Του Μάρκου Βαξεβανόπουλου, Υπ. Διδάκτορα Γεωλογίας Α.Π.Θ., διευθυντή Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Βόλου
Το ζήτημα της διαχείρισης του νερού θα καταστεί «μήλον της έριδος» για κράτη και τοπικές κοινωνίες στον αιώνα που διανύουμε. Στην πόλη μας η αξία που θα έχει το πόσιμο νερό στις επόμενες δεκαετίες δεν έχει γίνει αντιληπτή ή ίσως σκόπιμα αποκρύπτεται από τους ειδήμονες.
Το γεγονός της επικίνδυνης υποβάθμισης της ποιότητας του νερού στο Βόλο τις τελευταίες εβδομάδες ούτε τυχαίο είναι, ούτε κάτι το οποίο δεν θα μπορούσε να προβλεφθεί. Με τα φυσικά χαρακτηριστικά που έχει η περιοχή μας (καρστικά πετρώματα) είναι δυνατό να βελτιώσουμε σε μεγάλο ποσοστό τόσο την ποιότητα, όσο και την ποσότητα του πόσιμου νερού. Είμαστε σε θέση άραγε;
Τα βασικά προβλήματα εντοπίζονται στις διαρροές του δικτύου που φθάνουν μέχρι και το 60%, όπως παραδέχεται η ΔΕΥΑΜΒ και στην έλλειψη ορθολογικής διαχείρισης. Γνωρίζουμε άραγε τι ποσοστό του πόσιμου νερού χρησιμοποιείται για βιομηχανική και αρδευτική χρήση; Με τα κατάλληλα μικρά έργα χαμηλού κόστους και σωστή διαχείριση, το νερό είναι υπεραρκετό για τη βιομηχανία και την άρδευση.
Σήμερα το πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου εξαρτάται από την ποσότητα και την ποιότητα των υπογείων νερών. Είναι αδιανόητο όμως εν έτει 2014 να μην έχουν επακριβώς χαρτογραφηθεί υδρογεωλογικά οι υδροφορείς της περιοχής μας. Δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε να μιλάμε για ορθή διαχείριση, αν δεν γνωρίζουμε τι έχουμε να διαχειριστούμε.
Αφού χαρτογραφήσουμε τα υδατικά μας αποθέματα, το επόμενο βήμα που πρέπει να γίνει είναι μία διεπιστημονική μελέτη διαχείρισης των νερών της υδρολογικής λεκάνης του Βόλου με προοπτική τουλάχιστον 50 χρόνων.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται στην πόλη μας. Αν κοιτάξουμε μισό αιώνα πίσω, παρατηρούμε την πόλη να ταλανίζεται από το ίδιο πρόβλημα και τη δράση του Γεωργίου Κοντοστάνου, που πάσχιζε να φέρει αρκετό και ποιοτικό νερό στο Βόλο από τις πηγές τις Καλιακούδας.
Η διαχείριση του νερού πρέπει να τύχει ορθής και λελογισμένης σπουδής και να μην αποτελέσει ένα φαύλο και ατέρμονο παιχνίδι στην πολιτική σκακιέρα. Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Βόλου διαθέτει το επιστημονικό δυναμικό σε συνεργασία με το Τμήμα Γεωλογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για να συντελέσει ενεργά στην επίλυση του υδατικού προβλήματος της πόλης του Βόλου. Αρκεί βέβαια να υπάρξει ανταπόκριση και φυσικά βούληση επίλυσης από τους πολιτικούς ταγούς.
Αν δεν ενεργήσουμε άμεσα, σε λίγα χρόνια θα παρατηρούμε το καλοκαίρι από τις βρύσες μας να εξέρχεται αλατόνερο και οι αγρότες της περιοχής μας θα θερίζουν αλάτι στα χωράφια τους!
