Ο κ. Μακρυγιάννης τονίζει ότι ο μνημονιακός στόχος της μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης έχει αναγκάσει τους ασφαλισμένους να διακόπτουν τη φαρμακευτική τους αγωγή με ό,τι κάτι τέτοιο συνεπάγεται για την πορεία της υγείας τους αλλά και τελικά για τη νοσοκομειακή δαπάνη.
Στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια παραλλαγή της ρήσης του Γέρου της Δημοκρατίας, «όταν ευημερούν οι αριθμοί, δυστυχούν οι άνθρωποι».
Με υπουργική απόφαση της προηγούμενης χρονιάς, ο ασφαλισμένος επιβαρύνθηκε με την κάλυψη της διαφοράς στην τιμή ενός πρωτότυπου φαρμάκου από την τιμή του αντίστοιχου γενόσημου φαρμάκου, μια διαφορά που μέχρι το 2015 κάλυπτε το ασφαλιστικό ταμείο. Επρόκειτο για μια σημαντική επιβάρυνση του ασφαλισμένου, αφού το γενόσημο φάρμακο είναι 2 και 3 φορές φθηνότερο από το πρωτότυπο. Για παράδειγμα, ένα πρωτότυπο φάρμακο κοστίζει 10 ευρώ και το γενόσημό του, μόλις 3 ευρώ, οπότε η συμμετοχή του ασφαλισμένου έφτασε τα 7 ευρώ!
Μπορεί μέσα σε ένα χρόνο η διείσδυση των γενόσημων φαρμάκων στην αγορά να έφτασε το 26 % από το 16 % που ήταν το αντίστοιχο ποσοστό το 2015, δημιουργήθηκαν όμως άλλες παρενέργειες.
Όπως επισημαίνει ο κ. Μακρυγιάννης, ο ασφαλισμένος, μην έχοντας παράλληλα εμπιστοσύνη στο γενόσημο φάρμακο, επέλεξε να μειώσει τη δοσολογία του φαρμάκου του – να παίρνει μισό χάπι τη μέρα αντί για ολόκληρο ή να παίρνει ένα αντί για τρία – διαταράσσοντας με αυτόν τον τρόπο την αγωγή του και μειώνοντας εντέλει την αποτελεσματικότητά της.
Παράλληλα και σύμφωνα με στοιχεία που υπάρχουν η αλλαγή της χρήσης πρωτότυπου φαρμάκου από το γενόσημό του δεν βοηθάει στη ρύθμιση καρδιακών, νεφρολογικών και ψυχιατρικών παθήσεων, δημιουργώντας περαιτέρω προβλήματα.
Μέσα σε ένα χρόνο, από το 1,8 δισ. ευρώ το 2015, η φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε στο 1,1 δισ. ευρώ (στοιχεία Μαΐου – Ιουνίου 2016), μια κατακόρυφη δηλαδή μείωση της τάξεως του 40 – 45 %! Συνολικότερα, μέσα σε πέντε χρόνια, η φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε από τα 7 δισ. ευρώ στα 1,1.
«Δώσαμε έμφαση στην πρόληψη, κάναμε οικονομία αλλά οδηγηθήκαμε στη φτωχοποίηση της φαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης», τονίζει ο κ. Μακρυγιάννης. «Όποιος έχει χρήματα θα μπορεί να καλύπτει τη φαρμακευτική του αγωγή, αλλά όποιος βασίζεται στο ασφαλιστικό μας σύστημα δεν έχει καμία ελπίδα».
Με την ιδιότητα του γενικού γραμματέα του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου, ο κ. Μακρυγιάννης έθεσε το πρόβλημα στον υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό κατά την πρόσφατη επίσκεψη του τελευταίου στη Λάρισα, ενώ στη συνέχεια του έστειλε επιστολή.
Η κυβέρνηση φαίνεται ότι αντιλαμβάνεται το πρόβλημα, αν και αναμένονται ακόμα οι παρεμβάσεις της, ενώ ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ ανέφερε πρόσφατα ότι πρέπει να ληφθεί μέριμνα σχετικά με το θέμα της συμμετοχής του ασφαλισμένου στην αγορά των φαρμάκων.
ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
ΚΑΙ ΩΡΑΡΙΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ
Εν τω μεταξύ, ο φαρμακευτικός κλάδος βρίσκεται και πάλι σε αναστάτωση, καθώς η κυβέρνηση, με πρόσφατη ΚΥΑ και πάντα υπό τις εντολές των δανειστών, κατάργησε το νομικό καθεστώς για τη λειτουργία φαρμακείων, που η ίδια είχε ψηφίσει λιγότερο από ένα χρόνο πριν!
Ειδικότερα, ενώ από πέρυσι ίσχυσε ότι έχει το δικαίωμα ο κάθε ιδιώτης να ανοίξει φαρμακείο συνεργαζόμενος όμως με πτυχιούχο φαρμακοποιό ο οποίος θα κατέχει τουλάχιστο το 20 % των μετοχών της νέας εταιρίας και στο όνομα του οποίου θα εκδίδεται η σχετική άδεια λειτουργίας του, η κυβέρνηση κατήργησε την ίδια της την απόφαση, επιτρέποντας ουσιαστικά την πλήρη ασυδοσία στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων και τη διείσδυση του ιδιωτικού κεφαλαίου στο φάρμακο.
Για τον ίδιο λόγο και πάλι μετά από πίεση των θεσμών, η κυβέρνηση προχωράει στην πλήρη απελευθέρωση – κατάργηση του ωραρίου λειτουργίας των φαρμακείων, επιτρέποντας στον καθένα να ανοίγει και να κλείνει όποτε θέλει και εμποδίζοντας την ύπαρξη ενός θεσμοποιημένου ωραρίου που να καλύπτει εφημερίες και διανυκτερεύσεις.
Ο κ. Μακρυγιάννης τονίζει ότι αυτό είναι αντισυνταγματικό και δεν εφαρμόζεται πουθενά στην Ευρώπη. Ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος προτείνει η κάθε Περιφερειακή Ενότητα της χώρας, σε συνεργασία με τους κατά τόπους φαρμακευτικούς συλλόγους, να καταγράφουν τις ανάγκες και να καταρτίζουν πρόγραμμα εφημεριών και διανυκτερεύσεων, αυξάνοντας τις ώρες λειτουργίας εβδομαδιαίως από 40 σε 48, ώστε να καλύπτονται και τα Σάββατα.
Η τελευταία παραχώρηση γίνεται στο πλαίσιο της αντιμετώπισης του αθέμιτου ανταγωνισμού και των πολυεθνικών αλυσίδων που προετοιμάζουν την είσοδό τους και στον συγκεκριμένο κλάδο, αν και έχει αποδειχθεί ότι η αύξηση των εφημερευόντων φαρμακείων το Σάββατο στη Λάρισα – από 9 έφτασαν τα 50 – δεν έχει αυξήσει τον τζίρο τους.
Εν κατακλείδι, ο γενικός γραμματέας του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, επισημαίνει ότι «ο κλάδος αναζητεί τρόπους επιβίωσης εν μέσω της κρίσης, του μειωμένου τζίρου, του μειωμένου κέρδους και της μειωμένης αγοραστικής δυνατότητας του κόσμου.
Η αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς και το ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων πλήττει καίρια ένα πρότυπο κίνημα διακίνησης του φαρμάκου από 11.000 επιχειρήσεις και στο πιο απομακρυσμένο σημείο της χώρας και το οποίο θα διαλυθεί σε μια μέρα».
Μενέλαος Κατσαμπέλας
