Διαγράφοντας μια άκρως εντυπωσιακή καριέρα στο χώρο του μπαλέτου, ο Λαρισαίος Τιμ Ματιάκης αποτελεί αναμφισβήτητα μια εξέχουσα περίπτωση χορευτή, τα βήματα και η τεχνική του οποίου τον έχουν αναδείξει σε κορυφαίο σολίστ του Βασιλικού Μπαλέτου της Δανίας. Ξεκινώντας τα πρώτα του χορευτικά βήματα από τα έξι του χρόνια στη Δημοτική Σχολή Μπαλέτου της Λάρισας, ο γεννημένος από Έλληνα πατέρα και Σουηδή μητέρα Τιμ Ματιάκης σπουδάζει τη τέχνη του χορού στο Βασιλικό Σουηδικό Μπαλέτο από το οποίο αποφοίτησε σημειώνοντας μια ανοδική πορεία με σπάνιες διακρίσεις.
Σολίστ τώρα πια του Βασιλικού Μπαλέτου της Δανίας, ο Τιμ Ματιάκης θα χαρίσει στους λάτρεις τού εξευγενισμένου χορού μοναδικές στιγμές μέσα από το Γκαλά Μπαλέτου που πραγματοποιείται αυτή την εβδομάδα στην Αθήνα, στο Μέγαρο Μουσικής μαζί με σολίστ από την Εθνική Όπερα του Παρισίου, την Όπερα του Βερολίνου, το Μαριίνσκι της Αγίας Πετρούπολης και το Βασιλικό Μπαλέτο της Δανίας. Ο βραβευμένος χορευτής με αφορμή την εμφάνισή του στην Ελλάδα, τιμά τον τόπο όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια και μιλά στην «Ε» για τη νέα χορογραφία που θα παρουσιάσει για πρώτη φορά παγκοσμίως, τη δημιουργία του διάσημου χορογράφου φιλανδικής καταγωγής Γιόρμα Έλο «Round About Tim».
Συνέντευξη στην Κανέλα Κοπάνου
* Κύριε Ματιάκη, το ελληνικό κοινό θα σας απολαύσει ανάμεσα σε επτά αστέρες από τέσσερα κορυφαία μπαλέτα της Ευρώπης που παίρνουν μέρος στο μαγευτικό Γκαλά Μπαλέτου που πραγματοποιείται στην Αθήνα. Στο γκαλά θα ερμηνεύσετε μια νέα χορογραφία, το «Round About Tim» που δημιούργησε ειδικά ο φιλανδικής καταγωγής διάσημος χορογράφος Γιόρμα Έλο. Μιλήστε μας για αυτή την ιδιαίτερη χορογραφία.
- Πρόκειται πραγματικά για μια ξεχωριστή χορογραφία, η οποία παρουσιάζεται στο κοινό πρώτη φορά παγκοσμίως μέσα από το φετινό Γκαλά Μπαλέτου. Με τον Γιόρμα Έλο είχα δουλέψει και πριν από τρία χρόνια όταν δημιούργησε ένα κομμάτι για το Βασιλικό Μπαλέτο στη Δανία και συνεργαστήκαμε πολύ καλά. Ο Γιόρμα έχει μια γλώσσα στο χορό τελείως δική του και τη συνδυάζει αρμονικά με την τεχνική που υπάρχει ούτως ή άλλως στον κλασικό χορό με αποτέλεσμα να συνθέτει κάτι τελείως καινούριο που εμένα προσωπικά με συναρπάζει και ελπίζω βέβαια να συναρπάζει και το κοινό. Η χορογραφία είναι αρκετά μοντέρνα αλλά και με κλασικά βήματα. Συνολικά είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο και διαφορετικό.
