«Ο καλλιτέχνης ψάχνει πάντοτε νέες μορφές για να εκφραστεί» λέει ο διεθνής καλλιτέχνης Φίλιππος Τσιάρας αναφερόμενος στα πολύπλευρα ενδιαφέροντα που τον διακρίνουν τα οποία αιχμαλωτίστηκαν και απελευθερώθηκαν ταυτόχρονα στο κλείστρο της φωτογραφικής του μηχανής. Ο Φίλιππος Τσιάρας γνωστός και ως Philip Tsiaras είναι ένας Έλληνας της Διασποράς, που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη και παρουσιάζει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στις 9 Οκτωβρίου, μια μεγάλη αναδρομική φωτογραφική έκθεση στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Στον κύκλο της έκθεσης περιλαμβάνονται περίπου διακόσια επιλεγμένα έργα από σημαντικές σειρές του δημιουργού από το 1977 έως σήμερα, όπως το «Flat Iron», το «Motion», τα «Body Works», το «Family Album» και το «Architecture», καλύπτοντας όλο το φάσμα του φωτογραφικού του έργου.
Ο ελληνικής και μάλιστα λαρισαϊκής καταγωγής, από την πλευρά της μητέρας του, καλλιτέχνης γεννήθηκε το 1952 στο New Hampshire των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και το έργο του περιλαμβάνει φωτογραφία, ζωγραφική, γλυπτική, έργα σε χαρτί, εγκαταστάσεις, βίντεο, ενώ στενή είναι η σχέση του με την ποίηση και τη λογοτεχνία. Από το 1974 πραγματοποίησε περισσότερες από εβδομήντα πέντε εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Seattle Museum of Art, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, Manheimer Kunstverien, Manheim, Bernier Gallery, Aθήνα, Studio Palazzoli ενώ έχει επίσης συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στη Bienale της Βενετίας τρεις φορές. Σε ό,τι αφορά στην ποίηση, υπήρξε ο αποδέκτης πολλών βραβείων, το σημαντικότερο από τα οποία ίσως είναι το Αμερικανικό Ακαδημαϊκό βραβείο Ποίησης.
Η έκθεση, που επιμελείται ο Βαγγέλης Ιωακειμίδης, πραγματοποιείται στο πλαίσιο των 44ων Δημητρίων του Δήμου Θεσσαλονίκης υπό την αιγίδα του ΟΠΕΠ, με την υποστήριξη του Δήμου Θεσσαλονίκης και της εταιρίας «Αττικό Μετρό». Οι επιλογές των έργων βασίζονται σε δύο κεντρικούς άξονες: στον τρόπο που ο δημιουργός εξερευνά το φωτογραφικό μέσο, μέσα από την αφήγηση, την κινηματογραφική διάσταση αλλά και τις δικές του καινοτόμες παρεμβάσεις, όπως και στον τρόπο που δομεί την ταυτότητά του, καθώς προσπαθεί να συνενώσει τις διαφορετικές πολιτιστικές του εμπειρίες, τα οικογενειακά με τα κοινωνικά του βιώματα. Με αφορμή την επικείμενη έκθεση, ο κ. Τσιάρας περιγράφει με λίγα λόγια στην «Ε» το βάθος του δικού του πεδίου στην τέχνη της φωτογραφίας.
Συνέντευξη στην Κανέλα Κοπάνου
* Κύριε Τσιάρα, μια από τις βασικές ενότητες της έκθεσής σας αποτελεί η φωτογραφική σειρά «Family Album» με τις οικογενειακές σας φωτογραφίες στην Αμερική. Μέσα από τη συγκεκριμένη δουλειά σκοπός σας ήταν να ανακαλύψετε την προσωπική σας σχέση με το περιβάλλον σας;
- Ένα παιδί Ελλήνων γονέων που γεννιέται και ζει στο εξωτερικό βρίσκεται ανάμεσα σε δύο κόσμους και στα νεανικά μου χρόνια βρήκα τον εαυτό μου να απορρίπτει πολλά στοιχεία που προσδιόριζαν την καταγωγή μου γιατί αισθανόμουν ότι δεν τα κατανοούσα σε σχέση με το ευρύτερο περιβάλλον στο οποίο μεγάλωνα στις Η.Π.Α. Όταν όμως βρέθηκα το 1977 για κάποιο σημαντικό χρονικό διάστημα στην Ελλάδα απέκτησα την ευκαιρία να δω πώς ήταν να ζει ένας Έλληνας στις σύγχρονες κοινωνίες της Αθήνας και να γίνω παρατηρητής εικόνων και συμπεριφορών που θύμιζαν τη δική μου οικογένεια. Επιστρέφοντας στην Αμερική έψαχνα για μια θεματική ενότητα στη δουλειά μου και ενώ σκεφτόμουν αντιλήφθηκα πραγματικά ότι όλα αυτά τα ελληνικά στοιχεία που είχα απορρίψει και απαρνηθεί ήταν επιτυχώς ενσωματωμένα εδώ και χρόνια στη δική μου μικρή ελληνική κοινωνία. Έτσι κατάλαβα πόσο οι δικοί μου αγαπούσαν τη χώρα τους και πόσο σημαντικό ήταν για αυτούς να διατηρούν τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου τους, γεγονός που πιστοποιούνταν στα αντικείμενα λόγου χάρη που κοσμούσαν τους προσωπικούς μας χώρους αλλά και στην ίδια την καθημερινότητά τους. Αποφάσισα λοιπόν όλα αυτά τα στοιχεία να τα μεταφέρω και στη δουλειά μου.
* Εκφράζεστε μέσα από πολλές μορφές τέχνης. Ξεκινήσατε από τη φωτογραφία και ασχολείστε με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την εγκατάσταση έργων Τέχνης καθώς και την ποίηση. Υπάρχει κάποια καλλιτεχνική οδός που καθορίζει περισσότερο την έκφρασή σας;
-Τα τελευταία χρόνια δεν αισθάνομαι θα έλεγα τόσο πολύ φωτογράφος, όπως παλαιότερα που αποτελούσε τη βασική μου δραστηριότητα. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ ότι η φωτογραφία είναι καλύτερη εκπαίδευση για τη ζωγραφική τέχνη. Ο δημιουργός μιας αλλιώτικης φωτογραφίας, όπως είναι για μένα η σειρά «Body Works» έχει να φέρει εις πέρας ένα έργο πολύ πιο περίπλοκο από αυτό που νομίζουν οι περισσότεροι. Ο καθένας έχει φωτογραφική μηχανή και μπορεί και βγάζει υπέροχες φωτογραφίες αλλά είναι πολύ δύσκολο να αναπτύξει κανείς αυτό που τεχνικά ονομάζεται στη γλώσσα μας «Body of working» και που τελικά διαχωρίζει μια επαγγελματική δουλειά από μια καλή ερασιτεχνική λήψη. Στη φωτογραφία ισχύει αυτό που ισχύει και για τη ζωγραφική: Η ιδιαιτερότητα είναι η κατάκτηση του πρωτότυπου ενώ κίνδυνος η κοινοτυπία. Οπότε η φωτογραφία για εμένα ήταν μια εξαιρετική εκπαίδευση και ένας εκπληκτικός τρόπος να αιχμαλωτίσει κανείς το σύμπαν με ένα μηχάνημα.
* Έχετε συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις παγκοσμίως. Στην Ελλάδα, υπάρχει το ενδεχόμενο, να εγκαταστήσετε ένα δικό σας έργο Τέχνης;
- Η αλήθεια είναι ότι μου έγινε πρόταση να εγκατασταθεί ένα έργο τέχνης μου σε κάποιον από τους σταθμούς του Μετρό στην Αθήνα. Αυτό όμως θα γίνει σε ένα χρόνο περίπου από τώρα.