Διέξοδος, μόνο με διάλογο

Του Σωτήρη Κολλάτου
Στα μπλόκα σ΄ ολόκληρη τη χώρα συγκεντρώνονται κατά χιλιάδες οι αγρότες και εκατοντάδες τα τρακτέρ. Ζητούν και δικαίως μπορώ να πω να ληφθούν μέτρα για τη βελτίωση της οικονομικής και ασφαλιστικής τους θέσης, στην οποία βρίσκονται, το ίδιο γίνεται και σε πολλές πόλεις που απεργούν και διαδηλώνουν στις συγκεντρώσεις που οργανώνουν η ΓΣΕΕ και πολλές ομοσπονδίες. Τα προβλήματά τους είναι γνωστά και δίκαια, οι λύσεις τους όμως και το μέγεθός τους εξαρτάται κάθε φορά από την οικονομική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα. Αυτός είναι ο απαραίτητος όρος που όλοι πρέπει πάντα να τον έχουμε υπόψη. Οι αποκλεισμοί ιδιαίτερα οι πολύωροι των δρόμων και η άρνηση κάθε συζήτησης, οι εντάσεις και ο φανατισμός και η διατήρηση της οξύτητας δεν βοηθούν τη χώρα να βελτιώσει τα προβλήματα και να φράξει τον δρόμο προς τον γκρεμό στο χείλος του οποίου βρίσκεται.
Προβλήματα αντιμετωπίζουν όλα τα κοινωνικά στρώματα. Να αναφερθούμε στους εργαζόμενους με μεροκάματο ή μισθό, που έχουν υποστεί πολλές μειώσεις με τους συνταξιούχους με συντάξεις πείνας, και στους χιλιάδες ανέργους, ή να κάνουμε λόγο για τη νεολαία που βρίσκεται στην πιο δύσκολη θέση από όλους; Γιατί τα παιδιά αυτά ξόδεψαν οι γονείς τους, κουράστηκαν τα ίδια για να τελειώσουν τις σπουδές τους και βρίσκονται σε κάποια ηλικία που θέλουν με τις γνώσεις που απέκτησαν να προσφέρουν για την πατρίδα τους, με τη δουλειά τους μένουν άνεργοι χωρίς καμία κοινωνική συμπαράσταση και η ασφαλιστική κάλυψη είναι γι΄ αυτούς ένα μακρινό όνειρο.
Αναγκάζονται να παίρνουν το δρόμο της μετανάστευσης προσφέροντας τις γνώσεις που απέκτησαν στην Ελλάδα σε ξένες χώρες.
Το συμπέρασμα που βγαίνει απ΄ όλα τα παραπάνω είναι ότι ολόκληρη η χώρα βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση και ο λαός υποφέρει εκτός από κείνους βέβαια που συνέβαλαν και ευθύνονται με τη μακρόχρονη κακή διακυβέρνηση της χώρας, με τα ρουσφέτια και τα σκάνδαλα που πλούτισαν κατέχοντας θέσεις στον κρατικό μηχανισμό και τα συσσωρευμένα πλούτη από τις σκανδαλώδεις ενέργειες και τις ξένες και ντόπιες μίζες, αύξησαν τον πλούτο τους και έβγαλαν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό. Αυτοί έχουν την μεγάλη ευθύνη για το γεγονός ότι η χώρα μας βρίσκεται στα πρόθυρα της οικονομικής πτώχευσης και αποπομπής από το ευρώ.
Η αλήθεια είναι ότι όλος ο λαός υποφέρει, τα τελευταία χρόνια, τα ασφαλιστικά ταμεία, έχουν οδηγηθεί στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, γιατί τα αποθεματικά τους κατασπαράχθηκαν από τις κυβερνήσεις που πέρασαν τα τελευταία και πλέον χρόνια και τα ταμεία για να πληρώσουν τις συντάξεις δανείζονταν από τις τράπεζες με υπέρογκο επιτόκιο ενώ τα δικά τους χρήματα ήταν κατατεθειμένα στις τράπεζες σχεδόν χωρίς τόκο, για να μην αναφερθούμε πόσα αποθεματικά χάθηκαν στο χρηματιστήριο. Αν δεν είχε συμβεί αυτή η καταλήστευση θα μπορούσαν τα ταμεία να αντέξουν περισσότερο χρόνο την κρίση και να δείξουν κάποια μεγαλύτερη αντοχή. Ας σημειώσουμε εδώ ότι οι συντάξεις του Φλεβάρη που διανύουμε δόθηκαν με δανεικά που πήραν τα ταμεία και εύκολα διερωτάται κανείς τι θα γίνει στο άμεσο μέλλον. Είναι γνωστό ότι για να σταθούν όρθια τα ταμεία και να μπορούν να πληρώσουν τις συντάξεις, πρέπει ν΄ αλλάξει ο συσχετισμός μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων γιατί δεν είναι δυνατό από τις εισφορές που εισπράττουν από τρεις περίπου εργαζομένους να πληρώνεται ένας συνταξιούχος.
Αυτό συμβαίνει τα τελευταία χρόνια και συνεχώς χειροτερεύει με την ανεργία που αυξάνεται. Πρέπει να υπάρξουν μέτρα που θα την περιορίσουν και θα δυναμώσουν την ανάπτυξη - έτσι μόνο θα βγει η χώρα από την κρίση. Το μνημόνιο δεν το ψήφισε μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση και τα άλλα μικρότερα κόμματα του δημοκρατικού τόξου "πουν  σήμερα περί άλλα τυρβάζουν.
Ο φανατισμός, οι υπερβολές που ξεπερνούν τα όρια, δεν ωφελούν σε τίποτα, αλλά βλάπτουν όλους. Μόνο ο διάλογος ο σωστός μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και όλων των εργαζομένων που βρίσκονται στους δρόμους μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα.