Ο Συνήγορος του Πολίτη διερεύνησε καταγγελία που αφορούσε τα συνεργαζόμενα νοσοκομεία Καστοριάς και Γρεβενών. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη αναφορά το νοσοκομείο Γρεβενών αρνήθηκε να δεχθεί από το Νοσοκομείο Καστοριάς επίτοκο γυναίκα που βρισκόταν σε έναρξη τοκετού και χρειαζόταν επείγουσα ιατρική φροντίδα. Αυτό συνέβη παρότι η εφημερεύουσα γυναικολόγος του νοσοκομείου Καστοριάς όπου εισήχθη αρχικά η επίτοκος, έκανε έκκληση για παροχή περίθαλψης, λόγω έλλειψης αναισθησιολόγου. Το αποτέλεσμα ήταν η ασθενής να μεταβεί αναγκαστικά στην πλησιέστερη ιδιωτική κλινική και να επωμισθεί την ψυχική ταλαιπωρία και οικονομική επιβάρυνση που αυτό συνεπάγεται.
Μετά από ενέργειες του Συνηγόρου και σε συνεργασία με το Σώμα Ελεγκτών Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας - Τμήμα Βορείου Ελλάδος διενεργήθηκε Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ). Σύμφωνα με το συμπέρασμα της ΕΔΕ πράγματι υπήρξε παράβαση καθήκοντος εκ μέρους τριών ιατρών γυναικολόγων που ενεπλάκησαν στη διαδικασία της μεταφοράς και κυρίως του εφημερεύοντος γυναικολόγου στο νοσοκομείο Γρεβενών τη στιγμή εκείνη, για τον οποίον υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι δεν βρισκόταν στο νοσοκομείο την ώρα της εφημερίας του και ενώ ενημερώθηκε, αρνήθηκε την παροχή περίθαλψης στην επίτοκο. Για τις ανωτέρω παραβάσεις καθήκοντος, επιβλήθηκαν ποινές από τις Διοικήσεις των δύο νοσοκομείων και το πόρισμα της ΕΔΕ απεστάλη στον Προϊστάμενο Εισαγγελίας Πρωτοδικών Καστοριάς προκειμένου να διερευνηθούν ποινικές ευθύνες.
Ο Συνήγορος του Πολίτη υπογραμμίζει την σημασία της σωστής τήρησης των διαδικασιών και των νόμων στα ζητήματα της διακομιδής ή της παραπομπής ασθενών από ένα νοσοκομείο σε ένα άλλο, όταν στο πρώτο νοσοκομείο δεν υπάρχει η δυνατότητα θεραπείας του ασθενούς. Ειδικά, τονίζει την απόλυτη ανάγκη ενημέρωσης και συνεργασίας μεταξύ του ιατρού που παραπέμπει το περιστατικό με τον ιατρό που θα το υποδεχθεί (και μεταξύ των ιατρών εφημερίας στα δύο νοσοκομεία). Κάθε άλλη πρακτική, καθώς και η απουσία από τον τόπο εφημερίας είναι απολύτως απαράδεκτη και θέτει σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των ασθενών καθώς επίσης την αποτελεσματικότητα του Δημοσίου Συστήματος Υγείας. Θεωρεί ότι σε περιπτώσεις σοβαρής παράβασης καθήκοντος, όπως η άρνηση παροχής περίθαλψης σε επείγον περιστατικό από εφημερεύοντα ιατρό, θα πρέπει η διοίκηση να αποδίδει ευθύνες και ποινές που αναλογούν στη σοβαρότητα και στην επικινδυνότητα της παράβασης.
