Χρησιμοποιώντας χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, η νεαρή, αλλά ταλαντούχα Ειρήνη Μίγα σχεδιάζει υπερλεπτομερή έργα, εικόνες που συνδέονται με μια αλληλουχία γεγονότων ξεκινώντας από πολύ προσωπικές σκέψεις και καταλήγουν να μιλάνε, ευαίσθητα, για θέματα ιστορικά, καθημερινά, κοινωνικά, συχνά με μια ελαφριά δόση χιούμορ και ειρωνείας.
Η Λαρισαία καλλιτέχνις δημιουργεί παράλληλα κεραμικά γλυπτά, πάλι μέσα από μια περίπλοκη διαδικασία λεπτομερειών και τα εμπλουτίζει με διάφορα υλικά, όπως ημιπολύτιμες πέτρες, στρας, κορδέλες κ.ά.
Αυτό τον καιρό η 28χρονη ζωγράφος βρίσκεται στη Ζυρίχη, με υποτροφία που δίδεται κάθε χρόνο σε ένα μόνο ξένο καλλιτέχνη, για να δημιουργήσει και να έρθει σε επαφή με την καλλιτεχνική σκηνή της πόλης.
Ταυτόχρονα το ταλέντο της, αναγνωρίζεται και σε άλλες χώρες, μέσα από εκθέσεις που συμμετέχει αυτόν τον καιρό, όπως στο μουσείο Μόδας της Αμβέρσας και στην έκθεση «ReMap KM2» στην Αθήνα. Και στο παρελθόν, όμως, έχει εκθέσει έργα της σε άλλες χώρες του κόσμου, όπως στην Αγγλία και την Ιαπωνία.
Η πολλά υποσχόμενη Λαρισαία μιλά στην «Ε» για την αγάπη της στην Τέχνη και τις πηγές έμπνευσής της.
Συνέντευξη στη Σοφία Τζιότζιου
* Πώς ανακάλυψες ότι θέλεις να ασχοληθείς με την Τέχνη;
-Κάπου στις αρχές της εφηβείας μου άρχισα να διαπιστώνω πως ο καλύτερος τρόπος για να εκφράζω τις σκέψεις μου ήταν μέσω των εικόνων. Σιγά σιγά άρχισα να συνειδητοποιώ πως οτιδήποτε μου κέντριζε το ενδιαφέρον μπορούσε να αποκτήσει άλλη διάσταση πάνω στο χαρτί, να με ταξιδέψει σε κάτι νέο, σε κάτι που με τη σειρά του θα μπορούσε να μιλήσει σε μια άλλη γλώσσα στους ανθρώπους που θα το έβλεπαν και θα τους ενδιέφερε.
*Τι είναι αυτό που σου προσφέρει η Τέχνη;
-Για μένα η Τέχνη είναι πάνω από όλα ευχαρίστηση. Η στιγμή της δημιουργίας είναι πάντοτε μια μαγική και μοναδική στιγμή. Είναι τροφή του μυαλού και ανάγκη φυσική, απαραίτητη σαν το νερό...
*Σε στήριξε η οικογένειά σου;
-Στους γονείς μου οφείλω πολλά, με στήριξαν από την αρχή. Είναι κρίμα που κάποιοι γονείς που έχουν παιδιά με κάποιο καλλιτεχνικό ταλέντο τους κόβουν τα φτερά... πραγματικά κρίμα. Όταν κάτι είναι προέκταση του εαυτού σου και πιστεύεις σε αυτό κάπως κάτι καλό θα πετύχεις, αργά ή γρήγορα.
