Του Δημήτρη Αβρανά, μέλους Δ.Σ. Οδοντιατρικού Συλλόγου Λάρισας, εκπροσώπου ΔΗΠΑΚ Οδοντιάτρων
Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί πλέον στον τομέα της οδοντιατρικής περίθαλψης είναι δραματική για τη λαϊκή οικογένεια και συνεχώς θα χειροτερεύει. Η οδοντιατρική βέβαια ήταν πάντα ακριβή και τις «καλές εποχές» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, τώρα όμως ήδη για τα πλατιά λαϊκά στρώματα η στοματική υγεία και οι υπηρεσίες που απαιτούνται γι’ αυτήν αποτελεί απλησίαστο είδος πολυτέλειας. Δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά αφού οι γενικότερες ανατροπές στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης- εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών υγείας συμπαρασύρουν και τον κλάδο της οδοντιατρικής.
Με τη δημιουργία του ΕΟΠΥ ισοπεδώθηκαν κι αυτές ακόμα οι ελάχιστες παροχές που υπήρχαν σε ορισμένα ταμεία για την οδοντιατρική περίθαλψη ενώ ενδεικτικά αξίζει να σημειώσουμε ότι σε επίπεδο νομού Λάρισας έχουν κλείσει τα οδοντιατρικά τμήματα στα Κέντρα Υγείας Ελασσόνας, Αγιάς και Γόννων.
Από την άλλη πλευρά, αντίστοιχα δραματικά επιδεινώνεται και η θέση της πλειοψηφίας των αυτοαπασχολούμενων και μισθωτών οδοντιάτρων, ιδιαίτερα των νέων συναδέλφων. Το μεγάλο κόστος των οδοντιατρικών υλικών και μηχανημάτων, τα τραπεζικά δάνεια για τον εξοπλισμό του οδοντιατρείου, η φορολογική επίθεση, το κόστος της διαρκούς επιμόρφωσης που πλέον θα επιβάλλεται, σε συνδυασμό με το δραστικό χτύπημα του λαϊκού εισοδήματος και της ανεργίας, εκ των πραγμάτων δημιουργούν ασφυκτικούς όρους για την επιβίωση του σημερινού οδοντιατρείου με μικρά και μεσαία εισοδήματα.
Σ’ όλα αυτά έρχονται να προστεθούν και νέες αλλαγές- επιβαρύνσεις για τα οδοντιατρεία, όπως η υποχρεωτική ασφάλεια αστικής ευθύνης (οδηγία της Ε.Ε.) και ο νόμος περί διαχείρισης των αποβλήτων, με κερδισμένες τις εταιρίες που δραστηριοποιούνται στους συγκεκριμένους χώρους. Η πλειοψηφία του Δ.Σ. του Οδοντιατρικού Συλλόγου Λάρισας εξάντλησε την πρόταση διεξόδου για τους συναδέλφους στο να κάνει έρευνα αγοράς και να συγκεντρώσει προσφορές από τις εταιρείες, να καταλήξει και να προτείνει την πιο συμφέρουσα!
Επιπλέον από 1.1.2014 μπήκαν σε εφαρμογή οι διατάξεις του νέου κώδικα φορολογίας εισοδήματος με την ισχύ των φορολογικών συντελεστών 26% και 33%, την κατάργηση του αφορολόγητου, την κατάργηση των βιβλίων κίνησης ασθενών και εσόδων- εξόδων, την υποχρεωτική χρήση τραπεζικής οδού για συναλλαγές άνω των 500 ευρώ για αγορές υλικών ή αμοιβές προς το ιατρείο, την αύξηση των προστίμων για φορολογικές παραβάσεις κ.λπ. Αλλαγές που τσακίζουν το εισόδημα μικρών και μεσαίων οδοντιάτρων, που οδηγούν στο κλείσιμο οδοντιατρείων, στη φυγή ιδιαίτερα των νέων συναδέλφων στο εξωτερικό, στη μετατροπή τους σε φτηνό εργατικό δυναμικό σε ιδιωτικές οδοντιατρικές κλινικές εντός και εκτός Ελλάδας.
Η ύπαρξη μεγάλου αριθμού αυτοαπασχολούμενων οδοντιάτρων αποτελεί αναχρονισμό για τους μεγάλους επιχειρηματίες και εμπόδιο για να επενδύσουν στον τομέα της στοματικής υγείας, να συγκεντρώσουν τη δράση σε πολυοδοντιατρεία και να αποσπάσουν μεγαλύτερο κομμάτι από την «πίτα» της αγοράς. Όσο η υγεία παραμένει εμπόρευμα και ο αυτοαπασχολούμενος οδοντίατρος λειτουργεί στα πλαίσια του ανταγωνισμού με τους κανόνες της αγοράς θα πολλαπλασιάζονται οι συνάδελφοι που θα επιδεινώνεται η θέση τους, ενώ τα λαϊκά στρώματα δεν θα μπορούν να έχουν σύγχρονες οδοντιατρικές υπηρεσίες, δημόσιες και δωρεάν που να καλύπτουν τις ανάγκες τους.
Μόνη και ουσιαστική διέξοδος για τους αυτοαπασχολούμενους μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, τους μισθωτούς, τους άνεργους, τους νέους οδοντιάτρους είναι να οργανώσουν τον αγώνα τους, να αλλάξουν τους συσχετισμούς στους Συλλόγους τους, να ενισχύσουν τη συμμαχία με τους εργατοϋπάλληλους, τους μικρούς επαγγελματίες, τους φτωχούς αγρότες, να μην διστάσουν να παλέψουν μαζί τους.
Σε ένα αποκλειστικά Δημόσιο, Δωρεάν Σύστημα Υγείας που θα χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, με κύτταρο το πλήρως εξοπλισμένο και στελεχωμένο Κέντρο Υγείας, ο οδοντίατρος με ικανοποιητικούς μισθούς, ανθρώπινα ωράρια και συνθήκες δουλειάς, ελεύθερο χρόνο, θα απαλλαγεί από το άγχος της ανεργίας ή του ανταγωνισμού για τη διατήρηση του ιατρείου του που τον οδηγεί σε εξαντλητικούς ρυθμούς συνεχόμενης εργασίας.
