Ας τους ρίξουμε μια ματιά (έστω και βιαστική), κι ας κρατήσουμε κάτι για εμάς. Ας απαριθμήσουμε την θετικότητα:
1. Αγαπώ τον εαυτό μου, τους άλλους, τη φύση, την ίδια την υπόσταση της ζωής, την ζωντάνια της!
2. Νοιάζομαι για τον εαυτό μου, τους άλλους, την φύση. Φροντίζω τις σχέσεις μου με όλα αυτά, αλλά και με το καθένα ξεχωριστά.
3. Διατηρώ επαφή με τα συναισθήματά μου. Νοιώθω, αφουγκράζομαι τις αποχρώσεις του «μέσα» μου.
4. Εκφράζομαι ελεύθερα, δυνατά, σιγά, πολύ, λίγο, σοβαρά, αστεία…. Ανοίγω-όσο μπορώ- την ψυχή μου και την επικοινωνώ με τον κόσμο γύρω μου.
5. Ακονίζω την σκέψη μου. Διαβάζω, ενημερώνομαι, μαθαίνω. Δεν λιμνάζω στα στερεότυπα και στις δογματικές αντιλήψεις.
6. Δημιουργώ. Κινούμαι έναντι της στασιμότητας, δεν επαναπαύομαι , εξελίσσομαι…
7. Αφήνω χώρο στην φαντασία (τον μοναδικό ιδιωτικό χώρο που- σε πρώτο χρόνο τουλάχιστον – δεν έχει πρόσβαση κανείς, είμαι απόλυτα ελεύθερος, δεν χρειάζεται να δώσω δικαιώματα κλπ.)
8. Νοιάζομαι για το σώμα μου: την υγιεινή του, την διατροφή μου. Αγαπώ την εικόνα μου και φροντίζω για την σωστή και επαρκή ανάπτυξή της.
9. Ξεκουράζομαι. Απενοχοποιώ την ανάπαυση, την αργία το λίγο. Μαθαίνω να απολαμβάνω την ησυχία, τους χαλαρούς ρυθμούς- τουλάχιστον ως αντιστάθμισμα σε μια πολύβουη καθημερινότητα.
10. Τρέφω την πνευματικότητά μου, με ό,τι της κάνει καλό: θέατρο, μουσική, ένα καλό βιβλίο, μια καλή συζήτηση, διαλογισμό, ένας περίπατος στη φύση, για κάποιους η εκκλησία, για άλλους κάτι άλλο… Και τέλος ένα ενδέκατο σημείο που αναπλαισιώνει όλα τα προηγούμενα:
11. Απαριθμώντας την θετικότητα, αναλογίζομαι πόσες χαρές- μικρές, απλές, προσβάσιμες – έχει η ζωή…..
Πηγή: blog.nowdoctor.gr