* Έχοντας ζήσει και στο εξωτερικό, ποιες είναι οι διαφορές με την Ελλάδα στο χώρο της Τέχνης;
-Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, κυρίως στην Αθήνα, υπάρχει έντονο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. Μεγάλες εκθέσεις όπως η Μπιενάλε της Αθήνας και το ReMap KM2, που οργανώνονται φέτος για δεύτερη φορά, σημαντικές εκθέσεις από το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και άλλων μουσείων, τα βραβεία «ΔΕΣΤΕ», μεγάλες εκθέσεις νέων Ελλήνων σε γκαλερί με διεθνές κύρος βάζουν πλέον την ελληνική καλλιτεχνική σκηνή σε διεθνή χάρτη. Φυσικά αν υπήρχε καλύτερη στήριξη από το κράτος η κλίμακα θα ήταν διαφορετική, αλλά τελικά αυτό είναι ένα άλλο «ανέκδοτο»...
Στο εξωτερικό τα πράγματα είναι διαφορετικά, αλλά και πάλι εξαρτάται για ποιο εξωτερικό μιλάμε. Για παράδειγμα στην Ελβετία που είμαι τώρα υπάρχει τελείως διαφορετική οργάνωση και μεγάλη κρατική στήριξη των καλλιτεχνικών. Μιλάμε βέβαια επίσης για διαφορά στο κοινό και στην αγορά της Τέχνης. Στη Ζυρίχη, μια πόλη περίπου 400.000 κατοίκων, υπάρχουν περίπου 70 γκαλερί και πάνω από 10 μουσεία.
Το σίγουρο πάντως είναι πως δεν υστερούμε σε καλλιτεχνική αξία, άλλα είναι τα προβλήματα στην Ελλάδα.
*Ένας καλλιτέχνης πρέπει να έχει ανήσυχο πνεύμα;
-Εξ ορισμού ο καλλιτέχνης είναι ανήσυχο πνεύμα, η δημιουργία είναι άμεσα συνδεδεμένη με το κυνήγι του νέου.
*Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σου;
-Κατά κάποιο τρόπο τα έργα μου είναι το ημερολόγιό μου. Πολλά από αυτά είναι αυτοβιογραφικά, χρησιμοποιώ αναφορές στην παράδοση και στην τοπική κουλτούρα. Επίσης η θεωρία των συμβόλων του jung και η «διαδικασία εξατομίκευσης» με έχουν εξιτάρει τα τελευταία χρόνια, καθώς επίσης και η δομή των λογοτεχνικών έργων του Μ. Μπουλγκάκοφ για παράδειγμα. Η έμπνευση της στιγμής είναι βέβαια σαν τον κεραυνό, σε χτυπάει και έπειτα αναζητάς την εκτέλεση για να βρεις την ηρεμία.
*Στην αρχή της πορείας σου, πάτησες σε χνάρια παλιών ζωγράφων;
-Το κυρίως υλικό είναι αυτό το ξεχωριστό κάτι που κουβαλά ο καθένας μέσα μας. Οι εμπειρίες, οι εικόνες, οι ήχοι, οι μυρωδιές διατυπώνονται διαφορετικά για τον καθένα στο μυαλό.
Όταν έφυγα από τη Λάρισα ήμουν 19 χρόνων. Στη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα πέρασα ατελείωτες ώρες στη βιβλιοθήκη, επισκέφτηκα πολλά μουσεία και στο εξωτερικό, θαύμασα και θαυμάζω πολλούς καλλιτέχνες, πειραματίστηκα αρκετά με διάφορα μέσα, video, κατασκευές, ζωγραφική και με διάφορα υλικά. Μετά απλώς προσπαθείς να βρεις τη δική σου γλώσσα μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν.
*Η Τέχνη εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου;
-Ναι η Τέχνη εξελίσσεται, η Τέχνη είναι συνοδοιπόρος της εποχής της και των αναγκών αυτής. Κοιτώντας πίσω στην Ιστορία της Τέχνης μπορούμε να δούμε καθαρά τις διαφορετικές εποχές και τις ανάγκες των ανθρώπων. Καμία παρθενογένεση δεν κρύβεται μέσα σε αυτό το νήμα.
