Όσοι έχουν την ευκαιρία να βρεθούν στις συναυλίες που συμμετέχει ο κλασικός πιανίστας Julien Duchoud απολαμβάνουν μοναδικές μουσικές στιγμές έκφρασης και ερμηνείας, υποστηρίζουν οι μουσικολόγοι περιγράφοντας τις ικανότητές του, που τις χαρακτηρίζουν «η πιανιστική δεξιοτεχνία, τα πλούσια ηχοχρώματα, οι δυναμικές εναλλαγές στις διαθέσεις που κάνει τους ακροατές να αναλογιστούν πόσο ανάγκη έχουμε πραγματικά από τέτοιου είδους συναυλίες που υπηρετούν την «καλή» μουσική, τη μουσική δηλαδή που σαν ήρεμη δύναμη διευρύνει το πνεύμα και ελευθερώνει τη ψυχή» σημειώνει η μουσικολόγος Γιώτα Τηγανούρια σχολιάζοντας τη μοναδική συναυλία του Γάλλου πιανίστα στη Σαμοθράκη λίγα χρόνια πριν.
Ο Julien Duchoud, πιανίστας, γαλλικής καταγωγής, γεννήθηκε στην Ελβετία το 1975. Είναι κάτοχος του Bachelor of Music (Hons) RCM και άρχισε τις σπουδές του στο πιάνο σε ηλικία 8 ετών στο Conservatoire της Σιόν από όπου και αποφοίτησε με άριστα. Κατόπιν σπούδασε στο Conservatoire Supérieur de Musique της Γενεύης με καθηγητές την Catherine Courvoisier και το Luis Ascot. Στο Royal College of Music του Λονδίνου παρακολούθησε την τάξη του John Barstow και του John Blakely και την τάξη για δυο πιάνα του Peter Katin. Επιπλέον σπούδασε ενορχήστρωση και διασκευή με τον Keneth Hesketh. Συνέχισε κάνοντας μεταπτυχιακές σπουδές στο Conservatoire Rimski-Korsakov της Αγίας Πετρούπολης της Ρωσίας με τον Vladimir Poliakov και τον Igor Taïmanov για δυο πιάνα. Τελειοποίησε το παίξιμό του με τον διάσημο Vladimir Souslov. Εδώ και λίγα χρόνια μένει στην Ελλάδα και την Κυριακή 22 Αυγούστου θα χαρίσει στους λάτρεις της κλασικής μουσικής μια ξεχωριστή βραδιά, ένα κονσέρτο για πιάνο στο Κέντρο Μεσογειακών Ψηφιδωτών Δίου στις 9.30 μ.μ. και με αφορμή την παρουσία του στο Φεστιβάλ Ολύμπου ο κ. Duchoud μιλά στην «Ε» για τη μουσική που τον χαρακτηρίζει.
* Κύριε Duchoud βρίσκεστε χρόνια στην Ελλάδα τι σας έκανε να την επιλέξετε για τόπο διαμονής σας;
«Βρίσκομαι στην Ελλάδα πέντε χρόνια, συγκεκριμένα ζω στη Θεσσαλονίκη και μέχρι τώρα δίδασκα πιάνο σε ένα μικρό ωδείο στη Θεσσαλονίκη σε παιδιά έως και δεκαέξι ετών. Έχω ζήσει σε αρκετές άλλες χώρες αλλά πάντα μου άρεσε ο μεσογειακός τρόπος ζωής τόσο σε ο,τι αφορά στο κλίμα όσο και στην ζωντανή καθημερινότητά της».
* Τη μεθεπόμενη Κυριακή στο Κέντρο Μεσογειακών Ψηφιδωτών Δίου εκπροσωπείτε τη Γαλλία μέσα από ένα κονσέρτο για πιάνο. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει μόνο γαλλική μουσική;
«Το πρόγραμμα αποτελείται γενικά από γαλλική μουσική καθώς εκπροσωπώ τη Γαλλία αυτή τη φορά στο Φεστιβάλ Ολύμπου, περιλαμβάνει όμως και κομμάτια άλλων μουσικοσυνθετών όπως των Poulang, Chopin, Debussy και Ravel. Δεν παίζω όμως μόνο γαλλική μουσική, περισσότερο μπορώ να πω έχω ασχοληθεί με Rachmaninov και Scriabin ενώ παίζοντας Ravel μπορώ να πω ότι σε σχέση με τον Rachmaninov ο Ravel έχει φινέτσα στη μουσική του ενώ ο Rachmaninov είναι πιο σκληρός αλλά εξίσου εντυπωσιακός».
* Ποια στοιχεία ξεχωρίζετε στη φόρμα της κλασικής μουσικής;
«Δύο είναι τα στοιχεία πιστεύω που συμβάλλουν στη σωστή απόδοση του μουσικού έργου: η τεχνική και μετέπειτα αυτό που εμείς ονομάζουμε απλά ‘μουσικό αποτέλεσμα’. Σε ό,τι αφορά στην τεχνική, τα δάχτυλα του πιανίστα πρέπει να τρέξουν σε συγκεκριμένους ρυθμούς και να είναι στη θέση τους κάθε φορά, αυτό σίγουρα μπορεί να εντυπωσιάζει τους θεατές, αλλά από την άλλη αυτό που μετράει πραγματικά είναι να βγει σωστά η μουσική, η μελωδία αν θέλετε του κομματιού που δεν είναι αποτέλεσμα σίγουρα κάποιας καλής τεχνικής αλλά κυρίως σωστής αντίληψης και αίσθησης».
