Ένα σκιαγράφημα στη ψυχή των νέων εφήβων επιχειρεί το νέο βιβλίο της Τατιάνας Αβέρωφ με τον έξυπνο τίτλο «Θράσος» που προκαλεί το έντονο ενδιαφέρον του αναγνώστη με την πρώτη ματιά. Στην τόλμη των νέων της σημερινής εποχής αναφέρθηκε η συγγραφέας χθες, στην παρουσίαση του βιβλίου της στο κέντρο «Φρούριο», περιγράφοντας στους Λαρισαίους την καθημερινότητα ενός δεκαεξάχρονου, του «Θράσους» καθώς και τις ιδιαιτερότητές του που κάνουν αλλιώτικη από την καθημερινότητα των μεγαλυτέρων. Για το τελευταίο μυθιστόρημα της κ. Αβέρωφ, η παρουσίαση του οποίου συνδιοργανώθηκε από το βιβλιοπωλείο «Άνεμος» και από τις εκδόσεις «Κέδρος», μίλησαν ο χειρούργος- ουρολόγος κ. Μάριος Ξηρομερίτης και ο συγγραφέας κ. Άγγελος Πετρουλάκης, οι οποίοι εστίασαν στη σύγχρονη ματιά με την οποία η συγγραφέας προέβαλε τη ζωή ενός έφηβου.
«Πρόκειται για ένα πόνημα γεμάτο ρεαλισμό με κοινωνικό περιεχόμενο που σχολιάζει σε βάθος ποικίλου είδους θέματα έχοντας ως σημείο αναφοράς τη ζωή ενός δεκαεξάχρονου. Μέσα από τη τολμηρή γραφή της κ. Αβέρωφ ο αναγνώστης προβληματίζεται για θέματα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά ενώ έμφαση δίνεται παράλληλα στο εκπαιδευτικό σύστημα καθώς και στις νέες τάσεις ψυχαγωγίας των νέων, το διαδικτύο» σημείωσε ο κ. Ξηρομερίτης υπογραμμίζοντας τον γλαφυρό τρόπο γραφής της κ. Αβέρωφ.
«Ίσως να θέλει «θράσος» για έναν συγγραφέα το να καταπιαστεί με θέματα που καίνε τόσο, αλλά και που σε μας παρουσιάζονται αρκετά δυσνόητα. Κι αν δεν θέλει «θράσος» σίγουρα θέλει θάρρος και πάνω απ’ όλα απόλυτη προσήλωση στη λεπτομέρεια» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Πετρουλάκης, αναγνωρίζοντας τον τρόπο με τον οποίο κατανόησε η κ. Αβέρωφ τις περιόδους μιας ευαίσθητης ηλικίας. Συνεχίζοντας ο κ. Πετρουλάκης τόνισε ότι στην όλη υπόθεση του βιβλίου τα δραματικά στοιχεία προκύπτουν μέσα από ένα λεπτό χιούμορ, που επιτείνει όμως την αγωνία, καθώς για όλα ως λύση το μόνο που διαφαίνεται είναι ο σεισμός. Όχι, όμως. «Η συγγραφέας είναι δεξιοτέχνις. Θέλει να γράψει ένα σκληρό μυθιστόρημα, αλλά όχι με δραματικές απολήξεις. Θέλει να δώσει την γκρίζα ατμόσφαιρα, αλλά επιζητά τα χρώματα της ελπίδας. Ίσως γιατί θεωρεί ότι η λογοτεχνία είναι το σωσίβιο για τις ταραγμένες ψυχές της εποχής μας» σημείωσε.
