Τη σχέση που συνδέει τη σωματική άσκηση με τον περιορισμό του αισθήματος της πείνας επιχειρούν να αποκωδικοποιήσουν μελέτες, οι οποίες βλέπουν το φως της δημιοσιότητας.
Μία εξ αυτών θέτει στο μικροσκόπιό της το νήμα που μπορεί να συνδέει τη σωματική δραστηριότητα με την πείνα. Αν και οι επιστήμονες διευκρινίζουν ότι πρόκειται απλώς για τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας, τα οποία πρέπει να επαληθευτούν και σε πειραματικό επίπεδο, οι ίδιοι αποφαίνονται ότι η άσκηση μπορεί να μειώσει το αίσθημα της πείνας, επιδρώντας έτσι και στις δύο πλευρές του ενεργειακού ισοζυγίου (μείωση των θερμίδων από την τροφή λόγω μείωσης της πείνας, παράλληλα με αύξηση των θερμίδων που καίει το σώμα με την άσκηση), και τελικά να συμβάλει πιο αποτελεσματικά στον έλεγχο του βάρους.
Για τις ανάγκες της μελέτης, οι επιστήμονες ζήτησαν από νέους άνδρες και γυναίκες να ακολουθήσουν την εξής τακτική: μία ημέρα να είναι σωματικά δραστήριοι και για μία ημέρα να μην κάνουν καμία δραστηριότητα. Τα πρώτα ευρήματα της μελέτης συνηγορούν υπέρ της σύνδεσης της καθιστικής ζωής με τα επίπεδα των ορμονών στον ανθρώπινο οργανισμό, τα οποία ρυθμίζουν και το αίσθημα της πείνας και του κορεσμού της. Αυτό που μένει πλέον είναι να επιβεβαιωθεί η παραπάνω σχέση και σε πειραματικό επίπεδο, προοπτική που μπορεί να δημιουργήσει νέα δεδομένα για τη διαχείριση του σωματικού βάρους και την αντιμετώπιση της μάστιγας της εποχής, της παχυσαρκίας.
Σωματική δραστηριότητα και ισορροπημένη διατροφή "πάνε πακέτο"
Δεν πρόκειται ασφαλώς για την πρώτη προσπάθεια της επιστήμης να συνδέσει τη σωματική άσκηση με τις διατροφικές συνήθειες του ανθρώπου.
Άλλη πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι υπάρχει ευθεία συνάρτηση ανάμεσα στη σωματική άσκηση και τις διατροφικές επιλογές του ανθρώπου, καθώς άτομα τα οποία γυμνάζονται φαίνεται να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης σε μια ισορροπημένη διατροφή.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι όλες οι συστάσεις παγκοσμίως στοχεύουν στην προώθηση ενός συνολικού τρόπου ζωής που να περιλαμβάνει και τα δύο απαραίτητα στοιχεία, σωματική δραστηριότητα και ισορροπημένη διατροφή, και τονίζουν ότι επιδιώκοντας μεμονωμένα το ένα ή το άλλο, δεν θα έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα στην καταπολέμηση του προβλήματος της παχυσαρκίας, αλλά και γενικότερα στην υγεία μας.