Με τον τίτλο «Ταξιδεύοντας σε ένα χάρτινο κόσμο» πραγματοποιείται στην Ιτέα Γόννων, στο πλαίσιο εκδηλώσεων μια ενδιαφέρουσα έκθεση κολλάζ της κ. Φλώρας Γουγουλιά η οποία ολοκληρώνεται αύριο Κυριακή. Το κολλάζ πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα στη δυτική Ευρώπη. Χρησιμοποιείται φωτογραφικό υλικό από περιοδικά, εφημερίδες κλπ. Ουσιαστικά αναπαράγονται έργα άλλων καλλιτεχνών, ζωγράφων και φωτογράφων.
Συναντήσαμε την κ. Φλώρα Γουγουλιά και είχαμε μαζί της μια ενδιαφέρουσα συζήτηση- συνέντευξη μιλώντας για τη διαφορετική προσέγγιση στην τέχνη μέσω του κολλάζ.
Συνέντευξη στον Κώστα Τσόλα
* Τι είναι η τέχνη του κολλάζ και πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με αυτή ;
-Η ιστορία ξεκινά στις αρχές του 20ού αιώνα όταν οι μεγάλοι ζωγράφοι Ζορζ Μπρακ και Πάμπλο Πικάσο καθιέρωσαν την τέχνη του κυβισμού. Απεικονίζοντας, δηλαδή, στα έργα τους τα τοπία και τους ανθρώπους μέσω γεωμετρικών στερεών, ζωγραφίζοντας όλες τις πλευρές ενός θέματος, θέλοντας να αναδείξουν τη συνολική εικόνα ενός πράγματος. Οι καλλιτέχνες του κυβισμού θέλοντας να αποδώσουν την εξωτερική υφή των αντικειμένων ώστε να τα κάνουν να φαίνονται πιο αληθινά, κολλούσαν σταμπωτά χαρτιά σε κάποιες επιφάνειες του πίνακα. Έτσι δημιουργήθηκε η τεχνική του παπιέ κολέ. Αργότερα πρόσθεσαν κι άλλα υλικά (χαρτόνια, κομμάτια ύφασμα, κλωστές) και δημιουργήθηκε η τεχνική του κολλάζ. Πιο απλά κολλάζ είναι η τεχνική με διάφορα κομμάτια χαρτιού, φωτογραφιών και άλλων υλικών να δημιουργήσεις ένα νέο πίνακα.
Τα έργα μου βασίζονται σε αυτή την τεχνική. Άρχισα στα τέλη του 2005, χωρίς καμία καλλιτεχνική παιδεία, όταν τα παιδιά μου δεν είχαν πια την ανάγκη μου και μου έμενε αρκετός ελεύθερος χρόνος. Ως τότε έγραφα στίχους για τραγούδια, αλλά το γεγονός ότι στίχος χωρίς μουσική δεν μπορεί να σταθεί με περιόριζε... ήθελα κάτι που να είναι αυτοτελές, να μπορεί να σταθεί μόνο του. Έτσι επιχείρησα το πρώτο μου κολλάζ.
* Ποια είναι τα υλικά που χρησιμοποιείτε;
-Χρησιμοποιώ κυρίως φωτογραφικό υλικό από περιοδικά. Ουσιαστικά αναπαράγω τα έργα των άλλων, είτε αυτοί είναι φωτογράφοι, ζωγράφοι, γραφίστες ή οτιδήποτε άλλο με σεβασμό στο έργο τους, συνθέτοντας μια καινούργια εικόνα μέσα από τη δική μου οπτική γωνία. Συμπληρωματικά χρησιμοποιώ χρώμα, ξύλο, πριονίδι, άχρηστα μικροπράγματα, κορδέλες, τούλι και οτιδήποτε άλλο μπορεί να με βοηθήσει στην ολοκλήρωση ενός έργου μου.
* Πιστεύετε ότι η τέχνη του κολλάζ είναι εύκολα αποδεκτή από έναν απλό καθημερινό άνθρωπο;
-Το πόσο θα αγγίξει τον καθένα ένα έργο εξαρτάται από την προσωπικότητα του θεατή και τον τρόπο που το εισπράττει. Για μένα περισσότερη σημασία έχει το να ενεργοποιείς τα συναισθήματα και λιγότερο με τι μορφή τέχνης θα το κάνεις.
* Εκτός από τις εκθέσεις πώς μπορεί να δει κάποιος έργα σας;
-Στο μικρό εργαστήρι στο σπίτι μου στους Γόννους και στο διαδίκτυο όπου είναι αναρτημένα όλα σχεδόν τα έργα μου σε καλλιτεχνικές ιστοσελίδες, στο facebook όσο και στο blog του συζύγου μου στη διεύθυνση www.dzg10.blogspot.com (εκθέσεις).
