Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Scientific Reports, επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου του Μισούρι, με επικεφαλής τον Δρ Ααρών Έρικσον, κατάφερε να αποδείξει ότι ένα κοινό προβιοτικό που περιέχεται στο γιαούρτι και άλλα διατροφικά συμπληρώματα μπορεί να μειώσει το στρες που προκαλούν οι συμπεριφορές καθώς και την αγωνία.
Σε μια σειρά πειραμάτων που έκαναν οι επιστήμονες, παρατήρησαν πως το ψάρι-ζέβρα συμπεριφερόταν μετά από δόσεις του Lactobacillus plantarum, προβιοτικού που εμπεριέχεται στο γιαούρτι και σε συμπληρώματα προβιοτικών. Το συγκεκριμένο είδος ψαριού επιλέχθηκε διότι είναι καλά εδραιωμένη η αξία του στην μελέτη της επίδραση των φαρμακευτικών ουσιών σε νευρο-συμπεριφορικές μελέτες.
Αρχικά, οι ειδικοί πρόσθεσαν τον Lactobacillus plantarum σε δεξαμενές με ψάρια-ζέβρες, ενώ σε άλλες δεξαμενές όχι. Εν συνεχεία εισήγαγαν περιβαλλοντικούς στρεσογόνους παράγοντες και στις δύο ομάδες, όπως άντληση μικρών ποσοτήτων νερού από τις δεξαμενές ή εισήγαγαν μεγάλο αριθμό ψαριών στις δεξαμενές.
«Κάθε ημέρα δοκιμάζαμε και έναν διαφορετικό στρεσογόνο παράγοντα και αναλύοντας τα γονιδιακά μονοπάτια και στις δυο ομάδες, διαπιστώσαμε ότι εκείνα που είχαν εκτεθεί στον προβιοτικό παράγοντα είχαν μείωση των μεταβολικών μονοπατιών που σχετίζονται με το στρες» εξηγεί Ελίζαμπεθ Μπράιντα, καθηγήτρια Κτηνιατρικής Παθοβιολογίας στο Κολέγιο Κτηνιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Μισούρι.
Και ο Ντάνιελ Ντέιβις προσθέτει ότι, «αξιολογώντας τα γονίδια που σχετίζονται με το στρες και την αγωνία, καταφέραμε να προβλέψουμε πως το απλό αυτό προβιοτικό μπορεί έχει ωφέλιμες συμπεριφορές αλλαγές στα συγκεκριμένα ζωικά μοντέλα. Τα εντερικά βακτήρια άλλαξαν την γονιδιακή έκφραση που σχετίζεται με το στρες και την αγωνία επιτρέποντας την αυξημένη σηματοδότηση συγκεκριμένων νευροδιαβιβαστών».
Για να επαληθεύσουν τα ευρήματα, οι επιστήμονες μέτρησαν την κινητικότητα των ψαριών στις δεξαμένες, μέσω ενός ειδικού ηλεκτρονικού προγράμματος και απεικονιστικών εργαλείων. Παλαιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι όταν τα ψάρια είναι αγχωμένα τείνουν να περνούν περισσότερο χρόνο στον πυθμένα της δεξαμενής. Στην προκειμένη περίπτωση, όταν τα ψάρια είχαν εκτεθεί στα προβιοτικά, έτειναν να κολυμπούν περισσότερο στο άνω μέρος της δεξαμενής, ένδειξη ότι είχαν λιγότερο στρες και αγωνία.