Όχι ότι η διακίνηση των φαρμάκων, δεν αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς τους, αλλά λείπει η δημιουργία, η προσφορά στο σύνολο μέσω των ειδικών τους γνώσεων και ο κλάδος στα χρόνια μεταμορφώνεται και χάνει τον αρχικό του σκοπό.
Η τάση αντίστασης στην αλλοίωση, που ξυπνά σταδιακά σε όλο και μεγαλύτερο ποσοστό φαρμακοποιών, κερδίζει έδαφος στην εποχή μας, με την Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοποιών να δείχνει τον δρόμο αυτής της στροφής και να προτρέπει για την επιστροφή στο παρελθόν με σύγχρονα μέσα. Ειδικότερα στην παρασκευή φαρμακευτικών σκευασμάτων στα εργαστήρια των φαρμακείων, με σύγχρονο εξοπλισμό και εξειδικευμένο προσωπικό.
Άλλωστε δεν είναι τυχαία η πρόσφατη δημιουργία της «Εθνικής Φαρμακοποιίας Γαληνικών Σκευασμάτων» από το Ινστιτούτο Εκπαίδευσης και Επαγγελματικής Κατάρτισης των φαρμακοποιών της χώρας μας, η οποία θα δραστηριοποιηθεί δυναμικά από το 2017.
Σκοπός της, όπως είχε αναφέρει στην «Ε» ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λάρισας κ. Γιάννης Μακρυγιάννης, είναι η παροχή των ανάλογων επιστημονικών γνώσεων στους φαρμακοποιούς, ώστε να εφαρμόσουν τη Γαληνική φαρμακευτική στα φαρμακεία τους και να παράγουν σκευάσματα που θα διατίθενται στους πελάτες τους για την αντιμετώπιση διάφορων ασθενειών τους (δερματολογικά προβλήματα κ.α.).
Η ονομασία «Γαληνικά» προέρχεται από τον μεγαλύτερο μετά τον Ιπποκράτη, γιατρό της αρχαιότητας τον Γαληνό. Τα πολυσύνθετα φαρμακευτικά σκευάσματα, που ο ίδιος παρασκεύαζε, είναι γνωστά στη φαρμακολογία ως «Γαληνικά» και η αντίστοιχη φαρμακοτεχνία ονομάζεται «Γαληνική φαρμακευτική». Τα Γαληνικά σκευάσματα είναι φαρμακοτεχνικές μορφές που παρασκευάζονται στο εργαστήριο του Φαρμακείου από τον υπεύθυνο φαρμακοποιό, είτε κατόπιν εντολής, συνταγής και οδηγίας του θεράποντος γιατρού είτε από το μηδέν.
Μάλιστα σήμερα, στο πλαίσιο αυτής της νέας αρχής, έχουν καταγραφεί 503 σκευάσματα, που μπορούν να παραχθούν στα φαρμακευτικά εργαστήρια για τις ανάγκες ασθενών, ενώ παράλληλα δημιουργείται Κώδικας Φαρμακευτικών Δρογών (φαρμακευτικών φυτών), που θα μπορούν να χρησιμοποιούν τα εργαστήρια για την παραγωγή και καλλυντικών προϊόντων για τις ανάγκες περιποίησης του δέρματος και θεραπείας των πελατών τους.
Έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα 1.100 φυτά, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στα φαρμακευτικά εργαστήρια για να παραχθούν
προϊόντα.
ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ
Η Λάρισα είναι από τις πρωτοπόρες πόλεις της χώρας, που όχι μόνο επαναφέρει τα ξεχασμένα Γαληνικά σκευάσματα, αλλά τα εξελίσσει με σεβασμό στον ασθενή και υπευθυνότητα απέναντι στην υγεία του.
Κι αυτό βέβαια οφείλεται σε φαρμακοποιούς που τολμούν να προσπαθήσουν να ξαναβρούν τον πραγματικό τους ρόλο στην κοινωνία, πιστεύοντας ότι το παρελθόν διδάσκει την εξέλιξη!
Βέβαια, αυτό προϋποθέτει γνώσεις, σύγχρονο εξοπλισμό και ειδικό προσωπικό.
Μεταξύ αυτών είναι και ο φαρμακοποιός κ. Βάιος Παπαδόπουλος (από το 1982 στη Λάρισα), που διαθέτει σήμερα σύγχρονο εργαστήριο παραγωγής φαρμακευτικών προϊόντων και καλλυντικών, εγκεκριμένο από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ).
Μιλώντας στην «Ε» ανάφερε ότι ξεκίνησε αυτή την προσπάθεια πριν χρόνια, όταν το 1990 πήγε στην Αμερική για να αποκτήσει πιο εξειδικευμένες γνώσεις στο αντικείμενο, καθώς όπως τόνισε «η εξέλιξη το επέβαλλε. Έχουν ανακαλυφθεί νέες δραστικές ουσίες και αντίστοιχα υπάρχουν σύγχρονα εργαστηριακά μηχανήματα…».
Επέστρεψε και ξεκίνησε να υλοποιεί τον στόχο του για τη δημιουργία ενός εργαστηριακού πλέον, φαρμακείου.
«Είναι μεγάλη η ευθύνη που έχουμε απέναντι στους ασθενείς. Αφορά στην υγεία και δεν πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με πειραματισμούς…» δηλώνει, συμπληρώνοντας ότι για να πετύχει το εγχείρημα της παραγωγής φαρμακευτικών ειδών είναι σημαντική η συνεργασία και η εμπιστοσύνη μεταξύ φαρμακοποιού-γιατρού και ασθενή.
Όσον αφορά στα υλικά-δραστικές ουσίες για την παραγωγή φαρμακευτικών και καλλυντικών προϊόντων ο κ. Παπαδόπουλος μας ενημερώνει: «Το 80% των χημικών φαρμάκων προέρχονται από το φυτικό βασίλειο. Στην Ελλάδα έχουμε πλούσια χλωρίδα, πλούτο βοτάνων και φυτών, που σε συνδυασμό με δραστικές ουσίες μπορούμε να δημιουργήσουμε το ανάλογο φαρμακευτικό προϊόν. Επιστρέφουμε στην αγκαλιά της φύσης με περισσότερη γνώση και σύγχρονα μέσα.
Υπάρχουν δύο τάσεις: αυτή της παρασκευής καλλυντικών προϊόντων και αυτή της παρασκευής δερματολογικών προϊόντων και παραφαρμακευτικών σκευασμάτων».
Να σημειωθεί τέλος ότι η ανταπόκριση του κόσμου στα σκευάσματα αυτά είναι επίσης αυξανόμενη, καθώς αυτό που δεν έχει αλλοιωθεί ακόμη, είναι η σχέση εμπιστοσύνης στον φαρμακοποιό ως επιστήμονα.
Λένα Κισσάβου