* Είστε από τους λίγους Έλληνες και μάλιστα Λαρισαίους που διαγράφουν μια επιτυχημένη πορεία στα διεθνή μπαλέτα. Η ενασχόλησή σας με τον κλασικό χορό ξεκίνησε από τη Λάρισα στη Δημοτική Σχολή Μπαλέτου. Ποιες οι αναμνήσεις σας από τα παιδικά σας χρόνια στη Λάρισα και πώς εξελίχθηκε η σχέση σας με το χορό στην Σουηδία;
- Κυρίως οι αδερφές μου ήθελαν να ξεκινήσουν μπαλέτο, όπως άλλωστε και τα περισσότερα κορίτσια. Μαζί με τις αδερφές μου οι δικοί μου έγραψαν και εμένα στη σχολή αν και τότε δεν μπορώ να πω ότι το ήθελα ιδιαιτέρως. Θυμάμαι όμως, για να είμαι ειλικρινής, ότι μόλις μετά το δεύτερο μάθημα αντιλήφθηκα πόσο πολύ μου άρεσε το μπαλέτο. Με γοήτευσε πραγματικά. Τότε λοιπόν είπα στον εαυτό μου ότι θέλω να ασχοληθώ πιο σοβαρά με τον κλασικό χορό. Μετά τον πρώτο χρόνο προχώρησα σε υψηλότερο επίπεδο στη Δημοτική Σχολή Μπαλέτου της Λάρισας και σημαντικό βήμα στην εξέλιξή μας τότε, πέρα από το μάθημά μας, ήταν οι εκδηλώσεις στις οποίες παίρναμε μέρος κάθε Σαββατοκύριακο σχεδόν εκτός πόλης. Αν και δεν ήμασταν έτοιμοι για τις παραστάσεις όπως θα έπρεπε, δοκιμαζόμασταν και παρουσιάζαμε τις ικανότητές μας μπροστά στο κοινό μαθαίνοντας από πολύ μικρή ηλικία πώς είναι να κάνουμε παραστάσεις μπροστά στο κοινό. Έπειτα, βρεθήκαμε, μετά από απόφαση των γονέων μας, στη Στοκχόλμη, καθώς έκριναν ότι οι δυνατότητες εκπαίδευσης ήταν καλύτερες εκεί για εμάς. Στη Στοκχόλμη, πέρασα από μια οντισιόν στη Βασιλική Σχολή Χορού της Στοκχόλμης και έγινα αποδεκτός. Ήμουν τότε μόλις δεκατεσσάρων ετών. Έμεινα στη σχολή για πέντε χρόνια και έθεσα υψηλούς στόχους σε ό,τι αφορά στις επιδόσεις μου και μπορώ να πω ότι μετά από μεγάλη προσπάθεια πήγα καλά και ο αγώνας αυτός συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Έπειτα χόρεψα με το Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου και τώρα σολίστ του Βασιλικού Μπαλέτου της Δανίας.
* Πώς είναι μια απλή ημέρα ενός σολίστ;
- Φουλαριστή. Αρχίζουμε συνήθως στις 10 το πρωί και οι πρόβες διαρκούν έως τις 3 το μεσημέρι και αν έχουμε παραστάσεις μένουμε στο θέατρο έως τις 10 το βράδυ. Κάποιες φορές υπάρχει λίγος χρόνος για χαλάρωση στο σπίτι πολλές φορές όμως περνάμε όλη την ημέρα στο Θέατρο και επί σκηνής. Η ζωή μας είναι μέσα στο θέατρο. Όσο περισσότερο ασχολείται κανείς με την τέχνη τόσο εμβαθύνει και γίνεται ‘σκλάβος’ της και όχι απλά υπάλληλος.
* Στην Ελλάδα το μπαλέτο δεν έχει εκτιμηθεί όσο στο εξωτερικό και η παιδεία κλασικού χορού δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη. Ποια είναι η γνώμη σας;
- Βλέπω ότι στην Ελλάδα υπάρχουν τεράστια ταλέντα στη Λυρική Σκηνή τόσο σε ό,τι αφορά στους χορογράφους όσο και στους χορευτές. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να ευδοκιμήσει στην Ελλάδα, οι εγκαταστάσεις, τα χρήματα και αυτό με στενοχωρεί και με θυμώνει την ίδια στιγμή. Είναι κρίμα να μην αξιοποιείται το ταλέντο. Δεν καταλαβαίνω γιατί το κράτος τόσα χρόνια τώρα δεν θεωρεί ότι η τέχνη είναι κάτι για το οποίο δεν πρέπει να φημίζεται η Ελλάδα. Σε κάθε Έλληνα καλλιτέχνη υπάρχει ένα πάθος που ίσως να μην βρίσκεται σε ξένους χορευτές. Ίσως το ελληνικό στοιχείο να είναι πιο εκφραστικό, πιο έντονο. Γνωρίζω ότι δεν είναι πλούσια χώρα η Ελλάδα αλλά κάποιος συμβιβασμός πρέπει να γίνει.
* Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η εξέλιξη που επιδέχεται το μπαλέτο;
- Η διαρκής ενασχόληση με τον κλασικό χορό αποτελεί και διδαχή. Προσωπικά με ενδιαφέρει η συνεργασία με χορογράφους που δίνει μια καινούρια σύνθεση και προστατεύει από τις επαναλήψεις. Η εκδήλωση της προσωπικότητας του χορευτή και του χορογράφου στο χορό εξελίσσει τα βήματα με πρωτοτυπία.
