Αποτελέσματα ερευνών ψυχολογικού περιεχομένου, δημοσιογραφικά κείμενα, ειδήσεις επικαιρότητας αποτέλεσαν το υλικό για μια πρωτότυπη και ανατρεπτική θεατρική παράσταση που πραγματοποίησε πρόσφατα η θεατρική ομάδα του 4ου Λυκείου Λάρισας με τίτλο «Όνειρο η ζωή δεν είναι...». Τα παιδιά, εμπνευσμένα από τον καθηγητή τους κ. Δημήτρη Γιαλαμά παρουσίασαν μέσω ύψιστων μορφών της τέχνης όπως είναι το θέατρο, η ποίηση και η μουσική μια ευφυή καταγραφή της σημερινής πραγματικότητας σε θέματα επικοινωνίας νέων μεταξύ τους, και νέων και μεγαλυτέρων αποτυπώνοντας με ρεαλισμό καταστάσεις γνώριμες καθ’ όλα. Συντονισμένοι οι μαθητές από την καθηγήτρια κ. Ελίζα Σαγρή μίλησαν στην «Ε» για την εμπειρία μιας μοναδικής θεατρικής παράστασης που περισσότερο από κάθε τι άλλο ήταν μια ενδοσκόπηση στο κοινωνικό status της εποχή μας. Η κ. Σαγρή μαζί με δύο μαθητές, τον Κωνσταντίνο Μίχο και την Εριφύλη Γιαγλάρα υπογράμμισαν το συμπέρασμα που προέκυψε από την παράσταση: τους τρόπους και τις πιθανότητες επικοινωνίας. Όπως τόνισε η κ. Σαγρή, στόχος των θεατρικών ενοτήτων ήταν να οριοθετηθούν τα πράγματα σε μια σύγκλιση, να βρεθεί μια μέση οδός επικοινωνίας ανάμεσα στον έφηβο και τους γονείς. Οι μαθητές, Κ. Μίχος και Ερ. Γιαγλάρα από την πλευρά τους σημειώνουν τα εξής:
ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΩΝ- ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ Ή ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΛΙΣΗ;
Κωνσταντίνος Μίχος: «Ξεκινήσαμε με την ενότητα εφηβεία. Βασισμένοι σε κάποια ερευνητικά κείμενα ψυχολόγων που μας έδωσε ο κ. Δημήτρης Γιαλαμάς δημιουργήσαμε την παράσταση. Επιχειρώντας με συντομία να περιγράψω την ιστορία αναφερόμαστε αρχικά στην Ιωάννα, μια αυταρχική έφηβη, η οποία δεν συμφωνούσε με τους γονείς της, ήταν αλαζόνας με αποτέλεσμα να υπάρχει ανάμεσα στην ίδια και στους γονείς της χάσμα γενεών. Το θέμα της εφηβείας ήρθαν να συμπληρώσουν κάποιες μαρτυρίες νέων σχετικά με την εφηβική τους ζωή – κείμενα πιο συγκεκριμένα από το βιβλίο έκθεσης – έκφρασης της 1ης Λυκείου.
Το δεύτερο μέρος της παράστασης λεγόταν ‘Πατέρας – Γιος’ και αφορούσε στη σύγκρουση μεταξύ ενός πατέρα και ενός γιου που τη δημιούργησαν επίσης δύο μαθητές οι οποίοι είχαν και τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ένας γιος, ο οποίος ακολουθούσε πιστά τις τάσεις της μόδας σε ό,τι αφορά τόσο στο ντύσιμο του όσο και στο είδος της μουσικής που άκουγε είχε να αντιμετωπίσει την αντίθεση του πατέρα του σε αυτό το νέο στιλ, ο οποίος ανήκε στην άλλη πλευρά καθώς ήταν συντηρητικός και ο οποίος τελικά δεν οδηγήθηκε σε σύγκλιση όπως στην περίπτωση της ‘Ιωάννας’ οι γονείς της οποίας οδηγήθηκαν, κατά κάποιο τρόπο, σε ένα συμβόλαιο, στο οποίο οι γονείς επέβαλλαν κάποιους όρους και η Ιωάννα έπρεπε να δείξει την καλή διάθεση να αποδεχθεί».
FACEBOOK...ΤΟ ΑΝΕΙΚΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Εριφύλη Γιαγλάρα: «Η πρώτη ενότητα στο κεφάλαιο ‘Facebook’ έδειχνε πώς είναι σήμερα η ενημέρωση καθώς και τις νέες συνήθειες που έχουν δημιουργηθεί στην εποχή μας χωρίς να έχουμε ουσιαστική επαφή με τους φίλους μας. Βασισμένοι αρχικά στο κείμενο του Κοσμά Βίδου, ο οποίος κατέγραψε τις σκέψεις του σχετικά με τον «άλλο κόσμο στο Facebook» στο περιοδικό «ΒΗΜagazino» τον Δεκέμβριο του 2009 κάναμε ένα δικό μας σκετς στο οποίοι παρουσιάζαμε το πώς ο κόσμος κάθε ηλικίας είχε την επιθυμία και περιέργεια ίσως πολλές φορές άνευ λόγου να επικοινωνήσει με άλλα άτομα μέσω διαδικτύου. Προσπαθήσαμε επομένως να δείξουμε μέσα από το κείμενο και τη δική μας διασκευή και ερμηνευτική συμμετοχή το ανεικονικό της επικοινωνίας στο οποίο πολλοί χρήστες του διαδικτύου και πιο συγκριμένα του Facebook είναι εθισμένοι».
