα καθηλώνει διαρκώς αξιώνοντας συνεχώς νέες περιβαλλοντικές μελέτες με έξι μέχρι τώρα αποφάσεις του, από τις οποίες πλουτίζουν μελετητικά γραφεία της Αθήνας, ή ίσως ένα γραφείο. Του αντέτεινα, πως οι αποφάσεις παίρνονται από πολλούς Δικαστές. Όλοι δεν μπορεί να κάνουν λάθος. Είχε κι εδώ τον αντίλογο. Απάντησε, πως οι συλλογικές αποφάσεις στα ελληνικά Δικαστήρια είναι γράμμα κενό. Ένας στην ουσία προτείνει και μόνος του αποφασίζει εδώ και χρόνια. Άκουσα τη συνέχεια, που διατυπώνω, όπως τη θυμάμαι.
"Αν πω, ή γράψω - συνέχισε-, πως συνήθως οι διασκέψεις είναι ανύπαρκτες, και γίνεται καταλυτικός ο ρόλος του Εισηγητή, θα βρεθώ κατηγορούμενος. Αντε ν' αποδείξω, ότι έχω δίκιο. Αρκούμαι να πω, ότι πριν μερικά χρόνια σε διάσκεψη Αρείου Πάγου "εμφανίστηκε" μακαρίτης Αρειοπαγίτης μέσα σε διάσκεψη. Επαρχιώτης νομικός είμαι. Τη ζωή μου έφαγα στα Δικαστήρια. Εχω άποψη και γνώση, αλλά δεν ενδιαφέρουν. Λίγα πράγματα θα επισημάνω όμως, που δεν αφήνουν σε ηρεμία τον νου μου για τις αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, και τις ενέργειες Δημοσίου και ΔΕΗ στην υπόθεση "Αχελώος". Με ευθύνη του ΣτΕ υπάρχουν στην Πίνδο εδώ και τρεις δεκαετίες οι σεληνιακοί κρατήρες στη Μεσοχώρα και τη Συκιά. Τονίζω: "του Δικαστηρίου". Όχι μιάς Δικαστή ως Εισηγήτριας και Προέδρου στις Δίκες αυτές. Εχω μελετήσει τις ευρύτερα γνωστές αποφάσεις των Σκουριών και του Αχελώου και θαύμασα τη δύναμη του δικαστικού βολονταρισμού.**
Θα επανέλθω με τις θέσεις μου την άλλη Τρίτη. Θα προσπαθήσω να δικαιολογήσω και τον ανθρώπινο θυμό μου, με όσα ανεξήγητα-για μένα-έχουν συμβεί στην ιστορία αυτή. Νομίζω πως πολιτικοί και δικαστές οφείλουν να συμβάλλουν στην πρόοδο ενός τόπου. Να υπηρετούν το γενικό καλό. Αυτό οφείλει και η νομική επιστήμη. Όχι να μεταβάλλεται σε πουκάμισο αδειανό.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
*Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπέβαλε στην Ε.Ε. το ’17 το σχέδιο διαχείρισης υδάτων (ΣΔΥ) της λεκάνης Αχελώου. Ετσιθελικά ο Φάμελλος απέκλεισε την εκτροπή. Μόνον μετά το ‘23 επιτρέπεται αναδιαμόρφωση. Τον θεωρώ καταστροφέα. Ο αποκλεισμός της μερικής εκτροπής (που την κατέληξαν σε 250 εκ. κυβ. μέτρα- από το 1,2 δισ. τον χρόνο- σε καμία απολύτως επιστημονική θεώρηση στηρίζεται.
**Βολονταρισμός γαλλ. volontarisme. Τάση που αποδίδει στη βούληση πρωταρχική θέση σε σχέση με άλλες λειτουργίες.
