Η επιστήμη απαντά για όλες εκείνες τις φορές που ο εσπρέσο δεν σε "έπιασε".
Ως χρονοφαρμακολογία ή χρονοθεραπευτική μπορεί να οριστεί η μελέτη της αλληλεπίδρασης των βιολογικών ρυθμών και της δράσης ενός φαρμάκου. Ο σημαντικότερος παράγοντας που καθορίζει αυτή τη διαδικασία, είναι σύμφωνα με τους επιστήμονες, το φως και η επίδρασή του στον 24ωρο κύκλο των σωματικών λειτουργιών.
Η μελέτη λοιπόν των ημερήσιων μεταβολών στο καρδιαγγειακό σύστημα και η παρακολούθηση όλων των λειτουργιών του εγκεφάλου που συνδέονται νευρολογικά, αλληλεπιδρούν και δημιουργούν τον ανθρώπινο χάρτη που καθορίζει όλη τη μέρα μας. Κάπου εδώ, αρχίζει να εμπλέκεται η καφεΐνη και η αποτελεσματικότητά της.
Ο νευρολόγος Steven Miller, έχει αναπτύξει μια ενδιαφέρουσα επιστημονική θεωρία για το ποια είναι η ιδανική ώρα που πρέπει να καταναλώνουμε τον αγαπημένο μας καφέ. Με δεδομένο το ότι ο καφές έχει ομοιότητες με πολλά φάρμακα ως προς την επίδρασή του, ο Miller εξηγεί πως ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Όλο αυτό το αναλύει πολύ επιστημονικά αλλά το πιο ενδιαφέρον κομμάτι είναι η πρόταση του για το ποια είναι η ιδανική ώρα για καφέ.
Η χρονοφαρμακολογία λοιπόν, λέει πως σε γενικές γραμμές, ο πιο αποτελεσματικός καφές της ημέρας είναι αυτός που καταναλώνεται μετά τις 9:30 και έως τις 11:30 το πρωί. Το δίωρο αυτό είναι που τα επίπεδα κορτιζόλης (γνωστή και ως ορμόνη του στρες) στον ανθρώπινο οργανισμό είναι χαμηλά και η καφεΐνη θα αποδώσει το μέγιστο της ισχύς της. Νωρίτερα από τις 9, τα επίπεδα είναι υψηλά και ουσιαστικά ο καφές είναι ένα placebo που περισσότερο ψυχολογικά επιδράει.
Συνεπώς, το να καταναλώνεται άσκοπα και άκαιρα, προκαλεί αυτό που όλοι έχουμε ακούσει αλλά τώρα έρχεται και δια στόματος επιστήμης. Ότι ακριβώς συμβαίνει όταν για παράδειγμα γίνεται κατάχρηση ισχυρών παυσίπονων για έναν απλό πονοκέφαλο, συμβαίνει και με τον καφέ... Παθαίνουμε ανοσία και ο καφές δεν μας "πιάνει"!
