Σε κάθε περίπτωση, η κατανόηση του κάθε σταδίου, από το οποίο μπορεί να περάσει η υγεία των οφθαλμών, κρίνεται επιτακτική και μπορεί να βοηθήσει τον καθένα να διατηρήσει καθαρή και ευκρινή την όρασή του για πολλά χρόνια. Επειδή λοιπόν, κάθε φάση της ζωής συνοδεύεται από τις δικές της προκλήσεις και απαιτήσεις στη φροντίδα των ματιών, θα ήταν χρήσιμο να καταγραφούν όλες οι ανάγκες του οπτικού συστήματος ανά τα χρόνια. Ας προχωρήσουμε λοιπόν στην ανάλυσή τους!
- 1. Η όραση στη βρεφική και παιδική ηλικία
Ήδη από τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου, τα μάτια υφίστανται μια σημαντική ανάπτυξη. Τα προβλήματα όρασης μπορούν εύκολα να μείνουν αδιάγνωστα στα παιδιά, είτε επειδή τα ίδια δυσκολεύονται να περιγράψουν την αδυναμία τους, είτε επειδή οι γονείς δεν αναγνωρίζουν εγκαίρως τα σημάδια. Όπως και να έχει, η πρώιμη ανίχνευση και θεραπεία είναι το κλειδί για την προστασία της όρασης ενός παιδιού και παίζει καθοριστικό ρόλο στην μετέπειτα ζωή του.
Για παράδειγμα, πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν διαθλαστικά σφάλματα, όπως είναι ο αστιγματισμός, η μυωπία και η υπερμετρωπία, παθήσεις οι οποίες εμποδίζουν το φως να εστιάσει στο σωστό μέρος του αμφιβληστροειδούς, προκαλώντας έτσι θολή όραση. Παράλληλα, ο στραβισμός και η διπλωπία αποτελούν εξίσου συχνές οφθαλμολογικές ανωμαλίες, οι οποίες μπορούν να ανιχνευτούν και να αντιμετωπιστούν προκειμένου να βελτιωθεί η οπτική οξύτητα του παιδιού. Πάντως, μια πιο ενδελεχής έρευνα στο βιογραφικό του χειρουργού οφθαλμίατρου Θάνου Μπεζάτη, αλλά και σε άλλους ειδικούς επαγγελματίες, μπορεί να βοηθήσει τον καθένα να βρει τις υπηρεσίες που χρειάζεται για την εκάστοτε περίπτωση!
- 2. Η όραση στην εφηβική ηλικία
Η εφηβική ηλικία αποτελεί μια μεταβατική περίοδο στη ζωή ενός ανθρώπου, όπου το σώμα και οι ανάγκες του αλλάζουν ραγδαία. Επομένως, είναι φυσιολογικό περίπου μεταξύ των ηλικιών 13 και 18 να εμφανιστούν προβλήματα όρασης, τα οποία μπορούν να δυσκολέψουν την εστίαση και να μειώσουν σημαντικά την οπτική ευκρίνεια.
Βέβαια, συχνά πολλοί έφηβοι συνδέουν τις παθήσεις και τις ασθένειες των ματιών με τα γηρατειά, μια άποψη που δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Η παραμέληση των τακτικών οφθαλμολογικών εξετάσεων, καθώς κι η παρατεταμένη έκθεση στις οθόνες μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα όρασης, που είναι πιθανό να διαρκέσουν και για το υπόλοιπο της ζωής του ατόμου. Παρόλα αυτά οι έφηβοι, εξαιτίας της νεαρής τους ηλικίας, έχουν την ελαστικότητα να κάνουν μια ολοκληρωμένη εξέταση για τα μάτια τουλάχιστον κάθε δύο χρόνια, αν φυσικά δεν απαιτείται διόρθωση της όρασης. Αν πάλι χρειάζονται γυαλιά ή φακούς επαφής, όπως είναι εκείνοι της Bausch & Lomb, τότε θα πρέπει να εξετάζονται ετησίως ή κατόπιν συνεννόησης με τον οφθαλμίατρό τους!
- 3. Η όραση στην ενήλικη ζωή
Είναι γεγονός ότι οι αλλαγές στην όραση είναι αναπόφευκτες με την ηλικία. Ακόμα κι αν κατά την περίοδο της νεότητας η όραση βρισκόταν σε εξαιρετικά επίπεδα, είναι πιθανό να εκδηλωθούν διάφορα προβλήματα και παθήσεις κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής. Μπορεί δηλαδή η ανάπτυξη του οπτικού συστήματος να φτάνει στην ωριμότητα γύρω στην ηλικία των είκοσι ετών και να παραμένει συνήθως σταθερή κατά τη διάρκεια των τριάντα, όμως αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα εμφάνισης μιας πάθησης.
Στη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, η πρεσβυωπία και η υπερμετρωπία αποτελούν μερικά από τα πιο συνηθισμένα διαθλαστικά προβλήματα και μπορούν να περιορίσουν την οπτική ικανότητα. Επιπλέον, είναι αρκετοί αυτοί, που από τα 45 τους χρόνια, αρχίζουν να βλέπουν “μυγάκια” και λάμψεις, ενώ άλλοι αντιμετωπίζουν συμπτώματα ξηροφθαλμίας και δακρύρροιας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο οφθαλμίατρος συνήθως προτείνει μια περιοδική παρακολούθηση για να αντιμετωπιστούν οι διάφορες πιθανές οφθαλμικές παθολογίες στο πιο πρώιμο στάδιό τους!
- 4. Η όραση στους ηλικιωμένους
Καθώς ο άνθρωπος αγγίζει την τρίτη ηλικία, οι αισθητηριακές του λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης της όρασης, παρουσιάζουν σταδιακή επιδείνωση. Είναι λοιπόν ευρέως γνωστό ότι οι περισσότερες οφθαλμικές παθήσεις που απειλούν την όραση αυξάνονται δραματικά μετά την ηλικία των 75 ετών και μπορούν να οδηγήσουν σε εξασθένηση της οπτικής λειτουργίας, ή ακόμα και σε τύφλωση.
Μάλιστα, πολλές παθήσεις των ματιών δεν εμφανίζουν προειδοποιητικά σημάδια και αναπτύσσονται ανώδυνα, με αποτέλεσμα οι αλλαγές στην όραση να γίνονται αντιληπτές σε ένα πιο προχωρημένο στάδιο. Η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, ο καταρράκτης, το γλαύκωμα και η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς αποτελούν μερικά οφθαλμικά νοσήματα, που συνδέονται με τα γηρατειά και χωρίς την απαραίτητη θεραπεία, μπορούν να έχουν σοβαρές και μη αναστρέψιμες επιπλοκές στην όραση του ηλικιωμένου. Σε αυτή την ηλικιακή φάση, οι οφθαλμολογικές εξετάσεις θα πρέπει να αυξηθούν, ώστε να εκτελούνται πιο τακτικά οι κατάλληλοι προληπτικοί έλεγχοι και να βρίσκεται κάθε φορά το ιδανικό σχέδιο θεραπείας!
Η υγεία των ματιών αποτελεί ένα αδιαπραγμάτευτο προνόμιο που όλοι, ανεξάρτητα από την ηλικία, πρέπει να αναγνωρίζουν. Όταν ο καθένας κατανοήσει τις οφθαλμικές του ανάγκες, τότε θα καταφέρει να μειώσει τον κίνδυνο των επιπλοκών, να βελτιστοποιήσει την όρασή του και να διασφαλίσει την καλή της λειτουργία και στο μέλλον!
