Μήπως στον ιατρικό κλάδο δεν υπάρχει ανεργία;

ΑΝΝΑ ΒΑΓΕΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟ.Μ.Υ.

Για τη στελέχωση των Τοπικών Μονάδων Υγείας (ΤΟΜΥ) τοποθετήθηκε η βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Άννα Βαγενά. «Ίσως ανήκω στους ρομαντικούς εκείνους που πιστεύουν ότι οι γιατροί, οι δάσκαλοι και οι ιερείς επιτελούν λειτούργημα και όχι μόνο επάγγελμα. Η δική μου γενιά μεγάλωσε με αυτά τα ιδανικά και αυτή την ηθική. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένας μισθός των 1.500 ευρώ περίπου, όσο δηλαδή θα είναι ο μισθός ενός γιατρού στα ΤΟΜΥ, δεν είναι αρκετός για έναν γιατρό για να υπηρετήσει, μέσα από το επάγγελμα/λειτούργημά του τους συμπολίτες του.

Λυπάμαι, ακόμη, πολύ που βλέπω την αντιπολίτευση να επιχαίρει για την αδυναμία στελέχωσης των ΤΟΜΥ. Το επιχείρημα που επικαλείται ότι η απασχόληση είναι εξασφαλισμένη μόνο έως το 2021 χωρίς να επιτρέπεται η παράλληλη άσκηση του επαγγέλματος στον ιδιωτικό τομέα, νομίζω ότι δεν είναι ισχυρό.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν νέοι γιατροί (παθολόγοι και παιδίατροι) που δεν θέλουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με οκτάωρη εργασία και μηνιαίο μισθό 1.500 ευρώ. Ακούμε συνέχεια για την ανεργία των νέων. Μήπως στον ιατρικό κλάδο δεν υπάρχει ανεργία; Αναρωτιέμαι.
Κατά τη γνώμη μου, ο θεσμός των ΤΟΜΥ είναι εξαιρετικός, γιατί θα δώσει τη δυνατότητα σχεδόν σε κάθε γειτονιά των αστικών κέντρων της χώρας μας να αποκτήσει το δικό της ιατρείο, στο οποίο οι κάτοικοι θα μπορούν να απευθύνονται για τις πρωτοβάθμιες φροντίδες υγείας. Δηλαδή ενήλικες και παιδιά θα έχουν τον προσωπικό τους φάκελο στην αντίστοιχη μονάδα υγείας της περιοχής τους και οι ανάγκες τους θα παρακολουθούνται συστηματικά και δωρεάν, όπως για παράδειγμα ο εμβολιασμός των παιδιών. Λυπάμαι πολύ και επαναλαμβάνω ότι δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι οι νέοι γιατροί δεν είναι πρόθυμοι να αποτελέσουν μέρος αυτής της προσπάθειας.
Ας μου επιτραπεί να χρησιμοποιήσω ένα προσωπικό παράδειγμα. Όταν εμείς το 1975, νέοι τότε ηθοποιοί γυρίσαμε στην πατρίδα μας και δημιουργήσαμε το πρώτο θέατρο στην περιφέρεια, το «Θεσσαλικό Θέατρο», όχι μόνο δεν είχαμε εξασφαλισμένο έναν αντίστοιχο μισθό, αλλά δεν ξέραμε αν την επόμενη μέρα θα είχαμε τα απαραίτητα για να ζήσουμε. Κι όμως, παλέψαμε με νύχια και με δόντια και στεριώσαμε αυτό το θέατρο, που αποτέλεσε παράδειγμα για όλη την Ελλάδα. Άλλες εποχές; Άλλα ήθη; Ρομαντισμός; Δεν ξέρω.
Βέβαια, δεν ακυρώνω με αυτές μου τις σκέψεις την προσπάθεια που γίνεται από πολλούς γιατρούς του Εθνικού Συστήματος Υγείας να το κρατήσουν όρθιο, παλεύοντας σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, που μας επιβλήθηκαν από την τραγική δημοσιονομική κατάσταση που παραλάβαμε. Σήμερα - έχω πρόσφατο οικογενειακό παράδειγμα - μπορούν να εγχειριστούν ανασφάλιστοι στα κρατικά νοσοκομεία με μεγάλη φροντίδα και αποτελεσματικότητα.
Κλείνοντας, ελπίζω και θέλω να πιστεύω ότι αυτή η προσπάθεια της κυβέρνησής μας για τη λειτουργία των ΤΟΜΥ θα επιτύχει για το καλό του τόπου μας και θλίβομαι βαθύτατα που δεν αισθάνεται το ίδιο και η αντιπολίτευση», καταλήγει η κ. Βαγενά.