* Ποια είναι η γνώμη σας για την ερασιτεχνική δημιουργία, «του δίνεται χώρος» ενός ερασιτέχνη δημιουργού στο πολιτιστικό γίγνεσθαι;
-Όταν ξεκινάς να δημιουργήσεις ένα έργο είτε αυτό είναι ζωγραφική, μουσική ή κάτι άλλο, μπαίνεις σε έναν μοναχικό δρόμο που τελειώνει με την κοινοποίηση του έργου σου, στοχεύοντας στην επικοινωνία με τους άλλους ανθρώπους μέσα από αυτό. Για να συντελεστεί, όμως, αυτή η επικοινωνία πρέπει να υπάρχει το ανάλογο ενδιαφέρον από το χώρο που δρας και δημιουργείς, ενδιαφέρον από τους πολιτιστικούς φορείς και ανάλογες υποδομές. Αλλιώς πρέπει να βάλεις βαθιά το χέρι στην τσέπη ... Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι και φορείς με πραγματική ανιδιοτελή αγάπη για οποιαδήποτε μορφή τέχνης που της προσφέρουν στέγη. Όπως ο Γιώργος Μπούτος στο «ΔΟΧΟ» της Καρίτσας, τον οποίο και ευχαριστώ που πριν τρία χρόνια μου έδωσε την ευκαιρία να παρουσιάσω τα έργα μου στην πρώτη προσωπική μου έκθεση. Φέτος είχα τη χαρά να συμμετέχω με τέσσερα έργα μου στη mail art με θέμα «Άνθρωπος-Χρώματα-Μουσική», που έγινε στο Σύνταγμα στην Αθήνα για φιλανθρωπικό σκοπό και της οποίας το δεύτερο μέρος θα γίνει στη Θεσσαλονίκη το Νοέμβρη όπου και πάλι θα συμμετέχω. Αντίστοιχες προσπάθειες γίνονται και από μαζικούς φορείς όπως για παράδειγμα ο ΜΕΣ Ιτέας, που τώρα με φιλοξενεί, οι άνθρωποι του οποίου κάθε χρόνο αναδεικνύουν έργα ντόπιων ερασιτεχνών καλλιτεχνών. Πάντως είναι λυπηρό που ολόκληρη Λάρισα δεν διαθέτει ένα χώρο προβολής της ερασιτεχνικής δημιουργίας δωρεάν. Γιατί ποιος νέος ερασιτέχνης – ειδικά σήμερα – θα διέθετε χρήματα για την ενοικίαση του «Χατζηγιάννειου» ή κάποιου άλλου χώρου;
* Στη σημερινή κρίση έχει λόγο και ρόλο η τέχνη;
-Κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες ό,τι κάνουμε μαρτυρά τον κοινωνικό μας προσανατολισμό και δίνει το στίγμα μας. Η τέχνη επιβάλλεται να έχει λόγο και ρόλο. Πολύ δε, περισσότερο η τέχνη των επώνυμων που έχουν βήμα και μπορούν αν όχι να αλλάξουν τα πράγματα και τον κόσμο, τουλάχιστον να τα επηρεάσουν...
* Κυρία Γουγουλιά σας ευχαριστώ πολύ.
-Κι εγώ σας ευχαριστώ κύριε Τσόλα, τόσο εσάς προσωπικά όσο και τις φιλόξενες στήλες της «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ».
Ποια είναι η κ. Φλώρα Γουγουλιά
Η Φλώρα Γαϊτάνου - Γουγουλιά γεννήθηκε στο Νέο Ηράκλειο Αττικής, όπου και έζησε μέχρι τα είκοσί της χρόνια. Από το 1984 ζει με την οικογένειά της, μετά από συνειδητή επιλογή τους, στην επαρχία, στους Γόννους της Λάρισας. Παράλληλα με το κολλάζ γράφει στίχους και πεζά.
Με το κολλάζ ασχολείται συστηματικά τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Η πρώτη ατομική της έκθεση έγινε στο ξενοδοχείο «ΔΟΧΟΣ» στην Καρίτσα το καλοκαίρι του 2008, ενώ με έργα της παίρνει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις, mail art, κ.λ.π. Έργα της βρίσκονται σε χέρια φίλων, καλλιτεχνών, ανθρώπων που αγαπούν την τέχνη του κολλάζ, καθώς επίσης και στα γραφεία της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», το περιοδικό «ΕΨΙΛΟΝ» της οποίας, ήταν και συνεχίζει να είναι μία από τις πηγές άντλησης υλικών για τα έργα της.
