Παρών στη συνάντηση, με την ιδιότητα του Α’ αντιπροέδρου του ΠΙΣ, ήταν και ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος.
Στο επίκεντρο της συζήτησης, βρέθηκε ο ρόλος που επιφυλάσσει το σχέδιο νόμου στον οικογενειακό γιατρό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υπουργός Υγείας δεν άφησε κανένα περιθώριο μη εφαρμογής του συστήματος των παραπομπών (gatekeeping), καθώς αυτό πλέον προβλέπεται και στη συμφωνία στην οποία κατέληξε στις αρχές της εβδομάδας με τους δανειστές η κυβέρνηση.
Σύμφωνα με τον κ. Ξανθό, αρχικά και μέχρι τη λειτουργία των Τοπικών Μονάδων Υγείας (ΤΟΜΥ) και του συστήματος με τους οικογενειακούς γιατρούς, οι παραπομπές για ειδικό γιατρό, θα εφαρμοστούν περιορισμένα και με προτεραιότητες. Στη συνέχεια όμως θα εφαρμοστεί πλήρως και αυστηρά το σύστημα του gatekeeping.
Από την πλευρά τους, οι γιατροί επανέλαβαν ότι χρειάζεται διαβούλευση από μηδενική βάση, δηλώνοντας υπέρμαχοι του μέτρου του οικογενειακού γιατρού, αντίθετοι όμως με έναν οικογενειακό ιατρό, ως gatekeeper.
ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΥΠΟΨH ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ
Ζήτησαν επίσης, το νομοσχέδιο που θα προωθηθεί στη Βουλή, να είναι προϊόν ευρείας διαβούλευσης με όλους τους Υγειονομικούς Φορείς, τους Κοινωνικούς Φορείς, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους χρήστες υπηρεσιών υγείας, προκειμένου να έχει αποδοχή της κοινωνίας, αλλά και να λαμβάνει υπόψη τις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής, να καλύπτει τις ανάγκες της κοινωνίας και να παρέχει ιατρικές υπηρεσίες με κανόνες επιστημονικής προσέγγισης, ηθικής και δεοντολογίας.
Ως προϋποθέσεις για τη θεσμοθέτηση Π.Φ.Υ. ανέφεραν, τον ολοκληρωμένο υγειονομικό χάρτη υπηρεσιών και αναγκών, την ισότιμη πρόσβαση όλων των πολιτών, την ελεύθερη επιλογή ιατρού από τον πολίτη, την αξιοποίηση ολόκληρου του ιατρικού προσωπικού και την ιατρική λειτουργία, μέσα από θεραπευτικά και διαγνωστικά πρωτόκολλα.
Πρέπει παράλληλα να υπάρξει εθνικός σχεδιασμός της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με τη συνεργασία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και τη δημιουργία Διακομματικού Οργάνου Εποπτείας της λειτουργίας της ΠΦΥ, θητείας 5 ετών, με εκτελεστικά όργανα τις Υγειονομικές Περιφέρειες και τον ΕΟΠΥΥ.
Η συλλογική σύμβαση με τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο και τους κατά τόπους Ιατρικούς Συλλόγους, θα συντελέσει στη βοήθεια της κοινωνίας και του συστήματος ΠΦΥ για την κάλυψη των αναγκών.
Συστατικά του συστήματος πρέπει να είναι ο οικογενειακός ιατρός, είτε ως δημόσιος λειτουργός, (υπηρετών στις δημόσιες δομές) ή ως συμβασιούχος με τον ΕΟΠΥΥ. Ο οικογενειακός ιατρός (γενικής ιατρικής, παθολόγος, παιδίατρος) πρέπει να αποτελεί δικαίωμα και όχι υποχρέωση κάθε πολίτη. Πρέπει να είναι ο σύμβουλος της οικογένειας, να δραστηριοποιείται στην πρόληψη και την αγωγή υγείας του πληθυσμού, στη διαμόρφωση του ιατρικού φακέλου του ασθενούς, στη διαχείριση χρόνιων νοσημάτων, κ.λπ.
Ο ΠΙΣ είναι κατηγορηματικά αντίθετος με τον οικογενειακό ιατρό, ως gatekeeper.
Η αμοιβή του οικογενειακού ιατρού ως μεν δημοσίου λειτουργού, θα είναι μισθός του Ε.Σ.Υ. του δε ιδιώτη ιατρού κατά πράξη και περίπτωση, αλλά και με πρόσθετο bonus σύμφωνα με τα αποτελέσματα που θα έχει.
Ο ΠΙΣ είναι αντίθετος με την παραχώρηση ιατρικών πράξεων σε άλλους επαγγελματίες υγείας (προληπτικές εξετάσεις από φαρμακοποιούς και συνταγογράφηση από μαίες).
Επίσης, ο ΠΙΣ προτείνει:
- Τη στελέχωση των δημόσιων δομών με ιατρούς βασικών ειδικοτήτων και λοιπό ιατρικό προσωπικό.
- Λειτουργία των Αστικών Κέντρων Υγείας, τα οποία θα έχουν όλες τις ειδικότητες και θα εφημερεύουν επί 24ώρου βάσεως.
- Δημιουργία ανεξάρτητων Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) τα οποία θα αποσυμφορήσουν τα Νοσοκομεία και θα επιτρέψουν στους ιατρούς των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων να παρέχουν δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη.
- Κανένα παραπεμπτικό δεν πρέπει να γίνεται δεκτό στα Νοσοκομεία, αν δεν έρχεται από δημόσια δομή ή πάροχο υγείας του ιδιωτικού τομέα.
- Αξιοποίηση των ιατρών ειδικοτήτων, οι οποίοι προσφέρουν υπηρεσίες στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Να συμβληθούν με τον ΕΟΠΥΥ – όσοι το επιθυμούν, με αμοιβή κατά πράξη και περίπτωση.
- Ανάπτυξη του ΕΚΑΒ ώστε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη προνοσοκομειακή φροντίδα. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στις νησιωτικές-ακριτικές και δυσπρόσιτες περιοχές, με κίνητρα οικονομικά και όχι μόνο.
- Ηλεκτρονικοποίηση του συστήματος υγείας με τη δημιουργία ηλεκτρονικής κάρτας υγείας, ώστε να μην υπάρχει προκλητή ζήτηση.
Μ.Κ.