* Υπάρχει πιστεύετε καλό και κακό είδος μουσικής, έντεχνη και άτεχνη;
«Όλες οι μουσικές είναι καλές, η κλασική, η τζαζ, η παραδοσιακή, η ποπ αρκεί να έχουν αυτό το κάτι διαφορετικό μέσα τους. Προσωπικά, δεν μπορώ να πω ότι ακούω μόνο ένα είδος μουσικής και ότι όλες οι φόρμες μουσικής είναι αξιόλογες. Πρέπει να σημειώσουμε όμως ότι ακόμη και οι γνωστοί κλασικοί συνθέτες έχουν γράψει και καλά και λιγότερο καλά κομμάτια. Πολλές φορές και βαρετά θα έλεγε κανείς».
* Ακούγεται αρκετά ενδιαφέρον το ότι έχετε συνεργαστεί και με πολλές σχολές χορού ενώ τελευταία ήσασταν και ο επίσημος πιανίστας της Όπερας Θεσσαλονίκης για την παραγωγή «Ο Μαγικός Αυλός» του Μότσαρτ για τριάντα παραστάσεις. Πώς ένας κλασικός πιανίστας «κατευθύνει» μια χορευτική ομάδα;
«Η ενασχόλησή μου με τις σχολές χορού αποδείχθηκε πράγματι κάτι πολύ ενδιαφέρον γιατί όλοι οι πιανίστες από μικρή ηλικία μαθαίνουμε συγκεκριμένα κομμάτια στο πιάνο ενώ συνεργαζόμενος με μια σχολή χορού έχω πια την ευκαιρία, στο πλαίσιο του δυνατού βέβαια, να αυτοσχεδιάζω μέσα στην ήδη υπάρχουσα μουσική συγκρατώντας τα όρια της και αναδημιουργώντας την ίδια στιγμή μέσα στην ελευθερία των μελωδιών της. Οι κλασικοί πιανίστες κάθονται σε ένα πιάνο και αν δεν ξέρουν ένα κλασικό κομμάτι δεν μπορούν να παίξουν. Έμαθα λοιπόν να αυτοσχεδιάζω στη μουσική, κάτι που μου δίνει ιδιαίτερη χαρά και ενδιαφέρον καθώς ο μοναχικός πιανίστας αποκτά μια πιο κοινωνική συμπεριφορά παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές μιας παράστασης. Σχετικά με την παράσταση «Ο Μαγικός Αυλός» στη Θεσσαλονίκη, συμμετείχα με μεγάλη χαρά στην παρουσίασή της όπως και οι υπόλοιποι συντελεστές δυστυχώς όμως ακόμη δεν ανταμειφθήκαμε για τους κόπους μας».
* Έχετε ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα σε διάφορες χώρες όπως τη Ρωσία, την Αγγλία, το Λίβανο, τη Μαυριτανία, την Ινδία, την Τουρκία, την Ελλάδα τώρα. Όταν αυτοσχεδιάζετε για τις μουσικές σχολών χορών εμπλουτίζεται τη δουλειά σας με μουσικές επιρροές άλλων χωρών;
«Επιρροές υπάρχουν, λίγων όμως στοιχείων γιατί προσωπικά νομίζω ότι τα ταξίδια, οι άνθρωποι, οι κουλτούρες είναι μέσα στα έργα που παίζω ήδη. Η μουσική δεν έχει όρια, δεν γνωρίζει σύνορα ούτως η άλλως».
* Υπάρχει αρκετός κόσμος που κρατά μια απόμακρη στάση στην κλασική μουσική; Υπάρχουν περιθώρια θεωρείτε για να έρθει ο κόσμος πιο κοντά της;
«Πιστεύω πως ναι, αν και αυτή η αντιμετώπιση στο συγκριμένο είδος μουσικής είναι αισθητή σε κατοίκους διαφορετικών χωρών. Παρόλα αυτά τον Οκτώβριο ετοιμάζουμε μια περιοδεία σε μαγαζιά ή τζαζ μπαρ διαφόρων περιοχών της Ελλάδας που διαθέτουν πιάνο. Σκοπός μας είναι να φέρουμε την κλασική μουσική πιο κοντά στους ανθρώπους κάθε ηλικίας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η κλασική μουσική δεν είναι κάτι απόμακρο».
* Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας κλασικός πιανίστας σήμερα;
«Ακούγεται αρκετά απογοητευτικό αλλά αποτελεί πραγματικότητα ότι η μεγαλύτερη δυσκολία που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας κλασικός πιανίστας σήμερα, δεδομένης της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί είναι να συνεχίσει να παίζει...».
